Przejdź do zawartości

Tadeusz Tomaszewski (psycholog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Tomaszewski
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1910
Lwów

Data i miejsce śmierci

19 marca 2000
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: psychologia ogólna
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1938

Habilitacja

1947

Profesura

1949

Doktor honoris causa
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej1980
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób psychologa Tadeusza Tomaszewskiego na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Tadeusz Tomaszewski (ur. 12 lipca 1910 we Lwowie, zm. 19 marca 2000 w Warszawie[1]) – polski psycholog, twórca teorii czynności, nauczyciel psychologii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana. Studiował na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza polonistykę i psychologię pod kierunkiem Mieczysława Kreutza[1]. Ukończył studia w 1934 roku pracą Geneza ocen niedorzeczności. Był asystentem Kreutza w katedrze psychologii. Doktoryzował się w 1938 na podstawie rozprawy Metody badań dyspozycji złożonych (recenzent: prof. Kazimierz Ajdukiewicz[2]).

W latach 1938/39 odbywał staż w Paryżu u Henri Piérona i Henri Wallona. W latach 1939/41 pracował w katedrze psychologii na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1945 roku był zastępcą profesora na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UMCS w Lublinie.

W 1947 habilitował się na podstawie rozprawy Rodzaje i motywy reakcji negatywnych[1]. W 1949 otrzymał profesurę na UMCS. W latach 1950–1968 był kierownikiem Katedry Psychologii Ogólnej Wydziału Humanistycznego UW, a od 1968 do 1978 roku – dyrektorem Instytutu Psychologii na Wydziale Psychologii i Pedagogiki[2]. Zmarł w wieku 89 lat. Został pochowany 24 marca 2000 na Cmentarzu Ewangelicko Reformowanym (kwatera 13-2-4)[3].

Był wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Pedagogicznych i Psychologicznych PAN oraz przewodniczącym w latach 1972–1981 Komitetu Nauk Psychologicznych PAN, w latach 1963–1980 – wiceprzewodniczącym Międzynarodowej Unii Psychologii Naukowej, a także członkiem Komitetu Wykonawczego Międzynarodowego Komitetu Psychologii Stosowanej[2]. Został wybrany honorowym przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego[1].

W 1946 został odznaczony Krzyżem Oficerskim[4], a w 1954 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

W 1980 roku UMCS nadał mu tytuł doktora honoris causa[1][6].

Ważniejsze prace

[edytuj | edytuj kod]
  • redakcja naukowa podręcznika Psychologia.
  • Wstęp do psychologii 1963
  • Psychologia jako nauka o człowieku (z J. Reykowskim i M. Maruszewskim(inne języki)) 1966
  • Problemy i kierunki współczesnej psychologii 1968
  • Główne idee współczesnej psychologii 1984

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Teresa Rzepa: O Tadeuszu Tomaszewskim w komputerowym dzienniku Zbigniewa Pietrasińskiego. W: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.): Na drogach i bezdrożach historii psychologii. T. 4. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2015, s. 63–64. ISBN 978-83-7784-578-3.
  2. a b c Zofia Ratajczak: Zachwyt i logika czynu. Warszawa: Scholar, 2006, s. 350–363. ISBN 83-7383-188-6.
  3. śp. Tadeusz Tomaszewski
  4. M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 366.
  5. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588.
  6. Doktorzy honoris causa UMCS. umcs.lublin.pl. [dostęp 2011-02-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]