U-26 (1936)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
zatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
72,39 m |
| Szerokość |
6,21 m |
| Napęd | |
| na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne typu M 8 V 40/46 o maksymalnej mocy 2 × 1540 KM w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne typu GG UB 720/8 o maksymalnej mocy 2 × 500 KM | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
na powierzchni 7900 Mm(10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 14 torped lub 42 miny TMB lub 28 min TMA uzbrojenie artyleryjskie 1 działo 10,5 cm SK C/35, 1 działko 2 cm Flak C/30 | |
| Wyrzutnie torpedowe |
torpedowe: 4 × 533 (dziób) 2 × 533 (rufa) |
| Załoga |
44-46 |
U-26 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IA z czasów drugiej wojny światowej. Okręt wszedł do służby w Kriegsmarine w 1936.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamówienie na drugi okręt podwodny typu IA zostało złożone w stoczni AG Weser 17 grudnia 1934. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 1 sierpnia 1935. Wodowanie nastąpiło 14 marca 1936, wejście do służby 11 maja 1936.
Po wejściu do służby okręt był wykorzystywany w charakterze jednostki szkolnej, a także w celach propagandowych. Podczas prób morskich okazało się, że typ okrętu, który reprezentował U-26, charakteryzuje się słabymi własnościami morskimi.
Podczas II wojny światowej odbył 7 patroli bojowych spędzając w morzu 145 dni. Zatopił 11 jednostek o łącznym tonażu 48.645 BRT i uszkodził 2 (4.401 BRT). Zatopiony 1 lipca na południowy zachód od Irlandii na pozycji 48.03 N, 11.30 W przez brytyjską korwetę „Gladiolus” i australijską łódź latającą Sunderland z 10. dywizjonu RAF Coastal Command. Uratowano całą załogę – 48 oficerów i marynarzy, wszystkich wyłowił z wody slup HMS „Rochester”.
U-26 jest jedynym U-Bootem, który pokonał Cieśninę Gibraltarską w obu kierunkach[1].
Przebieg służby
[edytuj | edytuj kod]- 01.05.1936 – 31.12.1939 – 2. Flotylla U-bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven (jako okręt szkolny i bojowy)
- 01.01.1940 – 01.07.1940 – 2. Flotylla U-bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven (jako okręt bojowy)
Dowódcy:[2]
11.05.1936 – 30.09.1938 – Kptlt. Werner Hartmann
01.10.1938 – ??.08.1939 – Frgkpt. Oskar Schomburg
??.08.1939 – 03.01.1940 – Kptlt. Klaus Ewerth
03.01.1940 – 11.05.1940 – Kptlt. Heinz Scheringer
12.05.1940 – 08.06.1940 – Korkpt. Heinz Fischer
09.06.1940 – 01.07.1940 – Kptlt. Heinz Scheringer
Frgkpt. – Fregattenkapitan (komandor porucznik), Korkpt. – Korvettenkapitan (komandor podporucznik), Kptlt. – Kapitanleutnant (kapitan marynarki)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lawrence Paterson: U-Boot. Życie codzienne na niemieckim okręcie podwodnym w czasie II wojny światowej. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 113. ISBN 978-83-7705-104-7.
- ↑ Podano stopień podczas sprawowania funkcji.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
- Waldemar Trojca: U-Bootwaffe 1939-1945 cz. 1. Gdańsk: AJ-Press, 2004. ISBN 83-86208-86-4.
- www.uboat.net: U-26. [dostęp 2008-10-14]. (ang.).
