hithës

HITHËS m. bot.

• 1. Lloj vidhi me trung të lëmuar, me gjethe të dhëmbëzuara e me majë, të mbuluara nga lart me push të ashpër, me lule të vogla pa bisht, druri i të cilit përdoret për lëndë ndërtimi.
• 2. mjek. Sëmundje që shkaktohet nga disa ushqime ose nga disa lëndë dhe që shfaqet me njolla si flluska të kuqërreme në lëkurë, të cilat kruhen e djegin, por kalojnë shpejt.