rozkojarzenie

rozkojarzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) psych. zaburzenie toku myślenia polegające na nieskładnych i nieuzasadnionych przeskokach myśli od jednej treści do drugiej, ujawniające się jako trudność w skupieniu uwagi

(1.2) fizj. med. zaburzenie współdziałania składowych danego układu czy narządu, wywołujące określone skutki dla organizmu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) inkoherencja, nieuwaga, roztargnienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kojarzyć ndk., rozkojarzyć dk.

przym. rozkojarzony

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rozkojarzyć + -enie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) absent-mindedness, distraction; (1.2) dissociation

źródła: