antonim

antonim (język polski)

wymowa:

IPA: [ãnˈtɔ̃ɲĩm], AS: [ãntõńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyraz o znaczeniu przeciwnym do danego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antonim	antonimy
dopełniacz	antonimu	antonimów
celownik	antonimowi	antonimom
biernik	antonim	antonimy
narzędnik	antonimem	antonimami
miejscownik	antonimie	antonimach
wołacz	antonimie	antonimy

przykłady:

(1.1) Antonimem słowa „dobry” jest „zły”, a „zły” jest antonimem dla „dobry”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przeciwieństwo, antyfraza, wyraz przeciwstawny

antonimy:

(1.1) synonim

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antonimia ż, antonimiczność ż

przym. antonimiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. antonyme < gr. ἀντί + ὄνομα (antí + ónoma) → (na)przeciw + nazwa

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) antonym
• arabski: (1.1) نقيض
• baskijski: (1.1) antonimo
• białoruski: (1.1) антонім m
• bułgarski: (1.1) антоним m
• czeski: (1.1) antonymum
• duński: (1.1) antonym n
• esperanto: (1.1) antonimo, mal-vorto
• francuski: (1.1) antonyme m
• hawajski: (1.1) huaʻōlelo manaʻo ʻēkoʻa
• hiszpański: (1.1) antónimo m
• interlingua: (1.1) antonymo
• islandzki: (1.1) andheiti n
• jidysz: (1.1) אַנטאָנים m (antonim)
• karpatorusiński: (1.1) антонім m
• kataloński: (1.1) antònim m
• niemiecki: (1.1) Antonym n
• nowogrecki: (1.1) αντώνυμο n
• rosyjski: (1.1) антоним m
• słowacki: (1.1) antonymum n
• szwedzki: (1.1) antonym w
• ukraiński: (1.1) антонім m
• węgierski: (1.1) antonima

źródła:

antonim (język albański)

wymowa:

IPA: [antɔˈnim]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. antonim

odmiana:

(1.1) lp antonim, antonimi; lm antonime, antonimet

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antonim (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /antǒniːm/

podział przy przenoszeniu wyrazu: an•to•nim

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. antonim

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

antonim (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. antonim

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antonim (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. antonim

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) protipomenka

antonimy:

(1.1) sopomenka, sinonim

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: