Przejdź do zawartości

Tadeusz Byliński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Byliński
Ilustracja
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

13 października 1891
Noworadomsk

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1944
pod Białymbłotem

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

2 Pułk Ułanów Grochowskich
16 Pułk Ułanów Wielkopolskich
RIK Brześć

Stanowiska

kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku kawalerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Tadeusz Stefan Byliński (ur. 13 października 1891 w Noworadomsku, zm. 7 lipca 1944 pod Białymbłotem) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 października 1891 w Noworadomsku, w rodzinie Mieczysława[1] i Zofii z Poplińskich[2]. Uczestniczył w I wojnie światowej[3]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu rotmistrza kawalerii w szeregach 2 pułku ułanów Grochowskich, a za swoje czynny wojenne otrzymał order Virtuti Militari. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 109. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii), a jego oddziałem macierzystym był nadal 2 puł w Suwałkach[4]. W 1923 był komendantem kadry szwadronu zapasowego, a w 1924 kwatermistrzem pułku[5][6]). 12 kwietnia 1927 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 16. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[7]. W 1927 został przeniesiony do 16 pułku ułanów Wielkopolskich w Bydgoszczy na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8][9]. 22 marca 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy pułku[10][11]. 23 marca 1932 został przeniesiony na stanowisko Rejonowego Inspektora Koni w Brześciu[12][13]. Z dniem 28 lutego 1934 został przeniesiony z dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX w stan spoczynku z równoczesnym przydziałem ewidencyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX[14].

Podczas II wojny światowej i trwającej okupacji niemieckiej był jednym organizatorów Armii Krajowej w Wyszkowie, która podporządkowana była komendantowi Obwodu Radzymin AK[15]. Był członkiem delegatury Rady Głównej Opiekuńczej w Wyszkowie[15]. Uczestniczył w szkoleniu późniejszych uczestników powstania warszawskiego[16].

Został rozstrzelany 7 lipca 1944 przez Niemców pod Białymbłotem (obecna gmina Brańszczyk)[15]. Został pochowany na cmentarzu na Nadgórzu w Wyszkowie[15][17].

Od 1922 jego żoną była Romana z Leskich h. Gończy (1897–1976), z którą miał synów Jerzego (1925–1944) i Józefa (1927–1944), którzy polegli w powstaniu warszawskim[15].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-23].
  2. ↑ Tadeusz Stefan Byliński [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-08-23].
  3. ↑ Otrzymał medal za udział w I WŚ
  4. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 158.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 545, 600.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 603, 678.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
  8. ↑ Dmochowski 1934 ↓, s. 69.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 305, 338.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
  11. ↑ Dmochowski 1934 ↓, s. 73.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 237.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 141, 528.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 186.
  15. ↑ a b c d e Tadeusz Stefan Byliński. turystyka.wyszkow.pl. [dostęp 2016-11-01].
  16. ↑ W hołdzie niezłomnej odwagi powstańców. wyszkow.pl, 2014-08-04. [dostęp 2016-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-03)].
  17. ↑ Łukasz Abramczyk: Miejsca pamięci Wyszków – Zabrodzie – Somianka. wyszkow24.pl, 2015-11-13. [dostęp 2016-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-03)].
  18. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Byliński&oldid=74354521”