Przejdź do zawartości

obcinać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obcinać (język polski)

[edytuj]
mężczyzna obcina (1.1) deskę
fryzjer obcina (1.2) włosy
żołnierze obcinają (1.5) nas przez lornetki
wymowa:
IPA[ɔpʲˈt͡ɕĩnat͡ɕ], AS[opʹćĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. obciąć)

(1.1) tnąc skracać coś lub oddzielać coś od czegoś[1]
(1.2) skracać komuś włosy, zwykle nadając im jakąś fryzurę[2]
(1.3) zmniejszyć ilość pieniędzy na jakiś cel[2]
(1.4) pot. dać komuś na egzaminie ocenę niedostateczną[2]
(1.5) pot. przyglądać się uważnie[2]
(1.6) pot. zbić ktoś z tropu lub ostro odzywać się[2]

czasownik zwrotny niedokonany obcinać się (dk. obciąć się)

(2.1) być strzyżonym przez fryzjera[3]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
(1.1-6) obcinać + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obcinak mrz, cięcie n, obcinka ż, obcinaczka ż, obcinacz mrz, obcinanie n
czas. obciąć dk., uciąć dk., ucinać ndk., wyciąć dk., wycinać ndk., przyciąć dk., przycinać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „obcinać” w: SJP.pl.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „obciąć — obcinać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „obciąć się — obcinać się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.