Wiosna Helikonii
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | |
Wydawca | |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego | |
Wydawca | |
Przekład |
Wiosna Helikonii (tyt. oryg. Helliconia Spring) – powieść fantastycznonaukowa brytyjskiego pisarza Briana Aldissa, pierwszy tom trylogii o Helikonii. Powieść ukazała się w 1982 r., polskie wydanie, w tłumaczeniu Marka Marszała, wydało wydawnictwo Iskry w 1989 r. w serii Fantastyka-Przygoda. Powieść otrzymała nagrodę Campbella i BSFA w 1983 oraz Nagrodę im. Kurda Lasswitza w 1984.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Obserwatorzy z Ziemi ze stacji krążącej po orbicie śledzą rozwój cywilizacji na planecie Helikonia. Planeta, położona w układzie dwóch gwiazd, ma dwie pory roku, zimę i lato, które trwają przez setki lat. Zimą planetą rządzi cywilizacja ancipitów, a latem humanoidów. Obie rasy zwalczają się zaciekle[1]. Jak wskazuje tytuł istnieją też Wiosna i Jesień. Na Wiosnę ludzie (humanoidy) przez charakterystycznego wirusa zapadają na chorobę zwaną Gorączką Kości która przygotowuje ich do Lata usuwając większość tłuszczu z tkanek. Jesienią wirus powoduje tzw. Tłustą Śmierć kiedy to ludzie gromadzą grubą warstwę tłuszczu na przetrwanie Zimy. Lato Helikonii to czas ludzi a wiosna to początek. Ludzie z ziemi nie mogą lądować na planecie z powodu wirusa. Jeśli wylądują to po pewnym czasie zapadają na obie choroby na raz. Ancipici to Fagory (wyglądają jak diabły) i Ludzie to Humanoidy. Ludzie są mutantami fagorów. powstali gdy gwiazda Helikonii (czerwona, czyli zimna) przyciągnęła Freyra (gwiazda typu Słońca).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiosna Helikonii Brian W. Aldiss. lubimyczytać.pl. [dostęp 2018-07-03]. (pol.).