Przejdź do zawartości

US Festival

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
US Festival
Ilustracja
Zdjęcie sceny festiwalu (4 września 1982)
Lata aktywności

1982 oraz 1983

Termin

wrzesień (Labor Day) oraz maj (Memorial Day)

Miejscowość

Glen Helen Regional Park(inne języki), San Bernardino, Kalifornia

Założyciel

Steve Wozniak, Bill Graham(inne języki)

Tematyka

rock, pop, nowa fala, heavy metal, punk rock, country

Strona internetowa

US Festival (US wymawiane jest jako zaimek, nie jako inicjały) – festiwal muzyczno-kulturowy, który odbył się dwukrotnie w południowej części Kalifornii na początku lat 80[1]. Znajdował się ok. 100 km na wschód od Los Angeles, w pobliżu San Bernardino[2][3][4][5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Mapa konturowa Kalifornii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt
Położenie na mapie Kalifornii

Lata 70. XX wieku w Stanach Zjednoczonych były okresem „Me” Generation(inne języki) (pol. Moje Pokolenie)[6]. Z tego też powodu, Steve Wozniak, wyszedł z intencją zorganizowania festiwalu wspólnie z Billem Grahamem(inne języki), aby zachęcić pokolenie z lat 80. do zapoznania się z technologią i muzyką rockową[7]. Festiwal po raz pierwszy odbył się we wrześniu 1982 r. w narodowe święto Stanów Zjednoczonych – Labor Day(inne języki) (pol. Święto Pracy). Kolejnym razem odbył się w maju 1983 r., w święto państwowe Memorial Day.

Wozniak wyłożył fundusze na budowę[8] najnowocześniejszej i największej sceny, która stanęła w Glen Helen Regional Park(inne języki), nieopodal Devore Heights(inne języki) w San Bernardino w Kalifornii, na południu od autostrad stanowych Interstate 15(inne języki) i Interstate 215(inne języki)[9].

US Festival był pierwszą implementacją amerykańsko-radzieckiego „telemostu” (U.S.–Soviet Space Bridge(inne języki)), dwukierunkowych połączeń satelitarnych między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim[10]. Organizatorzy planowali, żeby sowieccy fani rockowi mogli wejść w interakcję z festiwalem, aby promować życzliwość rywali Zimnej wojny, aczkolwiek w Kalifornii było za ciemno dla kamer, by wychwycić uczestników w trakcie transmisji.

Labor Day Weekend, 1982

[edytuj | edytuj kod]
Prezentacja chapman sticka na jednym z wydań festiwali

Festiwal trwał nieprzerwanie przez trzy dni w temperaturze dochodzącej do 43 °C[2][11]. Zanotowano 36 aresztowań[7] i 12 zgonów z powodu przedawkowania narkotyków[7]. Festiwal kosztował 12 milionów dolarów[12]. W ciągu trzech dni zarejestrowano ok. 400 tys. ludzi[4]. Cena biletu trzydniowego wynosiła 37,50 dolarów[3] (według kursu na 2020 wynosi ok. 100 dolarów).

Wymienione poniżej zespoły są w kolejności, w jakiej miały występy na festiwalu[13].

Piątek, 3 września

Sobota, 4 września

Niedziela, 5 września

Memorial Day Weekend, 1983

[edytuj | edytuj kod]
Występ grupy U2

W 1983 roku festiwal zaplanowano także na trzy dni. Jego promotorem był Barry Fey(inne języki) (pochodzący z Kolorado), który wraz ze Steve’em Wozniakiem wydłużył czas trwania festiwalu o dodatkowy tydzień, dodając Country Day (pol. Dzień Country). Frekwencja nie przekroczyła 670 tysięcy osób, co wiązało się dalej ze stratą 12 milionów dolarów[14]. Zarejestrowano 2 zgony[15][16]. Jedna z osób została pobita kluczem do kół, druga osoba przedawkowała narkotyki[7].

Wymienione poniżej zespoły są w kolejności, w jakiej miały występy na festiwalu[13].

Sobota, 28 maja (Dzień nowej fali)

Niedziela, 29 maja (Dzień heavy metalu)

Poniedziałek, 30 maja (Dzień rocka)

Sobota, 4 czerwca (Dzień country)

Nagrania z festiwalu

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 r. zespół muzyczny Triumph wydał swój występ na DVD z US Festival, pt. Live at the US Festival(inne języki)[17].

W 2011 r. firma Shout! Factory(inne języki) ogłosiła plany na wydanie koncertów na żywo w DVD. Pierwsze dwa nagrania (Willie Nelsona i Waylona Jenningsa) wydano 15 listopada 2011 roku[18]. Trzecie nagranie, zespołu Quiet Riot, zostało wydane 27 marca 2012 roku[19].

18 września 2012 r., Shout! Factory wydało nagranie zespołu English Beat, pt. „The English Beat: Live At The US Festival, ’82 & ’83” na CD i DVD[20].

19 listopada 2013 r., Icon Television Music wydało trzy dni z US Festival z 1983 r. w iTunes. To jest jedynie wydanie, które zostało z autoryzowane przez Steve’a Wozniaka i Unuson Corporation[21].

Judas Priest, w swoją 30. rocznicę wydania albumu Screaming for Vengeance, dodało nagranie DVD swojego koncertu z dnia heavy metal z 1983 roku[22].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  • Lista historycznych festiwali rockowych

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Glen Helen Regional Park – Location of US Festival I And Festival II. Rock & Roll Roadmaps. (ang.).
  2. ↑ a b Fans firing up for US Festival, Eugene Register-Guard, 4 września 1982 (ang.).
  3. ↑ a b Rock fans head for home, Eugene Register-Guard, 6 września 1982 (ang.).
  4. ↑ a b US Festival opens to 140,000 fans, Eugene Register-Guard, 29 maja 1983 (ang.).
  5. ↑ US Festival crowd wild; guards fight each other, The Spokesman-Review, 31 maja 1983 (ang.).
  6. ↑ Ben Wener: The Forgotten Festival: Remembering US ’82 and ’83 as Steve Wozniak’s dream bash turns 30. The Orange Country Register, 31 sierpnia 2012. (ang.).
  7. ↑ a b c d Erik Himmelsbach-Weinstein: The Music Festival That Time Forgot: Inside Steve Wozniak’s US Fest. Los Angeles Magazine, 28 czerwca 2017. (ang.).
  8. ↑ California prepares for the super bowl of rock parties. Nashua Telegraph, 1 września 1982. (ang.).
  9. ↑ Stan W. Metzler: 300,000 people, drugs and rock ‘n’ roll. United Press International, 30 maja 1983. (ang.).
  10. ↑ The US Festival successfully managed a satellite link with.... United Press International, 5 września 1982. (ang.).
  11. ↑ Festival fans brave heat to hear bands, Lodi News-Sentinel, 4 września 1982 (ang.).
  12. ↑ Steve Wozniak i Gina Smith: I, Woz: Computer Geek to Cult Icon – Getting to the Core of Apple’s Inventor. Londyn: Headline Review, 2006 r., s. 255. ISBN 0-7553-1408-5.
  13. ↑ a b Julia St. Pierre: It Was Spectacular, It Was Doomed: A Look Back (In Photos) at The US Festival. LAmag, 21 czerwca 2017. (ang.).
  14. ↑ Steve Wozniak i Gina Smith: I, Woz: Computer Geek to Cult Icon – Getting to the Core of Apple’s Inventor. Londyn: Headline Review, 2006 r., s. 256. ISBN 0-7553-1408-5.
  15. ↑ Around the Nation; Man Beaten to Death At Second US Festival, The New York Times, 30 maja 1983 (ang.).
  16. ↑ Second Person Found Dead At US Festival Campground, The New York Times, 1 czerwca 1983 (ang.).
  17. ↑ Triumph (2) – Live At The US Festival. Discogs. (ang.).
  18. ↑ Christel Loar: Waylon Jennings and Willie Nelson: Live at the US Festival. PopMatters, 23 stycznia 2012. (ang.).
  19. ↑ Matt Wardlaw: Quiet Riot ’83 US Festival Performance Headed To DVD. Ultimate Classic Rock, 10 lutego 2012. (ang.).
  20. ↑ Sirlou: Shout! Factory Releases The Beat at US Festival CD/DVD!!. The English Beat, 17 lipca 2012. (ang.).
  21. ↑ ‘The US Generation’ documentary to mark 30th anniversary of US Festival this Labor Day. Slicing Up Eyeballs, 16 maja 2012. (ang.).
  22. ↑ Chris Tighe: JUDAS PRIEST – Live at the US Festival (1983). The Mighty Decibel, 15 marca 2018. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=US_Festival&oldid=72667052”