Przejdź do zawartości

Synagoga w Ostrzyhomiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synagoga w Ostrzyhomiu
Esztergomi zsinagóga
Ilustracja
Gmach synagogi, po lewej stronie pomnik męczenników żydowskich
Państwo

 Węgry

Miejscowość

Ostrzyhom

Adres

Imaház utca 12

Budulec

murowana

Architekt

Lipót Baumhorn

Data budowy

1888

Tradycja

ortodoksyjna

Położenie na mapie Węgier
Mapa konturowa Węgier, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Ostrzyhomiu”
Ziemia47°47′44″N 18°44′34″E/47,795556 18,742778

Synagoga w Ostrzyhomiu (węg. Esztergomi zsinagóga) – synagoga w stylu neomauretańskim zbudowana w 1888 roku przez Lipóta Baumhorna[1], znajdująca się w Ostrzyhomiu, w komitacie Komárom-Esztergom.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W Ostrzyhomiu już od początku panowania domu Arpadów żyła duża kolonia żydowska. W okresie reform (tj. w pierwszej połowie XIX wieku) w Ostrzyhomiu zaczęli osiadać się bogaci kupcy i rzemieślnicy żydowscy, którzy we wsi Szenttamás zbudowali sobie pierwszy dom modlitwy. W 1858 roku na jego miejscu wzniesiono kolejną synagogę.

W okrągłe trzydzieści lat później, w 1888 roku, uczniowi znanego[według kogo?] architekta Ödöna LechneraLipótowi Baumhornowi powierzono wykonanie projektów nowej synagogi[2]. Była to pierwsza praca Baumhorna. Synagogę zaprojektował jako wydłużony budynek w stylu neomauretańskim, zachowując typowe dla stylu zdobienia jak pasiaste mury i łuki podkowiaste, ale w odróżnieniu od swych późniejszych prac utrzymał stosunkowo spójny styl, bez typowego dla siebie eklektyzmu[3]. Pierwotnie był to budynek jednopoziomowy, z galerią dla kobiet w sali głównej. Od 1888 roku do II wojny światowej budynek używała wspólnota żydowska Ostrzyhomia i jego okolic. Podczas działań wojennych budynek synagogi bardzo poważnie został uszkodzony, a większą część mieszkańców pochodzenia żydowskiego (ponad pięćset osób) deportowano z miasta. Od tego czasu w Ostrzyhomiu liczba mieszkańców żydowskich jest nieznaczna[potrzebny przypis].

Z tego też powodu o pierwotnym przeznaczeniu tego budynku informuje już jedynie skromna[według kogo?] nazwa ulicy, przy której on stoi: Imaház utca[2]. W 1964 roku przekazano ją miejscowej organizacji, Związkowi Stowarzyszeń Technicznych i Przyrodniczych (węg. Műszaki és Természettudományi Egyesületek Szövetsége). W latach 1980–1981 otworzono w niej Dom Techniki, który do roku 2006 działał jako ośrodek konferencyjny[potrzebny przypis].

W następnych latach MTESZ bez przerwy remontował i upiększał ten budynek, znacznie przebudowując go, ażeby był zdatny do organizowania w nim konferencji i odczytów. Stworzono wewnątrz budynku sale prelekcyjne, kabiny tłumaczy, pokoje gościnne i bankietowe oraz założono centralne ogrzewanie. W roku 2006 magistrat miejski za sumę 70 milionów forintów odkupił od MTESZ Dom Techniki i do budynku wprowadziło się biuro Euroregionu Ister-Granum[potrzebny przypis].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Murowany z cegły, dwukondygnacyjny budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta, w stylu mauretańskim. Powierzchnia budynku wynosi 1216 m²[2]. Po obu stronach fasady znajdują się przybudówki w kształcie wieży, zwieńczone czterema sterczynami, w kształcie kopułek[3].

Wieże łączy olbrzymia hala wejściowa z arkadami o potrójnym łuku. Na piętrze znajduje się sala konferencyjna z kabinami dla tłumaczy. Prowadzą tu oryginalne marmurowe schody z 1888 roku. Przed synagogą stoi Pomnik Męczenników autorstwa artysty-plastyka Istvána Martsa, a na ścianie znajduje tablica pamiątkowa wspominająca deportowanych ostrzyhomskich Żydów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ruth Ellen Gruber: Jewish heritage travel: a guide to Central and Eastern Europe. New York: John Wiley &Sons, 1992, s. 190.
  2. a b c d Synagóga - Ostrihom (sk)
  3. a b Ruth Gruber: Upon the doorposts of thy house: Jewish life in East-Central Europe, yesterday and today. New York etc: Wiley, 1994, s. 157. ISBN 978-0-471-59568-7. (ang.).