zupełny
zupełny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) obejmujący całość[1]
- (1.2) mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zupełny zupełna zupełne zupełni zupełne dopełniacz zupełnego zupełnej zupełnego zupełnych celownik zupełnemu zupełnej zupełnemu zupełnym biernik zupełnego zupełny zupełną zupełne zupełnych zupełne narzędnik zupełnym zupełną zupełnym zupełnymi miejscownik zupełnym zupełnej zupełnym zupełnych wołacz zupełny zupełna zupełne zupełni zupełne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Ten wykaz nie jest jeszcze zupełny, a więc nadal pracujemy nad nim.
- (1.2) Pytanie było tak niezręczne, że w pokoju nagle zapadła zupełna cisza.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) całkowity, kompletny, pełny
- (1.2) absolutny, totalny, stuprocentowy, kompletny, pełny, doszczętny, skończony, do kwadratu; przest. dokumentny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) complete
- arabski: (1.1) كامل
- czeski: (1.1) úplný
- duński: (1.1) fuldstændig, fuldkommen, komplet, total
- esperanto: (1.1) totala
- hiszpański: (1.1) entero, total, completo
- łaciński: (1.1) integer
- rosyjski: (1.1) полный, совершенный, сплошной
- szwedzki: (1.1) fullständig, komplett, uttömmande; (1.2) fullkomlig, fulländad, absolut, total
- wilamowski: (1.1) genclich
- włoski: (1.1) completo, integrale, intero
- źródła:
