dobrodziejstwo

dobrodziejstwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. dobro komuś okazane

(1.2) książk. pozytywne skutki jakiegoś działania, rozwoju określonej dziedziny życia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dobrodziejstwo	dobrodziejstwa
dopełniacz	dobrodziejstwa	dobrodziejstw
celownik	dobrodziejstwu	dobrodziejstwom
biernik	dobrodziejstwo	dobrodziejstwa
narzędnik	dobrodziejstwem	dobrodziejstwami
miejscownik	dobrodziejstwie	dobrodziejstwach
wołacz	dobrodziejstwo	dobrodziejstwa

przykłady:

(1.1) Ezechiasz jednak nie odwdzięczył się za wyświadczone dobrodziejstwo, ponieważ jego serce uniosło się pychą, i dlatego zapłonął gniew Boży nad nim, nad Judą i nad Jerozolimą.

(1.2) Korzystając z dobrodziejstw informatyki, skontaktowaliśmy się z bazą u podnóża góry.

składnia:

(1.1) dobrodziejstwo + D.

(1.2) dobrodziejstwo + D.

kolokacje:

(1.1) Boże dobrodziejstwo • wyświadczyć dobrodziejstwo • doznać dobrodziejstwa

(1.2) dobrodziejstwo ludzkości / natury / pokoju • wielkie / prawdziwe / wątpliwe dobrodziejstwo • doświadczać dobrodziejstwa

synonimy:

(1.1) dobro

(1.2) korzyść, zysk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobrodziej mos, dobrodziejaszek mos, dobrodziejka ż

przym. dobrodziejski

związki frazeologiczne:

z dobrodziejstwem inwentarza

etymologia:

pol. dobrodziej + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) good; (1.2) boon, benefit
• białoruski: (1.1) дабрадзейства n
• hiszpański: (1.1) beneficio m, obra de caridad ż; (1.2) beneficio m, provecho m, lucro m
• karaimski: (1.1) йахшылых; (1.2) йахшылых
• kaszubski: (1.1) dobrodzejstwò n, dobrocziństwò n; (1.2) dobrodzejstwò n
• niemiecki: (1.1) Wohltat ż
• rosyjski: (1.1) благотворительность ż, добродейство n, доброделание n, милость ż; (1.2) благополучие n
• włoski: (1.1) beneficio m; (1.2) beneficio m

źródła: