Przejdź do zawartości

piędź

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
piędź (1.1)
wymowa:
IPA[pʲjɛ̇̃ɲt͡ɕ], AS[pʹi ̯ė̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.podw. art.nazal.asynch. ę i → j 
homofon: pięć
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. metrol. dawna miara długości równa odległości od końca kciuka do końca palca środkowego[1][2] lub małego[3] rozpostartej dłoni dorosłego mężczyzny (ok. 8 cali); zob. też piędź w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. st.pol. piędzisty, piędziowy
związki frazeologiczne:
piędź ziemi
etymologia:
uwagi:
por. stopa • łokieć • sążeń
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 179.
  2. 2,0 2,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „piędź” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.