Przejdź do zawartości

Unichowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Unichowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

bytowski

Gmina

Czarna Dąbrówka

Liczba ludności (2016)

322[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

77-116[3]

Tablice rejestracyjne

GBY

SIMC

0742428

Położenie na mapie gminy Czarna Dąbrówka
Mapa konturowa gminy Czarna Dąbrówka, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Unichowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Unichowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Unichowo”
Położenie na mapie powiatu bytowskiego
Mapa konturowa powiatu bytowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Unichowo”
Ziemia54°17′28″N 17°26′50″E/54,291111 17,447222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Unichowo (kaszub. Ùnichòwò; niem. Wundichow) – stara wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka[4][5], na północno-wschodnim obrzeżu Parku Krajobrazowego Dolina Słupi, przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr z drogą wojewódzką nr .

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Czarna Dąbrówka[6].

 Zobacz też: Budowo, Niepoględzie, Nożyno, Rezerwat przyrody Gołębia Góra i Skotawsko.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Unichowo, nazywane także Wunichowo (w niemieckim brzmieniu Wundichow), wieś i dobra rycerskie w Pomeranii, nad Słupią, między jeziorami: Głębokim (Glambock) i Szotowskim (Schattofske) w ówczesnym powiecie słupskim. Około 1885 roku wieś i dobra posiadały własną stację pocztową i telegraficzną. W końcu XIX wieku krzyżowały się tu drogi kolei lęborsko-bytowskiej i słupsko-bytowskiej. Cytując za słownikiem[7]„Okolica falista, gleba gliniasta i choć piaszczysta, jednak urodzajna; są także nawodnione łąki i znaczne lasy; hodowla owiec rasy Rambouillet i świni rasy Lincoln, karpiarnia”.

W roku 1885 wieś obejmowała 292 ha licząc 148 mieszkańców (ewangelików), zaś dobra rycerskie posiadały 764 ha gruntów i 198 mieszkańców w tym: 190 katolików i 8 ewangelików. Dobra te nabył w roku 1885 von der Marwitz z Nożyna za kwotę 55000 talarów (wiadomość za: „Zur Gesch. der Familie v. der Marwitz”, s. 74 i „Das Reichspostgebiet”, Berlin, 1878, s. 178)[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142915
  2. ↑ Ludność według danych własnych gminy Czarna Dąbrówka – Stan na rok 2016.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1314 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  5. ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-03-17].
  6. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Czarna Dąbrówka. Urząd Gminy Czarna Dąbrówka. [dostęp 2020-02-18].
  7. ↑ a b Unichowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 801.
Gmina Czarna Dąbrówka
Wsie
Kolonie
Osady
Osady leśne
Części wsi
Przysiółki wsi
Część osady
Nieoficjalna
miejscowość

Herb gminy Czarna Dąbrówka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Unichowo&oldid=72994089”