Przejdź do zawartości

recydywa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

recydywa (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. powrócenie do wsześniejszego procederu przez skazanego; zob. też recydywa w Wikipedii
(1.2) pot. ogół recydywistów
(1.3) przen. ponowne wystąpienie negatywnego zjawiska[1]
(1.4) med. nawrót objawów chorobowych
odmiana:
(1.1-4)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikrecydywarecydywy
dopełniaczrecydywyrecydyw
celownikrecydywierecydywom
biernikrecydywęrecydywy
narzędnikrecydywąrecydywami
miejscownikrecydywierecydywach
wołaczrecydyworecydywy
przykłady:
(1.1) Według ustawodawcy nie każdy przypadek recydywy wymaga surowej represji karnej[2]
składnia:
(1.1) recydywa + D.
kolokacje:
(1.1) kara za recydywę • kara przy recydywie • przepisy o recydywie • przypadek recydywy • recydywa jednokrotna / wielokrotna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) nawrót
(1.4) nawrót
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. recydywista mos, recydywistka ż
czas. recydywować dk./ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. recidivus → powrotny[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „recydywa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ z Wikipedii
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „recydywa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=recydywa&oldid=8456426”