Przejdź do zawartości

powtarzać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

powtarzać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[pɔˈftaʒat͡ɕ], AS[poftažać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. powtórzyć)

(1.1) mówić lub robić coś kolejny raz; wykonywać czynność, którą już ktoś zrobił
(1.2) dziać się, zdarzać się po raz kolejny
(1.3) ponownie przyswajać jakiś materiał, wiedzę; uczyć się do sprawdzianu, testu, egzaminu
(1.4) mówić to samo, co przed chwilą się usłyszało

czasownik zwrotny powtarzać się

(2.1) mówić lub robić po raz kolejny to samo
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Możesz powtórzyć? Nie zrozumiałam co powiedziałeś.
(1.1) Ile razy mam ci powtarzać, żebyś mył ręce przed jedzeniem?
(1.4) Kochanie, po prostu powtarzaj po mnie: "Moja żona jest wspaniała!"
składnia:
kolokacje:
(1.1) powtarzać klasępowtarzać rokpowtarzać semestr • powtarzać czynność • powtarzać coś do znudzenia
(1.3) powtarzać polski / historię
synonimy:
(1.1) repetować, ponawiać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powtórzenie n, powtarzanie n, powtórka ż, powtarzalność ż
czas. powtórzyć dk.
przym. powtarzalny, powtórzeniowy
związki frazeologiczne:
(1.1) nie trzeba komuś powtarzać czegoś dwa razypowtarzać jak mantrępowtarzać jak katarynkapowtarzać jak papugapowtarzać jak zacięta płytapowtarzać jak nakręconypowtarzać jak pacierzpowtarzać jak za panią matką pacierz
(1.2) historia lubi się powtarzać
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: