Thurlow Weed
 James Birney między rokiem 1855 a 1865 | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 listopada 1797 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 listopada 1882 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, polityk |
| |
Thurlow Weed (ur. 15 listopada 1797 w Cairo, zm. 22 listopada 1882 w Nowym Jorku) – amerykański dziennikarz i polityk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 15 listopada 1797 w Cairo[1]. Pochodził z ubogiej farmerskiej rodziny i z tego powodu krótko uczęszczał do szkoły[2]. W latach młodości pracował między innymi jako pomocnik w kuźni czy chłopiec okrętowy na łódkach, pływających po rzece Hudson[2]. Przez pewien czas służył także w wojnie z Wielką Brytanią[2]. Na początku lat 20. zainteresował się dziennikarstwem i polityką, zaprzyjaźniając się z DeWittem Clintonem i Johnem Quincym Adamsem[2]. W 1824 roku został wybrany do legislatury stanowej Nowego Jorku, a rok później zakupił gazetę Rochester Telegraph[2]. Wkrótce potem zaangażował się w ruch sprzeciwiający się wolnomularstwu, a w 1828 roku został wybrany przewodniczącym Partii Antymasońskiej[1]. Rok później ponownie został wybrany do legislatury stanowej i rozpoczął wydawać Albany Evening Journal[2]. Pierwszy numer gazety wspierającej antymasonów pojawił się w 1830 roku[1]. Zorientował się wówczas, że formacja której przewodzi nie ma wystarczającego poparcia, by stać się ogólnokrajową partią[1].
Na początku lat 30. zaczął sympatyzować z Henrym Clayem, późniejszym współtwórcą Partii Wigów[2]. Wydawana przez niego gazeta była jednym z głównych organów politycznych, prezentujących poglądy wigów[1]. Pomogła ona odnieść wigom zwycięstwo w wyborach gubernatorskich w 1838 i prezydenckich w 1840 roku[2]. Po wojnie z Meksykiem, majątek Weeda znacznie się powiększył[2]. Popierał on politykę Williama Henry’ego Harrisona i Zachary’ego Taylora[2]. Po jego śmierci był rozczarowany działaniem Millarda Fillmore’a i kompromisem 1850 roku[2]. Dwa lata później, widząc rozpadającą się Partię Wigów, wyjechał z kraju[2]. W połowie lat 50. wrócił i wraz ze swoim przyjacielem, Williamem Sewardem, dołączył do nowo powstałej Partii Republikańskiej[1]. Lobbował za nominacją prezydencką Sewarda przed wyborami w 1860 roku, jednak bezskutecznie[1]. W 1861 roku Seward, z polecenia prezydenta Lincolna wysłał Weeda z misją dyplomatyczną do Wielkiej Brytanii[1]. W czasie wojny secesyjnej sprzedał gazetę, a po śmierci prezydenta w 1865 roku, wycofał się z polityki[1]. Zmarł 22 listopada 1882 roku w Nowym Jorku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]