Nikolinci
| Nikolinci | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Južnobanatski |
| Opština | Alibunar |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) |  1131
|
| Gustina stanovništva | 15 st./km² |
| Geografija | |
| Koordinate | 45°02′35″N 21°04′01″E / 45.043°N 21.067°E |
| Nadmorska visina | 92 m |
| Površina | 82,9 km² |
  Nikolinci Nikolinci (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 26322 |
| Pozivni broj | 013 |
| Registarska oznaka | PA |
Koordinate: 45° 02′ 35" SGŠ, 21° 04′ 01" IGD
Nikolinci (rum. Nikolinţ) su naselje u Srbiji u opštini Alibunar u Južnobanatskom okrugu. Prema popisu iz 2011. imalo je 1131 stanovnika.
Naselje je kroz istoriju nosilo različita imena: Szent-Miklös u 15. veku, Malo Kakovo-1775. godine, Nikolince-1894. godine, Temes-Miklös -1920. godine, Nikolince-1920. godine, Nikolinci-1922. godine.
Godine 1404. postojala su dva Sentmikloša, drugi je bio Zenthmyklos et alias Zenthmykos, u krašovskom komitatu.
Pri kraju turske vladavine postojala su isto tako dva naselja, koja su nosila ime Nikolince: Malo Nikolince, koje je 1698. godine prestalo da postoji, i Veliko Nikolince, koje je 1716. godine propalo.
Godine-1716 ušla je nikolinačka okolina u sastav vršačkog dištrikta temišvarskog Banata, a 1717. godine selo ima 10 naseljenih kuća. Veliko Nikolince bilo je na mestu sadašnjeg sela, a Malo Nikolince je ležalo više prema istoku. Oba mesta postojala su i dalje kao poljska dobra. Godine 1723. uzeli su stanovnici sela Kakova ova ponjska dobra u zakup od carske komore, jer su svoje zemlje imali malo. Godine-1744. su Kakovčani molili za dozvolu da 40 svojih porodica presele u Nikolince, jer je njihovo Kakovo prenaseljeno. Pošto su dobili dozvolu, naselili su se na današnje polje „Selište“, istočno od Malog Nikolinca, i osnovali Malo Kakovo. Godine 1746. podigli su crkvu brvnaru i uzeli u zakup susedno poljsko dobro „Oca“ (Otsa, danas Banatski Karlovac). Godine 1749. brojalo je Malo Kakovo 66 domova, a seoski pop je bio Radul Komanov. Godine 1751. bilo je 70 kuća.
Godine 1774. dodeljeno je Malo Kakovo ilirskoj, a 1776. godine vlaško-ilirskoj regimenti. Ali pošto je Malo Kakovo stradalo od poplave, premešteno je 1774. godine na mesto Velikog Nikolinca i od tada je naselje nosilo ime Nikolince.
Godine 1782. novo naselje je brojalo 1203 pravoslavne duše. Godine 1785. bilo je 140, a 1799. godine 143 kuće, sa 1494 duše. Godine 1785. sveštenik je bio Pavel Mihalović, a đakon Danijel Pinko. Godine 1789. opštinski načelnik je bio Janoš Pinko. Tada je školu pohađalo 45 učenika.
Godine 1827. popisano je 22 katolika i 2620 pravoslavaca. Godine 1837. bilo je 25 katolika i 2475 pravoslavaca. Godine 1854. naselje je imalo 2771 stanovnika. Godine 1873. pripojeno je tamiškom komitatu, a 8. decembra 1894. godine otvorena je železnička stanica. Godine-1905. pojavljuju se prvi nazareni, kojih 1928. god ima 69 porodica.
Godine 1909. porušena je stara crkva i na njenom mestu podignuta je (1910. god) nova u vizantijskom stilu sa dva tornja.
| Godina | Broj stanovnika |
|---|---|
| 1869. | 3.065 |
| 1880. | 3.063 |
| 1890. | 3.299 |
| 1900. | 3.458 |
| 1910. | 3.483 |
Kretanje broja stanovnika od 1869. do 1910. godine.
Za vreme prevrata (30.10. 1918 god.) pobunili su se meštani i demolirali beležnički stan, a beležnika najurili: opljačkali su zatim željezničku stanicu i jedan voz. Vođa rulje i jedna žena platila glavom.
Godine-1923. ukinuta je ovdašnja poštanska ispostava i moderniziran Ivančanin mlin, a 31. januara 1921. godine popisano je 3230 stanovnika od kojih je bilo Srba-23, Rumuna-3040, Nemaca-4, Mađara-4, i ostalih (Cigana) 159 duša.
U Nikolincima je 1969. godine rođen jedan od trenutno najboljih harmonikaša sveta Lelo Nika. Dva puta je proglašavan za zvanično najboljeg harmonikaša na svetu. Danas živi u Malmeu, Švedska.
Nikolinci se nalaze na putu M 1.9, između Banatskog Karlovca i Uljme.
U naselju Nikolinci živi 986 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,1 godina (39,7 kod muškaraca i 44,2 kod žena). U naselju ima 408 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,04.
Ovo naselje je većinski naseljeno Rumunima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rumuni | 921 | 74.27% | ||
| Romi | 143 | 11.53% | ||
| Srbi | 129 | 10.40% | ||
| Mađari | 9 | 0.72% | ||
| Jugosloveni | 6 | 0.48% | ||
| Muslimani | 5 | 0.40% | ||
| Makedonci | 4 | 0.32% | ||
| Crnogorci | 3 | 0.24% | ||
| Slovaci | 3 | 0.24% | ||
| Nemci | 2 | 0.16% | ||
| Hrvati | 1 | 0.08% | ||
| Vlasi | 1 | 0.08% | ||
| Albanci | 1 | 0.08% | ||
| nepoznato | 8 | 0.64% | ||
| m | ž | |||
| ? | 3 | 6 | ||
| 80+ | 12 | 29 | ||
| 75-79 | 13 | 37 | ||
| 70-74 | 31 | 42 | ||
| 65-69 | 30 | 52 | ||
| 60-64 | 38 | 45 | ||
| 55-59 | 42 | 49 | ||
| 50-54 | 47 | 43 | ||
| 45-49 | 45 | 51 | ||
| 40-44 | 45 | 41 | ||
| 35-39 | 26 | 28 | ||
| 30-34 | 32 | 23 | ||
| 25-29 | 44 | 36 | ||
| 20-24 | 35 | 35 | ||
| 15-19 | 41 | 31 | ||
| 10-14 | 24 | 48 | ||
| 5-9 | 34 | 33 | ||
| 0-4 | 37 | 32 | ||
| prosek | 39.7 | 44.2 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 303 | 237 | - | - | 16 | - | 7 | 11 | 1 | 7 |
| Ženski | 181 | 127 | - | - | 12 | - | - | 6 | - | - |
| Oba | 484 | 364 | - | - | 28 | - | 7 | 17 | 1 | 7 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | - | - | 3 | 4 | 1 | 2 | - | - | 14 | |
| Ženski | 1 | 2 | 3 | 11 | 7 | 3 | 1 | - | 8 | |
| Oba | 1 | 2 | 6 | 15 | 8 | 5 | 1 | - | 22 |
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
- Literatura
- Letopisi opština u južnom Banatu napisao Filiks Mileker ISBN 86-85075-04-1
- Letopis Period 1812 – 2009 g. Peščari Napisao M. Marina:(Beč 2009) Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju o selu Nikolincima nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani: [1]
- Ma kakve mu bile mane i nedostaci, nedorečenosti, ali je suština i jezgro ovog rada je ostalo i ostaće netaknut. Neki delovi imaće samo svoj istorijski značaj, ali svi ostali zadržače i sačuvaće u punoj meri svoju naučnu vrednost. Jedno se ipak ne može osporiti, da smo bar udarili temelj, da smo pokazali pravac i obeležili put na kome se valja kretati ako želimo uspešan rad na polju naše istorije. Pa ako i nismo postigli više, nego samo toliko da smo dali podstrek drugima, od nas vičnimjima, mudrijima, koji će ovaj i ovakav posao bolje i savršenije obaviti nego mi tada smo već time učinili dosta „M. Marina“
