policyjny
policyjny (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik policyjny policyjna policyjne policyjni policyjne dopełniacz policyjnego policyjnej policyjnego policyjnych celownik policyjnemu policyjnej policyjnemu policyjnym biernik policyjnego policyjny policyjną policyjne policyjnych policyjne narzędnik policyjnym policyjną policyjnym policyjnymi miejscownik policyjnym policyjnej policyjnym policyjnych wołacz policyjny policyjna policyjne policyjni policyjne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) (…) ukształtowały się wówczas charakterystyczne cechy, które otrzymały nazwę „totalitarnego syndromu” (…). Syndrom ten uzupełniała teza o „wrogim otoczeniu”, które odnosiło się nie tylko do krajów zachodnich, lecz było także sposobem postrzegania przez PZPR własnego społeczeństwa. Dlatego też rządy opierały się na siłach policyjnych, a nie społecznym poparciu.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) państwo policyjne • godzina policyjna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. policja ż, policjant m, policjantka ż
- przysł. policyjnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) police
- białoruski: (1.1) паліцэйскі
- czeski: (1.1) policejní
- hiszpański: (1.1) policial
- portugalski: (1.1) policial
- rosyjski: (1.1) полицейский
- słowacki: (1.1) policajný
- ukraiński: (1.1) поліцейський
- źródła:
- ↑ Hasło „policyjny” w: SJP.pl.
- ↑ e-Politikon, Numer 1, zima 2012
