Przejdź do zawartości

hun

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Hunhun-hunnhúnhûnhün
wymowa:
IPA[xũn], AS[χũn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przen. ktoś, kto zachowuje się niecywilizowanie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zawsze po meczu, całe stada hunów przewalają się pod moimi oknami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wandal, barbarzyńca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Hun; od koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
hun (1.2)
wymowa:
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

skrót

(1.1) = pot. pieszcz. honeykochanie
(1.2) ornit. kuropatwa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) grey partridge
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
hun (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sen, spanie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz bretoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
wymowa:
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ona

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) samica
odmiana:
(1.1) lp M. hun, D. hendes, C., B. hende; lm M. De, D. deres, C., B. dem
(2.1) en hun, hunnen, hunner, hunnerne
przykłady:
(1.1) Hun ville gerne spørge hende om noget.Ona chciałaby o coś zapytać.
(1.1) Jeg flyttede ind til hende i september.Wprowadziłem się do niej we wrześniu.
(2.1) Agerhøns kan forveksles med fasanhunner (som er større og har længere hale).[1]Kuropatwy można pomylić z samicami bażanta (które większe i mają dłuższe ogony).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(2.1) han
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przedr. hun-
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.nord. hón / st.nord. hon
(2.1) z (1.1)
uwagi:
(1.1) zobacz też: jeg du han hun det den vi I de De zaimki w języku duńskim
źródła:
  1. na podst. hasła Agerhøne w duńskiej Wikipedii
wymowa:
IPA/ɦʏn/ ?/i
?/i
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) (3. osoba lm na pozycji dopełnienia) im

zaimek dzierżawczy

(2.1) ich
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ik heb het hun al verteld.Już im to powiedziałem.
(2.1) Hun appartement heeft 75 vierkante meter.Ich mieszkanie ma 75 metrów kwadratowych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ze
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) hun w przeciwieństwie do hen jest używane bez przyimka
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ona
odmiana:
przykłady:
(1.1) Hun forstår meg ikke.Ona mnie nie rozumie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też w nynorsk ho
źródła:

hun (tetum)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) baza
(1.2) dół
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. etn. Hun

przymiotnik

(2.1) huński
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
hun (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
hün
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. roln. kura[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) hon
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 293.