Topielica (demon)
.jpg)
Topielica – w wierzeniach słowiańskich złowrogi demon zamieszkujący zbiorniki wodne, uznawana za partnerkę topielca. Topielica była duszą młodej dziewczyny, która utopiła się z rozpaczy lub ze zgryzoty, bądź została celowo przez kogoś utopiona[1]. Wierzenia dotyczące topielic pochodzą głównie z dorzecza Bugu i Narwi[2].
Topielice ukazywały się pod postacią młodych dziewczyn z długimi jasnymi włosami[1], które wydawały cudowne dźwięki[2]. Wołaniem o pomoc lub śpiewem wabiły młodych mężczyzn, których następnie topiły[1]. Potrafiły też zmusić do wejścia do wody, kiedy było na to za zimno lub za ciepło, w wyniku czego mężczyzna umierał[2].
Można było uchronić się przed urokiem topielicy, nosząc przy sobie gałązkę jarzębiny. Nie oznaczało to jednak pełnego bezpieczeństwa, ponieważ niekiedy topielice ciągnęły ofiary do wody siłą[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Barbara Podgórska, Adam Podgórski, Wielka księga demonów polskich: leksykon i antologia demonologii ludowej, Katowice: Kos, 2005, ISBN 978-83-89375-40-7 [dostęp 2024-07-15].
- ↑ a b c d Paweł Zych, Witold Vargas, Bestiariusz słowiański: część pierwsza i druga, Wydanie I, dodruk, Legendarz, Olszanica: Bosz, 2022, s. 384, ISBN 978-83-7576-620-2 [dostęp 2024-07-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Podgórscy B. i A., Wielka Księga Demonów Polskich - leksykon i antologia demonologii ludowej, Wydawnictwo KOS, Katowice 2005. ISBN 83-89375-40-0
