Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Wybielacz/WWE SmackDown

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Osobny artykuł: WWE SmackDown.


WWE SmackDown
Gatunek

Rozrywka sportowa[1][2], Wrestling[3]

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Oryginalny język

Angielski

Twórcy

Vince McMahon

Główne role

Roster WWE

Muzyka tytułowa

"Black and Blue" od CFO$[4]

Liczba odcinków

846 (na stan z 6 listopad 2024)

Liczba serii

17

Produkcja
Produkcja

WWE

Muzyka

"Black and Blue" od CFO$[4]
"This Life" od CFO$ (bumper)

Czas trwania odcinka

120 minut (w tym reklamy)

Pierwsza emisja
Data premiery

26 sierpnia 1999

Stacja telewizyjna

UPN (1999 – 2006)
The CW (2006 – 2008)
MyNetworkTV (2008 – 2010)
SyFy (2010 – obecnie)
Extreme Sports Channel (2007 – obecnie)

Lata emisji

1999 – obecnie

Format obrazu

480i (SDTV)
1080i (HDTV)[5]
720p (HDTV)[5]

Chronologia
Powiązane

WWE Raw
WWE NXT
WWE Main Event
WWE Superstars

Strona internetowa

WWE SmackDown, znane również jako Thursday Night SmackDown, jest programem telewizyjnym o tematyce wrestlingowej, który zadebiutował 26 sierpnia 1999. Do 1 września 2005, SmackDown! było nadawane w czwartkowe noce; od 9 września 2005 do 9 stycznia 2015, gale były nadawane w piątkowe noce. Show powróciło na czwartki od 15 stycznia 2015. Pomimo tego, nagrania WWE SmackDown były emitowane w piątkowe nocy 4 września i 30 października 2015[6]. SmackDown! oryginalnie zadebiutowało na amerykańskiej stacji telewizyjnej UPN 29 kwietnia 1999 (jako pilotażowy odcinek), lecz we wrześniu 2006 postanowiono przenieść tygodniówkę na The CW, na którym przetrwało 2 lata. W październiku 2008, niebieska tygodniówka zadebiutowała na MyNetworkTV[7][8]. Po kolejnych dwóch latach, SmackDown przeniesiono na SyFy[9][10] i jest na nim do dzisiaj, lecz od 2016 będzie emitowane na USA Network[11][12]. Jest ono drugim cotygodniowym najważniejszym programem dla WWE tuż obok WWE Raw, które jest emitowane w poniedziałki.

Od pierwszego odcinka, WWE SmackDown! było transmitowane w 162 różnych arenach, w 147 miastach i siedmiu różnych krajach (ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Wielkiej Brytanii, Iraku jako część Tribute to the Troops, Japonii w 2005, Włoszech w 2007 i Meksyku w 2011).

Przez różnice czasowe, SmackDown jest ukazywane kilka godzin wcześniej w Irlandii i w Wielkiej Brytanii i dzień wcześniej w Australii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, za wyjątkiem odcinków na żywo. Po listę międzynarodowej transmisji, zejdź niżej. Show celebrowało 15-lecie 10 października 2014[13].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Oryginalny format (1999-2005)

[edytuj | edytuj kod]
Oficjalny set używany od debiutu 26 sierpnia 1999 do 9 sierpnia 2001.

Pierwszy wygląd areny oferował owalny Titantron i stage (nazywany "Ovaltronem"), co było przeciwnością dotychczasowego setu Raw z prostokątnymi Titantronami. Późniejsza produkcja pozwoliła na dodanie drugiego Ovaltronu, przez co jeden znajdował się po lewej, a drugi po prawej stronie. Przez początek istnienia show, The Rock rutynowo nazywał SmackDown! "jego show", co jest odniesieniem do jednego z jego catchphrase'u, "Lay the smackdown"[14]. W sierpniu 2001, jako część celebracji 2-lecia istnienia SmackDown!, show otrzymało nowe logo i set. Na ostatnim SmackDown!, ktore używało poprzedniego entrance stage'u, członek ugrupowania The Alliance Rhyno wykonał gore na Chrisie Jericho przez centralny ekran, niszcząc część setu. W rezultacie z powodu tego czynu, nowy set zadebiutował w następnym tygodniu i nad entrancem umieszczono pięść, a także wiele szklanych elementów utożsamiających się z rozbitym szkłem.

Brand Extension (2002–2005)

[edytuj | edytuj kod]
Tazz, który dołączył do komentowania SmackDown od 4 kwietnia 2002 do 9 czerwca 2006. Był również komentatorem od 4 kwietnia 2002 do 9 czerwca 2006, od 22 lutego 2001 do 28 czerwca 2001 i od 2 sierpnia 2001 do 18 października 2001, komentując z Michaelem Colem. Powrócił jako komentotor 8 sierpnia 2008 do 3 kwietnia 2009.

We wiośnie 2002, WWE wprowadziło "Brand Extension",[15], jako proces, w którym roster WWE został podzielony na odseparowane od siebie dwa brandy, wraz ze swoimi unikatowymi postaciami korporacyjnymi[15]. Podzielenie nastąpiło z powodu kupna przez WWE swoich dwóch największych rywali, World Championship Wrestling (WCW) i Extreme Championship Wrestling (ECW), przez co roster i ilość tytułów mistrzowskich się powiększyła prawie dwukrotnie. Brand Extension zostało publicznie ogłoszone podczas telecastu na Raw 18 marca 2002, a pierwszy w historii draft odbył się tydzień później na Raw, zaś Raw z 1 kwietnia 2002 było pierwszą galą z obowiązującym podziałem wrestlerów.

Wrestlerzy rozpoczęli pojawianie się ekskluzywnie na przypisanym show. W tamtym okresie, posiadacze WWE Undisputed Championship i WWE Women's Championship bronili tytułów na obu tygodniówkach[15]. W sierpniu 2002, WWE Undisputed Champion Brock Lesnar odmówił obrony tytułu na Raw i podpisał ekskluzywny kontrakt do brandu SmackDown![15]. Tydzień później na Raw, Generalny Menadżer Eric Bischoff nagrodził Triple H'a i podarował mu nowo-wprowadzony World Heavyweight Championship jako główne mistrzostwo czerwonego brandu. Z tego powodu, mistrzostwo Lesnara od tego momentu było nazywane po prostu "WWE Championship", gdyż nie mogło być dalej niekwestionowane. Po tym wydarzeniu, WWE Women's Championship stało się ekskluzywne dla Raw. W 2004 wprowadzono draft lottery, gdzie członkowie obu brandów byli losowo przenoszeni na przeciwne show, co miało na celu odświeżenie storyline'ów i rywalizacji.

6 czerwca 2005, WWE Champion John Cena przeniósł się ze SmackDown! na Raw jako część trwającego miesiąc Draft Lottery. Z tego powodu, SmackDown! zostało bez światowego tytułu. 23 czerwca 2005, Generalny Menadżer SmackDown! Theodore Long ogłosił sześcio-osobowy elimination match pomiędzy John "Bradshaw" Layfieldem, Bookerem T, Chrisem Benoitem, The Undertakerem, Christianem (zastępujący The Big Showa, który został przeniesiony na Raw) i Muhammadem Hassanem, w którym zwycięzca miał stać się pierwszym SmackDown Championem. 30 czerwca na SmackDown!, JBL wygrał walkę. Long po chwili pojawił się i poinformował, że pomimo wygranej JBL'a, SmackDown nie potrzebuje nowego mistrzostwa i powiedział, że JBL staje się nr. 1 pretendentem do World Heavyweight Championship, ponieważ World Heavyweight Champion Batista został ujawniony jako ostatnia nowa osoba dla brandu SmackDown w Draft Lottery.

Przenosiny na piątkowe noce (2005–2015)

[edytuj | edytuj kod]

Status WWE jako "kulawej kaczki" z Viacom na Spike TV spowodowały przesunięcie SmackDown na piątkowy slot dla końcówki sezonu 2005. UPN otrzymało lepsze ratingi w piątki niż wcześniej, gdy emitowało w tamtym momencie filmy. Dodatkowo, UPN miało możliwość podtrzymać ratingi z czwartkowych nocy, głównie przez sitcom Chrisa Rocka Wszyscy nienawidzą Chrisa. W styczniu 2006, przed ogłoszeniem od CW Network, zostało ogłoszone, że UPN przedłużyło kontrakt z WWE na emitowanie SmackDown! na kolejne dwa lata[16].

Po anulowaniu Star Trek: Enterprise, SmackDown (przemianowane na Friday Night SmackDown!) przesunięte zostało na poprzedni timeslot Enterprise'a w Stanach Zjednoczonych. WWE promowało to posunięcie poprzez tagline "TV that's changing Friday nights". Friday Night SmackDown miało swoją premierę sezonu 9 września 2005. Program dalej był nadawany w czwartki w Kanadzie na kanale the Score. W Wielkiej Brytanii, Irlandii i Australii, ich stacje Sky Sports i Fox8 nadawal SmackDown w piątki przed emisją w Stanach Zjednoczonych, z powodu różnic czasowych. Był to pierwszy przypadek, gdzie główna tygodniówka WWE była nadawana międzynarodowo wcześniej niż w U.S.A.

Wydarzenia związane z Huraganem Katrina spowodowały, że pierwsza edycja Friday Night SmackDown! w U.S. nie była emitowana w pełni, gdyż przez pierwszą godzinę normalnego trwania SmackDown! UPN wyemitowało specjalny koncert charytatywny, wskutek czego tylko druga godzina show została pokazana na tym kanale. W zastępstwie, pierwsza godzina została pokazana na stronie WWE. W innych krajach bezproblemowo wyemitowano całą dwugodzinną galę.

Na tapingach SmackDown! 10 stycznia 2006, które wyemitowano 13 stycznia, Batista zrezygnował z World Heavyweight Championship z powodu kontuzji tricepsu, gdy został zaatakowany przez Marka Henry'ego w poprzednim tygodniu. Generalny Menadżer SmackDown Theodore Long ogłosił Battle Royal o zwakatowany tytuł. Zwycięzcą został Kurt Angle, który ówcześnie był członkiem brandu Raw, lecz po zwycięstwie przeniesiono go na SmackDown!.

7 kwietnia 2006 na SmackDown!, Generalny Menadżer Theodore Long przywrócił turniej King of the Ring po czteroletniej przerwie jako ekskluzywny turniej dla swojego brandu. Rywalizacja zakończyła się na Judgment Day 2006, gdzie Booker T został zwycięzcą po pokonaniu Bobby'ego Lashley'a w finale.

John "Bradshaw" Layfield (JBL), który dołączył do stołka komentatorskiego na SmackDown 16 czerwca 2006 do 21 grudnia 2007. Layfield pojawił się również jako komentator od 12 października 2012 do 22 marca 2013 do 9 stycznia 2015.

9 czerwca 2006, Tazz opuścił brand SmackDown! i dołączył do nowego brandu ECW, przez co zostało jedno wolne miejsce dla nowego komentatora. Jednakże, 11 czerwca na One Night Stand 2006, JBL ogłosił, że to on zastąpi Tazza jako komentatora dla SmackDown!, a pozycję tę utrzymał do grudnia 2007, kiedy to wrócił jako wrestler do czynnej walki dla brandu Raw. Jonathan Coachman zastąpił go od następnej gali, lecz w przyszłym roku został zwolniony z federacji.

Zmiany kanałów telewizyjnych

[edytuj | edytuj kod]
The CW (2006-2008)
[edytuj | edytuj kod]
Set SmackDown wraz z pięścią nad entrancem, używany od 16 sierpnia 2001 do 18 stycznia 2008.

22 września 2006, Friday Night SmackDown zadebiutowało na The CW, jako wspólne przedsięwzięcie pomiędzy CBS Corporation (właściciel UPN) i Warner Bros. Entertainment (właściciel The WB Television Network).

Przez cztery tygodnie przed oficjalną premierą Friday Night SmackDown na the CW 22 września 2006, stacje telewizyjne Tribune Broadcasting w sześciu głównych marketach (wliczając WPIX w Nowym Jorku i KTLA w Los Angeles) wyemitowały Friday Night SmackDown[17]. Było to częścią preparacji przesunięcia SmackDown z UPN i debiutu na MyNetworkTV 5 września 2006. Dwie inne przyszłe stowarzyszenia od The CW, WCWJ we Florydzie i WIWB w Wisconsin, również emitowały SmackDown wczesnym wrześniem. Od czasu przeniesienia na CW Network, Friday Night SmackDown odniosło wyższe ratingi sięgające 3.0 międzynarodowo. W dodatku, SmackDown stało się drugim najbardziej oglądanym programem na The CW.

20 kwietnia 2007, SmackDown celebrowało 400. odcinek[15]. Niedługo potem ratingi jeszcze bardziej poszły w górę. 8 czerwca 2007, Friday Night SmackDown zremisowało z CBS i ABC w ratingach, gdzie trzy kanały miały ratingi po 1.5 każdy. Dwa tygodnie później, 22 czerwca 2007, Friday Night SmackDown ponownie odniosło sukces będąc drugim najbardziej oglądalnym programem o 21:00 tamtej nocy.

16 października 2007 zostało ogłoszone, że brandy SmackDown i ECW będą zapożyczały swoich zawodników, przez co wrestlerzy z obu brandów mogli pojawiać się w obu brandach, podczas gdy nagrania na żywo ECW odbywały się w tym samym miejscu, co wtorkowe nagrania SmackDown na najbliższy piątek[18][19].

Jim Ross stał się nowym komentatorem dla SmackDown, podczas gdy Michael Cole (przez dziewięć lat komentator SmackDown, od jego startu w 1999 do 23 czerwca 2008) został przesunięty na Raw. WWE również przeniosło WWE Championa Triple H'a na SmackDown, dzięki czemu niebieska tygodniówka była w posiadaniu dwóch światowych tytułów, a Edge był World Heavyweight Championem. Z tego powodu, Raw pozostało bez głównego tytułu na własność, lecz 30 czerwca 2008 na Raw, po tym jak Edge został zaatakowany przez Batistę, CM Punk wykorzystał kontrakt Money in the Bank i stał się nowym World Heavyweight Championem, przywracając World Heavyweight Championship na Raw po raz pierwszy od 2005. W sierpniu 2008, Tazz powrócił na SmackDown jako komentator z powodu opuszczenia Micka Foley'a z WWE kiedy to jego kontrakt nie był przedłużony. Kilka miesięcy później pod koniec 2008, Tazz również zdecydował na nieprzedłużanie swojego kontraktu i został zastąpiony przez Todda Grishama, który był komentatorem Raw, przez co ostatecznie przy stołku komentatorskim zasiadali Grisham i Ross. Również tego roku, po raz pierwszy w historii brandu wprowadzono WWE Divas Championship, odpowiedni WWE Women's Championship, które do tego momentu był jedynym aktywnym mistrzostwem dla kobiet, ale ekskluzywny dla brandu Raw. Pierwszą mistrzynią była Michelle McCool, która pokonała Natalyę 20 lipca 2008 na The Great American Bash.

MyNetworkTV (2008–2010)
[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wersja setu HD SmackDown, który był używany od 25 stycznia 2008 do 15 lipca 2011.

Friday Night SmackDown zadebiutowało na MyNetworkTV w Stanach Zjednoczonych 3 października 2008, gdzie wystąpili wrestlerzy z Raw, SmackDown i ECW, a także przyznano tygodniówce nowy motyw muzyczny. Premierowy odcinek na MyNetworkTV uzbierał 3.2 miliona widowni. Podczas gdy oglądalność spadała, SmackDown pociągnęła najwyższe ratingi do dzisiaj dla MyNetworkTV i przesunęła kanał na piąte miejsce, na czele z poprzednim kanałem The CW. Premierowy odcinek zajął również pierwsze miejsce wśród mężczyzn w wieku 18-49 lat[20]

15 lutego 2009 na No Way Out, Edge zdobył World Heavyweight Championship w Elimination Chamber matchu brandu Raw, przez co owe mistrzostwo zaczęło należeć ekskluzywnie dla SmackDown, dzięki czemu dwa główne światowe tytuły były w posiadaniu niebieskiego brandu.[21] 20 marca 2009, Smackown celebrowało 500. odcinek[22].

W rezultacie WWE Draftu 2009 w kwietniu, WWE Champion Triple H został przeniesiony do brandu Raw, podczas gdy World Heavyweight Championship również powróciło do brandu Raw, kiedy to Edge stracił tytuł na rzecz Johna Ceny na WrestleManii XXV[23]. Miesiąc później na Backlash, World Heavyweight Championship ponownie zostało przypisane do tygodniówki SmackDown, wówczas Edge pokonał Cenę o mistrzostwo[24]. W dodatku, SmackDown i Raw wymieniło ze sobą tytuły kobiece: Raw otrzymało WWE Divas Championship, a SmackDown WWE Women's Championship. Również podczas Draftu, SmackDown i Raw zmieniło posiadaczy drugorzędnych mistrzostw, przez co czerwona tygodniówka otrzymała WWE United States Championship, a niebieska zaś WWE Intercontinental Championship.[23]

15 września 2009, WWE Home Video wydało DVD zatytuowane The Best of SmackDown 10th Anniversary.

19 kwietnia 2010, erupcja wulkanu w Islandii spowodowała paraliż lotniczy w Europie, podczas gdy większość gwiazd z brandu Raw pozostało podczas europejskiego touru w północnej Irlandii. Ażeby kolejna tygodniówka Raw mogła się odbyć, wrestlerzy ze SmackDown "przejęli" Raw na jedną noc, a wśród nich byli Rey Mysterio, Edge, CM Punk, Chris Jericho i inni. Był to pierwszy (i dotychczas jedyny) raz, kiedy Raw było nazwane Monday Night SmackDown, podczas gdy nie zalicza się to jako odcinek niebieskiej tygodniówki, a specjalny dla Raw.


Syfy (2010–2015)
[edytuj | edytuj kod]
Kontynuacja Brand Extension (2010–2011)
[edytuj | edytuj kod]

12 kwietnia 2010 zostało ogłoszone, że SmackDown zostanie przeniesione z MyNetworkTV na Syfy, kanał który wcześniej nadawał NXT i ECW, gdzie federacja podpisała dwuletni kontrakt zawierający opcjonalną ugodę na trzeci rok[9][10][25]. Pozostawiając swój piątkowy slot, SmackDown miało swoją premierę na żywo na Syfy 1 października 2010 i były dyskusje na temat edycji na żywo w tygodnie poprzedzające pay-per-view[9]. Według Los Angeles Times, przeniesienie kosztowało płacenie 30 milionów dolarów w porównaniu do 20 milionów płaconych przez poprzedni kanał MyNetworkTV[10]. Premiera SmackDown na Syfy była poprzedzona specjalnym "pre-game" show prowadzonym przez Michaela Cole'a.

Booker T, który był komentatorem od 4 lutego 2011 do 27 lipca 2012, oraz obecnie od 10 września 2015.

Przez przesunięcie tygodniówki do NBC Universal Cable, które jest właścicielem Syfy, SmackDown jest częściej reklamowane na siostrzanym kanale USA Network, na którym nadawane jest Raw. Podsumowania tygodniówek również zostały dodane do sobotnich slotów Universal HD i mun2 jako rezultat przenosin, podczas gdy wcześniej był on zajmowany przez NXT i ECW. 4 lutego 2011, Booker T powrócił na SmackDown jako komentator zastępując Matta Strikera.

Zakończenie Brand Extension (2011–2015)
[edytuj | edytuj kod]

Podczas specjalnego odcinka na żywo 30 sierpnia 2011 ogłoszono, że wrestlerzy z Raw będą mogli pojawiać się co tydzień na SmackDown. Analogicznie w drugą stronę ogłoszono to samo na Raw dzień wcześniej, gdzie wrestlerzy SmackDown od tamtego momentu mogą występować co tydzień na Raw. Ten ruch spowodował złączenie brandów w jeden roster i zakończenie Brand Extension.

14 października 2011 na SmackDown (odcinek 635), WWE poinformowało, że tygodniówka stała się drugim najdłuższym odcinkowo telewizyjnym programem w historii amerykańskiej telewizji (tuż przed Monday Night Raw, które pobiło ten rekord 2 sierpnia 2005). 1 kwietnia 2012 na WrestleManii 28, John Laurinaitis stał się generalnym menadżerem brandów Raw i SmackDown po tym jak jego drużyna pokonała drużynę Teddy'ego. Jednakże, 17 czerwca 2012 na No Way Out, po tym jak John Cena pokonał Big Showa w Steel cage matchu, został on zwolniony przez Vince'a McMahona. 3 sierpnia 2012 na SmackDown, Mr. McMahon wybrał Bookera T jako nowego generalnego menadżera niebieskiej tygodniówki. Dodatkowo, Booker wybrał Theodore Longa i Eve Torres jako swoich asystentów. Josh Mathews zastąpił go przy stołku komentatorskim wraz z Michealem Colem. John Layfield powrócił do WWE we wrześniu 2012 i stał się również komentatorem tejże tygodniówki. 18 sierpnia 2013, SmackDown celebrowało 700. odcinek. Vickie Guerrero stała się ponownie generalną menadżerką 19 lipca 2013, pomimo bycia zwolnioną z tej pozycji rok wcześniej. Show jest obecnie zarządzane przez The Authority (Triple H'a i Stephanie McMahon). Poprzednie odcinki SmackDown są dostępne do obejrzenia poprzez Hulu, wraz z wieloma innymi odcinkami WWE Superstars i ECW.[26]

10 października 2014, SmackDown celebrowało swoje 15-lecie istnienia[13]. Premierę 15 sezonu otworzył nowy motyw muzyczny, "Centuries" od Fall Out Boy. Jako pierwsza celebrować 15-lecie SmackDown, do ringu wyszła Stephanie McMahon, a po niej John Laurinaitis i Theodore Long. Laurinaitis i Long kłócili się o decyzję na temat walki wieczoru, więc McMahon zadecydowała o wyznaczeniu 15-osobowego tag team matchu, który miał nawiązywać do poprzedniej rywalizacji tej dwójki na WrestleManii XXVIII[27][28]. Drużyna Longa zwyciężyła.

Powrót na czwartkowe noce (2015 - obecnie)

[edytuj | edytuj kod]

Syfy (2015 - obecnie)

[edytuj | edytuj kod]

Plotki na temat powrotu show na czwartkowe noce pojawiały się już od początku sierpnia 2014[29][30] - zostały one potwierdzone przez Syfy i WWE 6 listopada 2014[31][32]. Przesunięcie emisji gal na czwartki miało zachęcić młodszą widownię do oglądania Syfy, a także zachęcić reklamodawców do puszczania droższych reklam promujących własne produkty oraz filmy, czego głównie nie robi się w weekendy[33]. Ostatnie SmackDown wyemitowane w piątek zebrało oglądalność 2.43 miliona widzów[34].

Jerry Lawler, który dołączył do stołka komentatorskiego na SmackDown 15 stycznia 2015.

Po nadaniu finałowego Friday Night SmackDown, John "Bradshaw" Layfield opuścił brand SmackDown dołączając do Michaela Cole'a i Bookera T na Raw zaczynając od 5 stycznia 2015[35]. Kiedy SmackDown zadebiutowało w czwartek odcinkiem z 15 stycznia 2015[31][32][33], WWE przesunęło Jerry'ego Lawlera jako komentatora z Raw na SmackDown[36][37][38][35]. Miał on dołączyć do stołka komentatorskiego na SmackDown w 2012, dopóki nie doznał ataku serca podczas Raw w Montrealu 10 września 2012[39][40][41]. Do Cole'a i Lawlera został dodany również Byron Saxton[35]. Na odcinku zadebiutowało nowe logo SmackDown i wszystkie inne grafiki, a przed telewizorami zasiadło 2.68 miliona widzów[42][43].

W wywiadzie ze stycznia 2015, Daniel Bryan stwierdził że powiedział władzom WWE, iż chciałby zostać "twarzą SmackDown" aby podwyższyć oglądalność show[44]. Odcinek z 15 stycznia zawierał powrót Bryana do ringu po kilku miesiącach przerwy spowodowanej kontuzją - ostatecznie Bryan walczył w walkach wieczoru pięciu pierwszych czwartkowych SmackDown[45][46][47][48][49]. 29 stycznia 2015 nadano specjalny odcinek SmackDown na żywo z XL Center w Hartford, Connecticut ze względu na burzę śnieżną panującą w tamtym tygodniu i anulowanie tapingu SmackDown w Bostonie[50][51]. W walce wieczoru zmierzyli się Daniel Bryan i Kane w castet matchu[52][53].

Byron Saxton, który dołączył do stołka komentatorskiego SmackDown 15 stycznia 2015 do 18 czerwca 2015. Saxton również jest wykorzystywany jako zastępowy komentator.

2 kwietnia 2015, Tom Phillips zastąpił Michaela Cole'a jako komentator do 9 kwietnia 2015, komentując show z Lawlerem i Saxtonem, podczas gdy Cole odpoczywał po kontuzji[54][55]. Phillips po raz pierwszy komentował SmackDown od 22 sierpnia 2014 do 9 stycznia 2015, a byli przy nim Cole i John Layfield[56]. 23 kwietnia 2015, Phillips powrócił na SmackDown raz jeszcze i przebywał na nim do 20 sierpnia 2015, po tym jak Cole powrócił po kontuzji i jako komentator Raw, później ponownie opuścił posadę na SmackDown. 18 czerwca 2015, Byron Saxton opuścił brand SmackDown dołączając do Raw, komentując czerwoną tygodniówkę z Colem i Layfieldem już od 8 czerwca[57], pozostawiając jedno wolne miejsce. Jednakże, 25 czerwca 2015, Jimmy Uso oświadczył, że zostanie on nowym komentatorem dla SmackDown, a był nim do 3 września 2015, kiedy to powrócił czynnie na ring, a także służył na tej posadzie na tygodniówce Main Event, wraz z Phillipsem i Saxtonem od 1 września 2015. 27 sierpnia 2015, komentator NXT Rich Brennan zastąpił Toma Phillipsa dołączając do stołka komentatorskiego - od tamtego momentu Phillips przeprowadza wywiady w gwiazdami po walkach i hostuje 5 Things na WWE.com i kanale YouTube[58]. 10 września 2015, Booker T raz jeszcze powrócił na SmackDown jako komentator zastępując Jimmy'ego Uso[59].

4 listopada 2015, WWE potwierdziło, że począwszy od pierwszego 7 stycznia 2016, SmackDown będzie nadawane na USA Network[60]. Dzięki temu ruchowi, dwie główne tygodniówki WWE, Raw i SmackDown, będą nadawane na tym samym kanale telewizyjnym. Przed tym pojawiały się plotki, iż SmackDown mogłoby powrócił na piątkowe noce lub być nadawane na żywo we wtorki, dzień w którym gala jest nagrywana[61].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Od 26 października 2012 do kwietnia 2014, WWE SmackDown używało piosenki "Born 2 Run" od 7Lions jako motywu muzycznego, wraz z "This life" od Cody B. Ware'a jako drugi motyw muzyczny, lecz w międzyczasie WWE zamieniło kolejność ważności obu piosenek. Do 26 października 2012, SmackDown otwierało "Know Your Enemy" od Green Day podczas gdy "Hangman" od Rev Theory serwowało jako drugorzędna piosenka[62]. Przed przenosinami na Syfy w 2010, motywem muzycznym niebieskiej tygodniówki było "Let it Roll" od Divide the Day[63].

WWE nagrywa odcinki SmackDown we wtorkowe wieczory, a są one puszczane w czwartki tego samego tygodnia. Jednakże, SmackDown jest czasem nadawane na żywo we wtorkowe noce (wtedy zastępuje program nadawany w tym timeslocie).

Show zaczęto nadawać w HD od odcinka z 25 stycznia 2008, gdzie zadebiutował nowy set (który stał się uniwersalnym dla wszystkich tygodniówek WWE). Po pierwszym odcinku w HD, wykrzyknik z loga tygodniówki i nazwy został wycofany, pozostawiając nazwę "SmackDown", a logo przybrało nieco ciemniejszy niebieski kolor. 3 sierpnia 2012, show zaczęło korzystać z nowszej wersji uniwersalnego setu HD, które zadebiutowało na Raw 1000 23 lipca[64].

Od 21 września 2012 do 26 października 2012, 4 października 2013 do 1 listopada 2013 oraz przez cały październik 2014 i 2015, WWE współpracowało z Susan G. Komen for the Cure w walce z rakiem piersi, dlatego federacja zastąpiła środkowe liny w ringu różowymi. W latach 1999-2012, liny ringu SmackDown zazwyczaj były niebieskie (przez pewien czas w 2001 i 2002 były czarne), jednakże w grudniu 2012 permanentnie zostały zmienione na białe - od tamtego czasu ten kolor jest używany na wszystkich galach.

22 sierpnia 2014, SmackDown zaczęto nadawać w pełnym formacie 16:9, wraz ze słabszą skalowaną wersją natywnego HD przedstawianego w formacie 4:3 dla kanałów nie obsługujących HD. Podobnie jak Raw (które zaczęto tak samo nadawać cztery dni wcześniej 18 sierpnia), dla tygodniówki wprowadzono nowe logo WWE widniejące przy turnbuckle'ach ringu, jednych z rogów ekranu oraz wszelakich grafikach. Tydzień później (29 sierpnia), logo Syfy zostało przeniesione na dolny lewy róg obrazu. Pomimo odświeżenia i poprawienia grafik, SmackDown kontynuowało używanie różnych wariacji pakietów grafik od kiedy przeszło na HD w styczniu 2008, dopóki nie przeniesiono tygodniówki na czwartkowe noce 15 stycznia 2015, kiedy to wykonano całkowicie nowe grafiki dla tygodniówki, a także intro przedstawiające zmienione logo SmackDown. 26 marca 2015, WWE dodało mały LEDowy panel po dwóch bokach apronów ringu, bliźniaczo podobnie jak na Raw.

Motyw muzyczny

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa piosenki Autor/Zespół Data używania Odn.
"Everybody on the Ground" Jim Johnston 29 kwietnia 1999 – 9 sierpnia 2001 [65]
"The Beautiful People" Marilyn Manson 16 sierpnia 2001 – 15 maja 2003 [65]
"I Want It All" Jim Johnston 22 maja 2003 – 16 września 2004 [65]
"Rise Up" Drowning Pool 30 września 2004 – 26 września 2008 [65][66]
"If You Rock Like Me" Jim Johnston 3 października 2008 – 25 września 2009 [65]
"Let It Roll" Divide the Day 2 października 2009 – 24 września 2010 [65]
"Know Your Enemy" Green Day 1 października 2010 – 19 października 2012 [65]
"Hangman" Rev Theory 2009 - 2012 [65]
"Born 2 Run" 7Lions 26 października 2012 – 4 kwietnia 2014 [65]
"This Life" CFO$ 4 kwietnia 2014 – 3 października 2014; 17 października 2014 – 9 stycznia 2015 [65]
"Centuries" Fall Out Boy October 10, 2014 (Używany jedynie do celebracji 15. urodzin SmackDown) [67][68][69]
"Black and Blue" CFO$ 15 stycznia 2015 – obecnie [4]

Specjalne odcinki

[edytuj | edytuj kod]

Przez całą historię istnienia SmackDown, show emitowano z różnymi motywami. Przykładowo są one są trybutami profesjonalnych wrestlerów, którzy ostatnio umarli lub zakończyli kariery, a także niektóre są odcinkami z celebracjami rocznic czy kamieni milowych.

Osobistości telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]

Show miało i ma przypisane do siebie osobistości telewizyjne wliczając samych w sobie wrestlerów, konferansjerów, Divy, komentatorów i autorytety. SmackDown posiada również powracające znane segmenty prowadzone przez członków rosteru.

Mistrzowie

[edytuj | edytuj kod]

Przed zakończeniem Brand Extension, w latach 2002-2011 różne mistrzostwa były przypisane do brandu SmackDown. Na odcinku specjalnym z 30 sierpnia 2011 zostało ogłoszone, że wrestlerzy z Raw będą mogli pojawiać się co tydzień na SmackDown i vice versa. Dzięki temu ruchowi, wszyscy mistrzowie mogą bronić tytułów na każdej tygodniówce, w tym SmackDown.

Transmisja

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz trasmisji na Syfy, Universal HD, NBC Universo i AFN Xtra w Stanach Zjednoczonych[8][70], WWE SmackDown również jest transmitowane międzynarodowo.

Kanada

[edytuj | edytuj kod]

Od 1999 do początku 2015, SmackDown nadawano w Kanadzie w tym samym czasie co w USA, a obecnie trasmitowane jest na Sportsnet 360 (poprzednio znane jako Headline Sports do 2000 i The Score od 2000 do 2013). Kiedy SmackDown wróciło na czwartkowe noce, show jest teraz nadawane w środowe noce (nie licząc odcinków na żywo) w Kanadzie, z powodu podsumowań NHL pokazywanych na Sportsnet 360 w czwartki, jako część 12-letniego kontraktu pomiędzy Rogers (właściciel Sportsnet) i National Hockey League[71][72]. Oznacza to, że SmackDown pokazywane jest w Kanadzie dzień wcześniej niż w U.S.

Pacyfik i Afryka

[edytuj | edytuj kod]

Show jest nadawane w Australii na Fox8[73][74].

SmackDown puszczane jest na Fidżi na Sky Pacific i Sky Fiji[75], w Nepalu i Indiach na TEN Sports[76][77], a także w Kenii na Kenya Broadcasting Corporation[78].

SmackDown jest nadawane w Malezji na TV3 i Astro Supersport3[79], na Malcie na Melita Sports 1[80][81], w Nowej Zelandii na The Box[82] oraz na Filipinach na Fox[83].

Show regularnie jest pokazywane w Singapurze na SuperSports[84], w Afryce Południowej na e.tv[85], oraz w Samoa na SBC.

Europa

[edytuj | edytuj kod]

Gale SmackDown są nadawane w Wielkiej Brytanii i Irlandii na Sky Sports 3[86][87], zaś w Polsce na Extreme Sports Channel[88].

Streaming Online

[edytuj | edytuj kod]

22 maja 2009, Hulu Plus i WWE ogłosiło współpracę, wśród której jednym z celów było zapewnienie pełnych odcinków SmackDown od dnia ogłoszenia współpracy na platformie Hulu[89]. 24 września 2012, Hulu podpisało kilkuletni kontrakt z WWE na streamowanie wszystkich gal federacji i kilku serii online, w tym SmackDown. Pełne odcinki SmackDown są dostępne do obejrzenia dzień po oryginalnym nadaniu[90].

Wszystkie odcinki SmackDown są ciągle dodawane na WWE Network. Nowsze odcinki są dostępne do obejrzenia 30 dni po oryginalnym nadaniu[91][92].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Administración de Servicios. ISBN 978-0-273-68826-6.
  2. The marketing of Sport. ISBN 978-0-273-68826-6.
  3. Roland Barthes, "The World of Wrestling", Mythologies, 1957
  4. a b c Black and Blue.
  5. a b WWE Slams Into HD.
  6. SmackDown moves to Thursday nights. . 
  7. CW, "SmackDown" Part Ways. . 
  8. a b MyNetworkTV Crowns WWE Its New Programming Champ.
  9. a b c SmackDown Goes SyFy.
  10. a b c WWE's "SmackDown" Moving to Syfy. . 
  11. 'WWE SmackDown' Moves to USA Network in 2016.
  12. WWE SmackDown moves to USA Network.
  13. a b Celebrate the 15th Anniversary of Smackdown - Friday Oct 10.
  14. WWE: History of WrestleMania.
  15. a b c d e WWE: History of WrestleMania.
  16. Mixed views on WB, UPN merger. . 
  17. WWE, Tribune announce September SmackDown! schedule. WWE.com
  18. Partnership Forming?.
  19. Setting the night on fire.
  20. MyNetworkTV Largest Audience Ever Tunes in to the Premiere of "WWE Friday Night SmackDown".
  21. Elimination chamber result at no way out.
  22. Layin' the SmackDown 500 times over.
  23. a b Rough Draft (Televised draft results).
  24. Results:Fueled by hatred and desperation.
  25. WWE's "SmackDown" Is Moving to Cable TV. . 
  26. Hulu to stream full episodes of SmackDown, ECW.
  27. SmackDown results – Oct. 10, 2014: Team Teddy battled Team Johnny on SmackDown’s historic 15th Anniversary Celebration.
  28. Non-Spoiler Match Listing for Tonight’s WWE Smackdown 15 Special: Cena & Ambrose Appear, 16 Man Tag Match & More.
  29. WWE SmackDown Moving to Thursday Nights Starting October 2.
  30. WWE Smackdown To Remain On Friday Nights.
  31. a b SmackDown moved to Thursday night.
  32. a b WWE Announces SmackDown Move to Thursday Nights.
  33. a b WWE, Syfy to Move 'SmackDown' to Thursday Night in January (EXCLUSIVE).
  34. Friday Cable Ratings: 'Gold Rush' Tops Night + 'Alaskan Bush People', NBA Basketball, 'Friday Night Smackdown' & More.
  35. a b c New announce teams revealed for Raw and SmackDown.
  36. WWE: Booker T has joined the announce team for Raw as part of a commentary shake-up.
  37. WWE: Jerry Lawler Done With 'Monday Night Raw', But Not Commentary.
  38. Jerry Lawler Comments On Commentary Change, Tonight's WWE Tapings, Rumble Promo, Birthdays.
  39. JERRY 'THE KING' LAWLER HOSPITALIZED Heart Attack at WWE Event.
  40. Wrestling Legend Jerry Lawler Suffers Heart Attack During Live WWE Show.
  41. WWE Raw Review 10/9/12 – Jerry Lawler Suffers Real Heart Attack.
  42. WWE SmackDown Results – 1/15/2015.
  43. Thursday Cable Ratings: NBA Basketball Wins Night, 'WWE Smackdown', 'Pawn Stars', 'Archer' & More.
  44. Report: "Main Event Guy" Daniel Bryan - will 2015 be different than how 2014 ended?, what has mgmt. said about top-rope diving headbutt?, when Bryan was cleared, ideas for SmackDown, more.
  45. WWE Smackdown Results: Daniel Bryan returns to the ring to battle The Authority as Seth Rollins calls out champion Brock Lesnar.
  46. Smackdown!: Ziggler, Rowan and Ryback need to win to enter Royal Rumble.
  47. Daniel Bryan and Kane fight over a casket on a live Smackdown!.
  48. Smackdown!: Daniel Bryan runs into a road block on the way to FastLane.
  49. Smackdown!: Tag Team Turmoil on a Thursday Night.
  50. Blizzard of 2015 can’t keep WWE ‘Raw’ down. . 
  51. XL Center postpones Raw until Thursday.
  52. Big Match Announced For Thursday's Live WWE SmackDown, NXT Diva Turns 23, Royal Rumble DVD.
  53. SmackDown LIVE Results — Jan. 29, 2015: Daniel Bryan closed the casket on Kane; Triple H teased a monumental announcement.
  54. Tom Phillips.
  55. Medical updates on Michael Cole, Booker T and JBL in the wake of Brock Lesnar’s attack on Raw.
  56. The next voice of WWE? Tom Phillips joins SmackDown announce team.
  57. Commentary change for tonight's Raw – Saxton replaces Booker T.
  58. Rich Brennan joins SmackDown announce team.
  59. Change To WWE RAW And SmackDown Announce Teams.
  60. WWE SmackDown To Premiere On USA Network In January.
  61. SmackDown To Remain On Thursday Nights In 2016.
  62. Smackdown: Live from Oklahoma City, it's Friday night!.
  63. Friday nights ‘Let It Roll’.
  64. WWE Goes HD.
  65. a b c d e f g h i j WWE Editorial: The Music History Of Smackdown Theme Songs.
  66. WWE ThemeAddict: The Music, Vol. 6 – Original Soundtrack.
  67. Former WWE Stars Returning on SmackDown?, Tonight’s Tapings, Theme Song.
  68. News For Tonight's WWE SmackDown 15th Anniversary Tapings, Returns Tonight?, Theme.
  69. SONG OF THE WEEK.
  70. WWE(R) and American Forces Network Partner To Provide The Great American Bash(R) Pay-Per-View Free To Troops..
  71. Canada to get Smackdown on Wednesdays.
  72. WWE's Canada Schedule.
  73. Entertainment List.
  74. WWE's Australia Schedule.
  75. WWE's Fiji Schedule.
  76. WWE's India Schedule.
  77. WWE's Pakistan Schedule.
  78. WWE's Kenya Schedule.
  79. WWE's Malaysia Schedule.
  80. WWE's Malta Schedule.
  81. Melita Sports 1 Television Schedule.
  82. WWE's New Zealand Schedule.
  83. WWE's Philippines Schedule.
  84. WWE's Singapore Schedule.
  85. WWE's South Africa Schedule.
  86. WWE's United Kingdom Schedule.
  87. WWE's Ireland Schedule.
  88. WWE's Poland Schedule.
  89. < Hulu to stream full episodes of SmackDown, ECW.
  90. Hulu Plus pacts with WWE.
  91. WWE Network coming in 2012. . 
  92. WWE Network available outside of the U.S. starting Aug. 12.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Kategoria:WWE SmackDown Kategoria:Programy telewizyjne WWE Kategoria:Programy telewizji The CW