καθρέφτης

καθρέφτης (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [kaˈθreftis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lustro, zwierciadło

odmiana:

(1.1) Μ10: lp D. καθρέφτη; lm καθρέφτες, D. καθρεφτών

przykłady:

(1.1) Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής. → Oczy są zwierciadłem duszy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) καθρέπτης

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. καθρεφτίζω

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κάτοπτρον < κατοπτεύω

uwagi:

źródła: