Przejdź do zawartości

Wojciech Morawski (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Morawski
Ilustracja
Prof. Wojciech Morawski 2017
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

31 października 1954
Legionowo

prof. dr. hab nauk ekonomicznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1985 – nauki ekonomiczne
Szkoła Główna Planowania i Statystyki (dziś Szkoła Główna Handlowa w Warszawie)

Habilitacja

1996 – nauki ekonomiczne
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Profesura

2006

Wojciech Morawski (ur. 31 października 1954 w Legionowie[1]) – polski historyk i ekonomista, profesor nauk ekonomicznych, specjalizuje się głównie w historii gospodarczej. Kierownik Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w 1978. Pracę magisterską poświęconą zerwaniu stosunków polsko-radzieckich w 1943 napisał pod kierunkiem prof. Jerzego Holzera. Po zakończeniu studiów podjął pracę w Katedrze Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (od 1991 Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie). Pracuje tam do chwili obecnej, od 2002 jako kierownik katedry. Pracę doktorską pt. „Polityka gospodarcza rządu Aleksandra Skrzyńskiego” napisał pod kierunkiem prof. Ireny Kostrowickiej i obronił w 1985 (wyd. 1990). W 1996 obronił pracę habilitacyjną pt. „Bankowość prywatna w II Rzeczypospolitej”. W 1999 był stypendystą Uniwersytetu w Uppsali. W 2006 uzyskał tytuł naukowy profesora. W latach 2012–2016 Dziekan Studium Licencjackiego, zaś w okresie 2016–2020 Dziekan Kolegium Ekonomiczno-Społecznego SGH[2].

Wojciech Morawski specjalizuje się w najnowszej historii gospodarczej i historii finansów. Ponadto interesuje się najnowszą historią polityczną i geografią historyczną. Jest założycielem i byłym prezesem stowarzyszeń: Towarzystwa Miłośników Geografii Historycznej im. Zygmunta Glogera oraz Polskiego Towarzystwa Historii Gospodarczej[3]. Stale współpracuje z redakcją miesięcznika Mówią Wieki.

Wojciech Morawski jest autorem ok. 500 artykułów i kilkunastu książek[4].

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Polityka gospodarcza rządu Aleksandra Skrzyńskiego (1990)
  • Jesień narodów (1991) (z Jackiem Gorzkowskim)
  • Bankowość prywatna w II Rzeczypospolitej (1996)
  • Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku (1998)
  • Zarys powszechnej historii pieniądza i bankowości (2002)
  • Kronika kryzysów gospodarczych (2003)
  • Wojny rosyjsko-tureckie od XVII do XX wieku ISBN 978-83-7436-084-5 (2006) (z Sylwią Szawłowską)
  • Od marki do złotego. Historia finansów Drugiej Rzeczypospolitej (2008)
  • Historia finansów współczesnego świata (od 1900 roku) (2008)
  • Kronika szczytów G7-G8 (2009) (z Piotrem Jachowiczem)
  • Dzieje gospodarcze Polski (2010)
  • Kryzysy gospodarcze: perspektywa historyczna (2021)
  • Dylematy. Intelektualna historia reform Leszka Balcerowicza (2022) (z Jackiem Luszniewiczem i Andrzejem Zawistowskim)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk: Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 452.
  2. Prof. dr hab. Wojciech Morawski, Kierownik Katedry [online], Szkoła Główna Handlowa w Warszawie [dostęp 2021-01-11].
  3. Władze Polskiego Towarzystwa Historii Gospodarczej. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-01)].
  4. Publikacje Wojciecha Morawskiego [online], ssl-kolegia.sgh.waw.pl [dostęp 2023-03-09].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]