vindur

vindur (język farerski)

wymowa:

IPA: /ˈvɪn.tʊɹ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) meteorol. wiatr

odmiana:

(1.1) lp vind|ur, ~, ~i, ~s (~urin, ~in, ~inum, ~sins); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. vindr

uwagi:

źródła:

vindur (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˈvɪnd̥ʏr̥]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wiatr

odmiana:

(1.1) lp vind|ur, ~, ~i, ~s (~urinn, ~inn, ~inum, ~sins); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)

przykłady:

(1.1) Ég held ekki að ég gæti útskýrt fyrir barni afhverju vindurinn blæs. (z bloga) → Nie sądzę, bym potrafił wytłumaczyć dziecku, czemu wieje wiatr.

składnia:

kolokacje:

(1.1) á móti vindi → pod wiatr; norðan-/sunnan-/vestan-/austanvindur → wiatr z północy/z południa/z zachodu/ze wschodu; allhvass vindur, hvirfilvindur, vindátt, vindstig

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. vinda

przym. vindlaus

związki frazeologiczne:

fara út í veður og vind • láta sem vind um eyru þjóta/láta eins og vind um eyru þjóta • leysa vind

etymologia:

uwagi:

źródła: