Aleksa Markišić
aleksa markišić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 19. maj 1908. |
Mesto rođenja | Obzovica, kod Cetinja, Knjaževina Crna Gora |
Datum smrti | januar 1942.33 god.) ( |
Mesto smrti | blizina Sokobanje, Područje Vojnog zapovednika u Srbiji, Nacistička Nemačka |
Profesija | pravnik, novinar |
Delovanje | |
Član KPJ od | 1935. |
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Služba | NOV i PO Jugoslavije |
Heroj | |
Narodni heroj od | 6. jula 1953. |
Aleksa Markišić Pavle (Obzovica, kod Cetinja, 19. maj 1908 — blizina Sokobanje, januar 1942) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1908. godine u selu Obzovici, kod Cetinja, u porodici carinskog službenika. Zbog loših materijalnih uslova, prodica mu se 1920. odselila u Sokobanju. Aleksa je 1922. završio osnovnu školu u Sokobanji, a gimnaziju u Aleksincu 1928. godine. Posle gimnazije se upisao na Pravni fakultet u Beogradu 1930, kao vanredni student.
Od 1930. je bio dopisnik nekoliko novinskih glasila, poput beogradske „Pravde“, „Politike“, urednik „Sokobanjskih novosti“, dopisnik sarajevske novinske agencije „Avala“, radnik u redakciji „Politike“ i ostalo.
Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1935. godine. Na Pravnom fakultetu je diplomirao 1939. i zatim primljen na staž u sreski sud u Sokobanji.
Kapitulacija Jugoslavije 1941. zatekla ga je u Boki kotorskoj. Posle toga se vratio u Sokobanju.
Učesnik Narodnooslobodilačke borbe je od 1941. godine. Dana 3. avgusta je sa grupom drugova postao borac Ozrenskog partizanskog odreda. Bio je prvi politički komesar odreda. Krajem septembra 1941. vraćen je na sokobanjski teren u svojstvu sekretara Sreskog komiteta KPJ za banjski srez.
Prilikom likvidacije jednog provokatora u Sokobanji, Aleksa i Rajko Vićentijević su bili izdani, nakon čega su ih opkolili nedićevci i žandarmi. Nakon 12-časovne borbe, žandarmi su potpalili kuću u kojoj su se utvrdili. Njih dvojica su izvršili proboj, pri čemu je Rajko poginuo. Aleksa je odmakao, ali je bio ranjen u kičmu. Poslednjim metkom je izvršio samoubistvo da ne bi živ pao neprijatelju u ruke.
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita 6. jula 1953. proglašen je za narodnog heroja.
U Sokobanji mu je podignuta spomen-bista.
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Zbornik narodnih heroja Jugoslavije. Beograd: Omladina. 1957. COBISS.SR 50964999
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167