Przejdź do zawartości

Ulrike Lunacek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulrike Lunacek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1957
Krems an der Donau

Zawód, zajęcie

polityk

Partia

Zieloni – Zielona Alternatywa

Strona internetowa

Ulrike Lunacek (ur. 26 maja 1957 w Krems an der Donau) – austriacka polityk, posłanka do Rady Narodowej, deputowana do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kształciła się w Stanach Zjednoczonych, gdzie skończyła szkołę średnią. Na Leopold-Franzens-Universität Innsbruck ukończyła w 1983 studia w zakresie tłumaczeń z języka angielskiego i hiszpańskiego. Była m.in. pracownikiem socjalnym, referentem w organizacji kobiecej, redaktorem pisma „Südwind”, prowadziła także kursy języka niemieckiego dla imigrantów.

W 1999 została wybrana do Rady Narodowej z listy Zielonych, później trzykrotnie z powodzeniem ubiegała się o reelekcję (w 2002, 2006 oraz 2008). Deklaruje się jako pierwsza jawna lesbijka wybrana do austriackiego parlamentu[1]. W ramach swojego ugrupowania objęła funkcję rzecznika m.in. odpowiedzialnego za sprawy równouprawnienia osób LGBT. W latach 2006–2009 pełniła funkcję współprzewodniczącej Europejskiej Partii Zielonych (obok Philippe'a Lambertsa).

W wyborach w 2009 z listy Zielonych uzyskała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. W PE przystąpiła do grupy zielonych i regionalistów, Komisji Spraw Zagranicznych oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, objęła funkcję wiceprzewodniczącej Europarlamentu VIII kadencji. W 2017 była kandydatką Zielonych na kanclerza Austrii[2], jej ugrupowanie w wyborach z października nie przekroczyło wówczas wyborczego progu do Rady Narodowej. W następnym miesiącu Ulrike Lunacek zrezygnowała z mandatu eurodeputowanej.

Ulrike Lunacek kontynuowała działalność polityczną w ramach Zielonych. W styczniu 2020 dołączyła do administracji nowego rządu Sebastiana Kurza w randze sekretarza stanu[3]. Ustąpiła z tej funkcji w maju 2020 w związku z krytyką ze strony środowiska twórczych zarzucających jej zbyt mało działań dotyczących funkcjonowania placówek kulturalnych w okresie pandemii COVID-19[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ulrike Lunacek. gruene-andersrum.at. [dostęp 2017-10-15]. (niem.).
  2. Grüne: Felipe wird Parteichefin, Lunacek Spitzenkandidatin. diepresse.com, 19 maja 2017. [dostęp 2017-10-15]. (niem.).
  3. »Ich wünsch mir eine rot-weiß-rote Regierung«. bundespraesident.at, 7 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
  4. Austria's junior minister for culture first to quit over coronavirus fall-out. reuters.com, 15 maja 2020. [dostęp 2020-06-29]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]