Witów (gmina Burzenin)
51°28′10″N 18°49′54″E/51,469444 18,831667
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
649 |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-260[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ESI |
| SIMC |
0701317 |
Położenie na mapie gminy Burzenin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |
| 51°28′10″N 18°49′54″E/51,469444 18,831667[1]
| |
Witów – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin, zamieszkiwana przez 649 osób w 267 gospodarstwach. W skład sołectwa wchodzą: Kopanina, Sambórz i Kolonia Sambórz. Jest tu młyn, tartak, warsztat samochodowy i zakład weterynaryjny.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego, od strony południowej łączy się z Burzeninem.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 480.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W źródłach pisanych wzmiankowana w 1406 r., kiedy odnotowano Jacoba de Withowo. W 1827 r. stały tu 22 domy, w których mieszkało 143 mieszkańców. W 1889 r. majątek ten miał obszar 932 mórg, w tym 487 ziemi ornej, 266 lasu, 66 pastwisk i 12 mórg łąk.
Archeologia
[edytuj | edytuj kod]Wieś posiada bardzo ciekawe zabytki archeologiczne. Na niewielkiej wyniosłości opadającej od strony wschodniej ku Warcie była w VI-VIII w. osada wiejska. Badania tej osady przeprowadziła doc. dr J. Kamińska z Łodzi w latach 1964–1966. Nad starą odnogą Warty, w odległości ok. 300 m na północny wschód, od dworu istnieje kopiec (ok. 50 m na 30 m, o wysokości 4 m) o owalnym kształcie z płytkim wgłębieniem wewnątrz. Prawdopodobnie była to pierwotnie piaszczysta wyspa, otoczona rozlewiskami Warty. Chronologia zabytku nie wykracza poza wiek XIV. Na kopcu stała zapewne wieża obronna z niewielką załogą wojskową, strażująca u przeprawy przez Wartę na skrzyżowaniu szlaków handlowych śródlądowych i rzecznych. Gródek ten po pożarze nie został odbudowany a Burzeńscy wznieśli nowy na południowym skraju Burzenina, gdzie w latach 1980–1981 odkryto relikty budowli z XVI w.
Dwór
[edytuj | edytuj kod]We wsi ocalał dwór, otoczony parkiem, wzniesiony około połowy XIX w. przez Józefa Kobierzyckiego lub Antoniego Kobierzyckiego (1826–1874, spoczywającego na cmentarzu w Burzeninie), zapewne przy wykorzystaniu stojącej na tym miejscu starszej budowli. W latach 30. XX w. Witów znalazł się w rękach Biernackiego, a następnie trafił we władanie Tomasza Płockiego. Po wojnie, na skutek wywłaszczenia Tomasza Płockiego przez ówczesne władze komunistyczne, dwór stał się własnością Państwa, obecnie jest siedzibę Domu Opieki Społecznej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148980
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1475 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Horbacz T., XIX-wieczny dwór Kobierzyckich w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach: nr 2/50/1998/XIII, s. 16-18 (plany, zdjęcia),
- Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000,
- Urbański M., Grodzisko stożkowate w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach, nr 2/II 1986, s. 11
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osada | |
| Części wsi | |
| Część kolonii |
|
