Przejdź do zawartości

Szymon Jadczak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szymon Jadczak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1980
Radom

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Pracodawca

Wirtualna Polska

Małżeństwo

Justyna Suchecka

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Szymon Jadczak (ur. 22 maja 1980 w Radomiu[1]) – polski dziennikarz śledczy i publicysta. Dwukrotny laureat nagrody Grand Press w kategorii news (2009 i 2022), w 2021 roku na miejscu piątym, a w 2022 roku wybrany Dziennikarzem Roku – głosami konkurencyjnych redakcji[2]. Od 2021 związany z portalem Wirtualna Polska.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 maja 1980[3][4][5]. Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. D. Czachowskiego w Radomiu[6]. Studiował etnologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po studiach pozostał w tym mieście, pracując jako dziennikarz w interia.pl i w lokalnym dodatku do Gazety Wyborczej, gdzie początkowo pisał o hip-hopie, a następnie zajmował się tematyką kryminalną. Współpracował przy powstaniu tekstu o seksaferze w Samoobronie[3]. Publikował w miesięczniku „Lampa”. Był autorem haseł o hip-hopie w słowniku młodej polskiej kultury Tekstylia bis[5], wydanego przez Korporację Ha!art pod redakcją Piotra Mareckiego[7].

W 2007 został reporterem śledczym w TVN[8], w której to telewizji pracował przez kolejne lata, z krótką przerwą na pracę w Celowniku w TVP1. W 2008 rozpoczął pracę w programie Uwaga![3]. Za reportaż „Dobre, bo szwedzkie”, o tym jak niemal dwieście ton kilkudziesięcioletniego mięsa trafiło do polskich konsumentów[9], wraz z Maciejem Kucielem otrzymał w 2009 Grand Press w kategorii news[10] oraz nagrodę Dziennikarza Małopolski (w kategorii telewizja news)[11]. W 2012 za reportaż „Królewski przekręt” otrzymał nagrodę specjalną w X Edycji Konkursu im. Wł. Grabskiego dla dziennikarzy ekonomicznych[12] oraz nagrodę za najlepszy reportaż śledczy podczas 9. Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Reportażu Camera Obscura[13]. W 2014[8] został producentem w TVN Turbo[5], gdzie odpowiadał za program „Turbo Kamera”[14]. Publikował także na portalu Gazeta.pl[5].

W 2016 był nominowany do MediaTorów w kategorii „ReformaTOR” za prywatne śledztwo demaskujące przestępczą przeszłość byłego już właściciela Wisły Kraków, Jakuba Meresińskiego. (...) Za publikacje, wskutek których Meresiński odsprzedał klub. Wyniki dziennikarskiego śledztwa Jadczak publikował na swoim blogu[15]. W 2017 został reporterem magazynu Superwizjer[8][16]. W tym samym roku był nominowany do nagrody Grand Press w kategorii dziennikarstwo śledcze za reportaż „Nowy biznes twórcy piramidy finansowej”[17]. We wrześniu 2018 był autorem szeroko komentowanego[18][19][20][21] reportażu o przestępcach mających silny wpływ na władze klubu piłkarskiego Wisła Kraków, jak i całego Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków[22]. Brak reakcji klubu na zarzuty stawiane w programie stał się przyczyną protestu dziewiętnastu dziennikarzy sportowych piszących o klubie[23]. W październiku 2019 opublikował książkę na ten temat: Wisła w ogniu. Jak bandyci ukradli Wisłę Kraków[24]. Książka znalazła się w finale Grand Press – Książka Reporterska Roku 2020[25].

W marcu 2020 w Superwizjerze TVN24 wyemitowano jego reportaż „Rządziłem gangiem kiboli”[26], przygotowany wspólnie z Michałem Fują.

W maju 2020 w portalu TVN24.pl ujawnił, że przygotowania Poczty Polskiej do wyborów prezydenckich w maju 2020 kosztowały firmę ponad 68 milionów złotych, mimo że do wyborów nie doszło[27]. W grudniu 2020 otrzymał za ten materiał nagrodę Grand Press w kategorii News[28]. W lutym 2021 odszedł z TVN 24. Od kwietnia 2021 pracuje dla portalu Wirtualna Polska[29].

W marcu 2022 cykl publikacji dotyczący kontrowersyjnej działalności Łukasza Mejzy, posła oraz ówczesnego wiceministra sportu (po publikacjach podał się do dymisji), napisany wspólnie z Mateuszem Ratajczakiem, publikowany od listopada 2021 w Wirtualnej Polsce, został nominowany do finału nagrody im. Dariusza Fikusa, przyznawanej przez Press Club Polska[30].

W latach 2021–2022 był członkiem rady Instytutu Zamenhofa, pierwszego medialnego think-tanku w Europie Środkowej i Wschodniej. W grudniu 2021 zajął 5. miejsce w konkursie Dziennikarz Roku Grand Press[31].

W lipcu 2022 opublikował artykuł pt. „Michniewicz – Stanowski – Fryzjer. Historia znajomości”. Opisał m.in. kontakty Krzysztofa Stanowskiego i Czesława Michniewicza z oskarżonymi w procesie „piłkarskiej mafii”[32].

We wrześniu 2022 z Pawłem Figurskim opisali kontrowersje związane z przejęciem ziemi przez brata wiceministra rolnictwa Norberta Kaczmarczyka[33]. Po tekstach publikowanych w Wirtualnej Polsce Kaczmarczyk został odwołany[34].

W listopadzie 2022 ujawnił, że Polski Związek Piłki Nożnej zatrudnił Dominika G., ps. „Grucha” – gangstera i neonazistę z Białegostoku – jako ochroniarza reprezentacji Polski[35][36][37][38][39][40]. W grudniu 2022 z Dariuszem Faronem ujawnił, że premier Mateusz Morawiecki obiecał piłkarzom gigantyczną premię za awans z grupy na mundialu w Katarze[41].

W grudniu 2022 zdobył 97 punktów w głosowaniu redakcji i tytuł Dziennikarza Roku w konkursie Grand Press[42].

W lipcu 2023 ujawnił, że prezes PZPN Cezary Kulesza zaprosił Mirosława Stasiaka – działacza piłkarskiego skazanego za korupcję – do udziału w delegacji zagranicznej Polskiego Związku Piłki Nożnej na mecz Mołdawia – Polska w Kiszyniowie[43][44][45][46][47][48].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 2020 pozostawał w związku z dziennikarką Justyną Suchecką[49]. W czerwcu 2021 wzięli ślub[50].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Grand Press (2009) w kategorii news (wspólnie z Maciejem Kucielem)[10]
  • Dziennikarz Małopolski (2009) w kategorii telewizja news (wspólnie z Maciejem Kucielem)[11]
  • Camera Obscura (2012) w kategorii reportaż śledczy[13]
  • Nagroda specjalna X edycji Konkursu im. Wł. Grabskiego dla dziennikarzy ekonomicznych (2012)[12]
  • Nagroda honorowa Festiwal Sztuki Faktu (2018)[51]
  • Dziennikarz Małopolski (2019) w kategorii publicystyka za felietony podsumowujące upadek Wisły Kraków[52]
  • Intermedia-Globe GOLD[potrzebny przypis] World Media Festival w Hamburgu za reportaż „Piłka nożna i gangsterzy” (2019)[53]
  • Grand Press (2020) w kategorii News – za tekst „Wybory, których nie było, kosztowały Pocztę Polską blisko 70 milionów. Ujawniamy dokumenty”[28]
  • Złota Gruszka (2021) nagroda dziennikarska Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy w Krakowie przyznawana za szczególne osiągnięcia dziennikarskie[54]
  • 5. miejsce w konkursie Dziennikarz Roku Grand Press[31].
  • finalista Nagrody im. Dariusza Fikusa (2022) za cykl tekstów o Łukaszu Mejzie[30].
  • finalista Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego za cykl tekstów o Łukaszu Mejzie[55].
  • Dziennikarz Roku 2022 Grand Press[42].

Nominacje

[edytuj | edytuj kod]
  • MediaTory (2016) w kategorii „ReformaTOR”[15]
  • Grand Press (2017) w kategorii dziennikarstwo śledcze[17]
  • Grand Press (2018) w kategorii dziennikarstwo śledcze[56]
  • MediaTory (2018)[57]
  • Dziennikarz Małopolski w kategorii materiał telewizyjny im. Jana Rojka[52]
  • Grand Press – Książka Reporterska Roku 2020[25]
  • Grand Press (2020) w kategorii news – za tekst „Wybory, których nie było, kosztowały Pocztę Polską blisko 70 milionów. Ujawniamy dokumenty”, opublikowany w portalu tvn24.pl[58]
  • Grand Press (2021) w kategorii news za tekst „Ujawniamy. Oto majątek Mateusza i Iwony Morawieckich” (we współpracy z Patrykiem Słowikiem) oraz w kategorii dziennikarstwo śledcze za cykl tekstów „Ujawniamy. Tak tuszowano incydent z udziałem prezydenta Andrzeja Dudy”. Oba nominowane teksty ukazały się w portalu Wirtualna Polska[59]
  • Nagroda Radia ZET im. Woyciechowskiego 2022 – jako pierwszy dziennikarz w historii konkursu został nominowany za trzy materiały dziennikarskie w jednym roku. To nominacje za: reportaż „Piekło u zakonnic. Bicie, wiązanie, zamykanie w klatce. Horror dzieci w DPS pod Krakowem” (z Dariuszem Faronem); tekst „Czesław Michniewicz, Lech Poznań i ustawione mecze w tle. 27 godzin rozmów z szefem piłkarskiej mafii” oraz cykl materiałów śledczych dotyczących kontrowersyjnej działalności wiceministra sportu, Łukasza Mejzy (z Mateuszem Ratajczakiem)[60]
  • Grand Press (2022) w kategorii news – wraz z Mateuszem Ratajczakiem za tekst „Jak Łukasz Mejza postanowił zarobić na cierpieniu”[61] oraz w kategorii reportaż – wraz z Dariuszem Faronem za tekst „Piekło u zakonnic. Bicie, wiązanie, zamykanie w klatce. Horror dzieci w DPS pod Krakowem”[62]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kim jest Szymon Jadczak? Czesław Michniewicz chce go pozwać [online], eska.pl [dostęp 2022-09-27].
  2. ↑ Szymon Jadczak Dziennikarzem Roku 2022. Nagrody Grand Press rozdane [online], Press.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  3. ↑ a b c Rozmowa dnia – 6 czerwca 2012 roku. sdp.pl. [dostęp 2018-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-21)].
  4. ↑ O mnie. Blog Szymona Jadczaka. [dostęp 2018-09-21].
  5. ↑ a b c d Jarosław Pieczonka, ps. „Majami”: Według mnie Papałę i Pershinga zabiły służby. Czy wojskowe? Nie wiem. gazeta.pl. [dostęp 2018-09-21].
  6. ↑ About/O mnie [online], Szymon Jadczak, 29 grudnia 2011 [dostęp 2023-01-10] (pol.).
  7. ↑ Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury. ha.art.pl. [dostęp 2018-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-21)].
  8. ↑ a b c Szymon Jadczak. linkedin.com. [dostęp 2018-09-21].
  9. ↑ Grand Press za stare mięso Dziennikarze TVN nagrodzeni. tvn24.pl. [dostęp 2018-09-22].
  10. ↑ a b W kategorii news Szymon Jadczak i Maciej Kuciel z TVN. press.pl. [dostęp 2018-09-21].
  11. ↑ a b Laureaci 2009. nagrodadziennikarzy.pl. [dostęp 2018-09-22].
  12. ↑ a b Laureaci X Edycji Konkursu im. Wł. Grabskiego dla dziennikarzy ekonomicznych, nbp.pl, 25 października 2012 [dostęp 2018-09-21] [zarchiwizowane 2018-09-21].
  13. ↑ a b Łukasz Jędrzejczak, Camera Obscura 2012. Polak wygrał pierwszą nagrodę w konkursie międzynarodowym!, „bydgoszcz.naszemiasto.pl”, 16 stycznia 2015 [dostęp 2018-09-25].
  14. ↑ Mieszkaniec Mielca chciał sprzedać kradzionego jeepa. Zdemaskowali go dziennikarze TVN Turbo. polskatimes.pl. [dostęp 2018-09-24].
  15. ↑ a b Nominowani 2016. mediatory.pl. [dostęp 2018-09-22].
  16. ↑ Jak bandyci zawładnęli Wisłą Kraków – mówi Szymon Jadczak, dziennikarz TVN. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2018-09-21].
  17. ↑ a b Nagrody Grand Press 2017 rozdane. Superwizjer zwycięzcą w dwóch kategoriach!. tvn.pl. [dostęp 2018-09-21].
  18. ↑ „Piłka nożna i gangsterzy”. Rozmowa z Szymonem Jadczakiem, autorem reportażu. wyborcza.pl. [dostęp 2018-09-21].
  19. ↑ „Superwizjer” ujawnił związki przestępców z Wisłą Kraków. „Kibice-gangsterzy rządzą klubem”. wprost.pl. [dostęp 2018-09-21].
  20. ↑ Wisła Kraków i jej były wiceprezes chcą pozwać za reportaż TVN24. Szymon Jadczak: nie podważono moich ustaleń. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2018-09-21].
  21. ↑ Czy bandyci rządzą Wisłą. wpolityce.pl. [dostęp 2018-09-21].
  22. ↑ Morderstwo, napady z maczetami, strzelaniny. Kibice-gangsterzy rządzą klubem. tvn24.pl. [dostęp 2018-09-21].
  23. ↑ Protest dziennikarzy piszących o Wiśle Kraków. gazetakrakowska.pl. [dostęp 2018-09-21].
  24. ↑ Wisła w ogniu [online] [dostęp 2019-09-11] (pol.).
  25. ↑ a b Znamy finałową piętnastkę książkowych nagród Grand Press [online], Press.pl [dostęp 2020-10-06] (pol.).
  26. ↑ Martwa ofiara kiboli leżała na ulicy. „Pojechaliśmy na hot dogi po tej akcji” [online], TVN24 [dostęp 2020-05-31].
  27. ↑ Wybory, których nie było, kosztowały Pocztę Polską blisko 70 milionów. Ujawniamy dokumenty [online], TVN24 [dostęp 2020-05-31].
  28. ↑ a b Justyna Suchecka, Szymon Jadczak i Wojciech Bojanowski z nagrodami Grand Press [online], TVN24 [dostęp 2020-12-10] (pol.).
  29. ↑ Jadczak, Słowik, Michalski i Faron w zespole Wirtualnej Polski [online], Press.pl [dostęp 2021-02-12] (pol.).
  30. ↑ a b Press Club Polska, Wyłoniono laureatów Nagrody im. Dariusza Fikusa za dziennikarstwo najwyższej próby 2022 [online], Press Club Polska [dostęp 2022-05-04] (pol.).
  31. ↑ a b Violetta Baran, Grand Press. Szymon Jadczak z WP wyróżniony [online], wiadomosci.wp.pl, 7 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-13] (pol.).
  32. ↑ Michniewicz – Stanowski – Fryzjer. Historia znajomości [online], sport.pl, 1 lipca 2022 [dostęp 2022-08-03] (pol.).
  33. ↑ Szymon Jadczak, Jak minister z bratem ponad 140 hektarów upolowali [online], wiadomosci.wp.pl, 7 września 2022 [dostęp 2022-11-15] (pol.).
  34. ↑ Arkadiusz Jastrzębski, Stało się. Kaczmarczyk zdymisjonowany. Solidarna Polska traci wiceministra [online], wiadomosci.wp.pl, 13 września 2022 [dostęp 2022-11-15] (pol.).
  35. ↑ Ujawniamy. PZPN zatrudnił Robertowi Lewandowskiemu ochroniarza z gangu neonazistów [online], wiadomości.wp.pl, 9 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  36. ↑ Zagraniczne media piszą o aferze w polskiej kadrze [online], sportowefakty.wp.pl, 11 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  37. ↑ Białostocki skin Grucha ochroniarzem Roberta Lewandowskiego. Zatrudnił go prezes PZPN Cezary Kulesza [online], bialystok.wyborcza.pl, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  38. ↑ WP: PZPN zatrudnił gangstera jako ochroniarza Lewandowskiego. rmf24.pl, 2022-11-10. [dostęp 2022-11-12]. (pol.).
  39. ↑ Oficjalnie: PZPN podjął decyzję ws.afery z ochroniarzem. Dominik Gruszewski odsunięty od kadry. sport.tvp.pl, 2022-11-12. [dostęp 2022-11-12]. (pol.).
  40. ↑ Hiszpanie nazwali to wprost. Kolejne kraje piszą o aferze w Polsce. sportowefakty.wp.pl, 2022-11-13. [dostęp 2022-11-13]. (pol.).
  41. ↑ Wirtualna Polska Media, Mateusz Morawiecki obiecał reprezentacji premię za awans. Chodzi o miliony [online], sportowefakty.wp.pl, 5 grudnia 2022 [dostęp 2023-01-07] (pol.).
  42. ↑ a b Szymon Jadczak Dziennikarzem Roku 2022. Nagrody Grand Press rozdane [online], Press.pl [dostęp 2023-01-07] (pol.).
  43. ↑ Szymon Jadczak: Ustawił dziesiątki meczów. PZPN zaprosił go na wyjazdowy mecz kadry. sportowefakty.wp.pl, 2023-07-10. [dostęp 2023-07-23]. (pol.).
  44. ↑ Jakub Trochimowicz: Afera ze Stasiakiem to dopiero początek. Jadczak odpalił bomby na wizji. Są nagrania i zdjęcia. sport.pl, 2023-07-23. [dostęp 2023-07-23]. (pol.).
  45. ↑ Super Express: Szymon Jadczak publicznie obnażył PZPN Cezarego Kuleszy. Interweniował nawet Lewandowski. „Są kompromitujące nagrania i zdjęcia”. sport.se.pl, 2023-07-23. [dostęp 2023-07-23]. (pol.).
  46. ↑ Mateusz Wysokiński: Sponsor wycofuje się z reprezentacji Polski! Chodzi o aferę ze Stasiakiem, jest stanowisko. sport.se.pl, 2023-07-14. [dostęp 2023-07-23]. (pol.).
  47. ↑ Kamil Jagodyński: Wychodzą kolejne trupy z szafy PZPN. Niebywałe, co chciał zrobić Kulesza. „Zrzucić winę i zwolnić”. sport.interia.pl, 2023-07-23. [dostęp 2023-07-23]. (pol.).
  48. ↑ Arkadiusz Dudziak: Kto mija się z prawdą ws. Stasiaka? Jadczak wytknął jedną rzecz Kuleszy. sportowefakty.wp.pl, 2023-07-29. [dostęp 2023-07-29]. (pol.).
  49. ↑ 2LO Gorzów – Oficjalny Profil [online], facebook.com [dostęp 2020-06-12] (pol.).
  50. ↑ Sabina Zięba, Justyna Suchecka wyszła za mąż. Kim jest wybranek dziennikarki TVN? [online], Dzień Dobry TVN, 6 czerwca 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
  51. ↑ Grand Prix Festiwalu Sztuki Faktu 2018 wręczone | www.torun.pl [online], torun.pl [dostęp 2018-12-15].
  52. ↑ a b Kapituła, Zwycięzcy XVI edycji Nagrody Dziennikarzy Małopolski [online], Nagroda Dziennikarzy Małopolski, 12 maja 2019 [dostęp 2019-05-15] (pol.).
  53. ↑ Dziennikarze „Superwizjera” i tvn24.pl nagrodzeni w Hamburgu [online], TVN24.pl [dostęp 2019-06-16].
  54. ↑ Redakcja Wiadomosci WP, Dziennikarz WP nagrodzony. Szymon Jadczak ze Złotą Gruszką [online], wiadomosci.wp.pl, 20 września 2021 [dostęp 2021-09-20] (pol.).
  55. ↑ Gandor i Reszka laureatami Nagrody Woyciechowskiego 2022 [online], newsroom.eurozet.pl [dostęp 2023-01-07] (pol.).
  56. ↑ Grand Press 2018 – lista nominowanych [online], Press.pl [dostęp 2019-02-09] (pol.).
  57. ↑ CodeSite, Nominowani 2018 [online], MediaTory – Studenckie Nagrody Dziennikarskie [dostęp 2018-12-15] (pol.).
  58. ↑ Grand Press 2020: nominacje w kategorii News oraz Dziennikarstwo śledcze [online], Press.pl [dostęp 2020-12-02] (pol.).
  59. ↑ Grand Press 2021: nominacje w kategoriach News oraz Dziennikarstwo śledcze [online], Press.pl [dostęp 2021-11-30] (pol.).
  60. ↑ Szymon Jadczak z trzema nominacjami do Nagrody Radia ZET im. Woyciechowskiego [online], Press.pl [dostęp 2022-11-14] (pol.).
  61. ↑ Grand Press 2022: nominacje w kategoriach News, Dziennikarstwo śledcze oraz Publicystyka [online], Press.pl [dostęp 2022-12-05] (pol.).
  62. ↑ Grand Press 2022. Nominacje: Reportaż prasowy/internetowy, Reportaż audio, Reportaż tv/wideo [online], Press.pl [dostęp 2022-12-06] (pol.).
Polscy Dziennikarze Roku w konkursie Grand Press
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szymon_Jadczak&oldid=74389594”