staroniderlandzki
staroniderlandzki (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌstarɔ̃ɲidɛrˈlãnt͡sʲci], AS: [starõńiderlãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Niderlandach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niderlandów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik staroniderlandzki staroniderlandzka staroniderlandzkie staroniderlandzcy staroniderlandzkie dopełniacz staroniderlandzkiego staroniderlandzkiej staroniderlandzkiego staroniderlandzkich celownik staroniderlandzkiemu staroniderlandzkiej staroniderlandzkiemu staroniderlandzkim biernik staroniderlandzkiego staroniderlandzki staroniderlandzką staroniderlandzkie staroniderlandzkich staroniderlandzkie narzędnik staroniderlandzkim staroniderlandzką staroniderlandzkim staroniderlandzkimi miejscownik staroniderlandzkim staroniderlandzkiej staroniderlandzkim staroniderlandzkich wołacz staroniderlandzki staroniderlandzka staroniderlandzkie staroniderlandzcy staroniderlandzkie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) altniederländisch
- źródła:
