Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
erva s f (puru scrittu èriva o erba o ierva o jerva o ièriva o jèriva)
- Chianta vascia senza lignu. Nzemi dî chianti d'un tirrenu.
er | va
erva, erba, èriva
Veni di lu latinu "herba" o "herbam".
ervi, irvicedda, malerva, annirvari, àrvulu, virdi, chianta, fogghia, ciuri, lapa
