Striga

*Striga*
	; Striga bilabiata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	zarazowate
Rodzaj	Striga
	Nazwa systematyczna
	Striga Loureiro; Fl. Cochinch. 17, 22. Sep 1790
	Typ nomenklatoryczny
	S. lutea Loureiro
	Multimedia w Wikimedia Commons

Striga – rodzaj roślin należący do rodziny zarazowatych (dawniej zwykle zaliczany do trędownikowatych). Obejmuje ok. 20 gatunków roślin zielnych występujących w Afryce, tropikalnej i subtropikalnej Azji oraz na wyspach Oceanii^[4].

Morfologia

Pokrój: Rośliny zielne, półpasożytnicze^[4].
Liście: Naprzeciwległe w dolnej części pędu, skrętoległe w górnej, wąskie i czasem bardzo zredukowane, wówczas łuskowate^[4].
Kwiaty: Wyrastają pojedynczo w kątach liści lub w kłosowatych kwiatostanach na szczycie pędu. Kielich rurkowaty, pięciokrotny. Korona z rurką zgiętą i asymetryczną koroną – z okazałą, trójłatkową wargą dolną i niepozorną, całobrzegą lub dwułatkową wargą górną. Pręciki 4^[4].
Owoce: Torebki zawierające liczne, owalne nasiona^[4].

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj zaliczany w nowszych ujęciach systematycznych do rodziny zarazowatych (np. według APweb prezentującej aktualizowany system APG IV z 2016), czasem, zwłaszcza w starszych źródłach klasyfikowany do trędownikowatych^[5].

Wykaz gatunków^[6]

Striga aequinoctialis A.Chev. ex Hutch. & Dalziel
Striga angolensis K.I.Mohamed & Musselman
Striga angustifolia (D. Don) C.J. Saldanha
Striga asiatica (L.) Kuntze
Striga bilabiata (Thunb.) Kuntze
Striga densiflora (Benth.) Benth.
Striga elegans Benth.
Striga euphrasioides (Vahl) Benth.
Striga forbesii Benth.
Striga gesnerioides (Willd.) Vatke
Striga hermonthica (Delile) Benth.
Striga hirsuta Benth.
Striga latericea Vatke
Striga linearifolia (Schumach. & Thonn.) Hepper
Striga macrantha (Benth.) Benth.
Striga masuria (Buch.-Ham. ex Benth.) Benth.
Striga rowlandii Engl.
Striga strigosa R.D.Good^[7]

Odżywianie

Rośliny należące do rodzaju Striga określane są jako obligatoryjne półpasożyty korzeniowe, jednak siewki w pierwszym okresie wzrostu są pozbawione chlorofilu i całkowicie uzależnione od dostępu węgla organicznego pochodzącego od żywiciela^[8]. Dzięki zjawisku dyskryminacji izotopów węgla przez enzymy Rubisco i PEPC możliwe było ustalenie w jakim stopniu rośliny pasożytnicze korzystają ze związków organicznych organizmu żywicielskiego. Około 28% i 35% węgla w dojrzałych liściach odpowiednio S. hermonthica i S. asiatica pochodziło z roślin żywicielskich o fotosyntezie C₄^[7]. Na różnym etapie rozwoju od żywiciela pochodzi od 20% do 85% węgla wchodzącego w skład organizmu pasożytniczego, przeprowadzającego fotosyntezę C₃^[7]^[9].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-11-14] (ang.).
↑ ^a ^b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2012-11-14].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Striga. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-11-14]. (ang.).
↑ Genus: Striga. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2012-11-02]. (ang.).
↑ Striga. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-11-14]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c MC. Press, N. Shah, JM. Tuohy, GR. Stewart. Carbon isotope ratios demonstrate carbon flux from c(4) host to c(3) parasite.. „Plant Physiol”. 85 (4), s. 1143–1145, Dec 1987. PMID: 16665818.
↑ Dörr Inge. How Striga Parasitizes its Host: a TEM and SEM Study. „Ann. Bot.”. 79 (5), s. 463–472, 1997. DOI: 10.1006/anbo.1996.0385.
↑ Graves J.D., Wylde A,. Press M.C., Stewart G.R.. Growth and carbon allocation in Pennisetum typhoides infected with the parasitic angiosperm Striga hermonthica. „Plant Cell Environ.”. 13 (4), s. 367–373, 1990. DOI: 10.1111/j.1365-3040.1990.tb02140.x.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-11-14] (ang.).

[ing-3] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2012-11-14].

[china-4] Striga. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-11-14]. (ang.).

[grin-5] Genus: Striga. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2012-11-02]. (ang.).

[tpl-6] Striga. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-11-14]. (ang.).

[Press-1987-7] MC. Press, N. Shah, JM. Tuohy, GR. Stewart. Carbon isotope ratios demonstrate carbon flux from c(4) host to c(3) parasite.. „Plant Physiol”. 85 (4), s. 1143–1145, Dec 1987. PMID: 16665818.

[Dörr-1997-8] Dörr Inge. How Striga Parasitizes its Host: a TEM and SEM Study. „Ann. Bot.”. 79 (5), s. 463–472, 1997. DOI: 10.1006/anbo.1996.0385.

[Graves-1990-9] Graves J.D., Wylde A,. Press M.C., Stewart G.R.. Growth and carbon allocation in Pennisetum typhoides infected with the parasitic angiosperm Striga hermonthica. „Plant Cell Environ.”. 13 (4), s. 367–373, 1990. DOI: 10.1111/j.1365-3040.1990.tb02140.x.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]