Przejdź do zawartości

jawnogrzesznica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jawnogrzesznica (język polski)

[edytuj]
wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌjavnɔɡʒɛʃʲˈɲit͡sa], AS[i ̯avnogžešʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. rel. kobieta jawnie uprawiająca nierząd
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Królestwo Boże otworzyło się przed jawnogrzesznicą, gdy upadła do nóg Jezusa i płakała, ale otwiera się i przed tobą, gdy ujrzysz swoje grzechy[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prostytutka; wulg. kurwa; daw. nierządnica, rozpustnica, ladacznica, wszetecznica, kortezanka, kurtyzana, kokota
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) grzesznica
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jawnogrzesznictwo n
forma męska jawnogrzesznik m
czas. jawnogrzeszyć ndk.
przym. jawnogrzeszny
przysł. jawnogrzesznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. jawnie + grzesznica
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ks. Mieczysław Maliński Elementarz dla początkujących zaawansowanych i dojrzałych, Wydawnictwo M, Kraków 2004, ISBN 978-83-7595422-7, s. 163