utrata

utrata (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈtrata], AS: [utrata]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. fakt, że ktoś został pozbawiony kogoś lub czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utrata	utraty
dopełniacz	utraty	utrat
celownik	utracie	utratom
biernik	utratę	utraty
narzędnik	utratą	utratami
miejscownik	utracie	utratach
wołacz	utrato	utraty

przykłady:

(1.1) Alkoholizm to uzależnienie od alkoholu, silna potrzeba picia i utrata kontroli nad nawykami związanymi z piciem.

(1.1) Zazdrość to nie strach przed utratą – to strach przed dzieleniem się.

składnia:

kolokacje:

(1.1) utrata pamięci / przytomności / słuchu / zdrowia • utrata najbliższych • utrata przyjaciela • utrata praw • utrata majątku • utrata wiary • upić się do utraty przytomności

synonimy:

(1.1) strata

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utracenie n, bezstratność ż

czas. utracić, tracić

związki frazeologiczne:

do utraty tchu

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) loss
• duński: (1.1) tab n
• esperanto: (1.1) perdo
• norweski (bokmål): (1.1) tap n
• norweski (nynorsk): (1.1) tap n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) утра́та ż, поте́ря ż
• ukraiński: (1.1) утра́та, втра́та, зби́ток

źródła: