செவி

மாந்தரின் செவி, ஒலியைக் கேட்கும் உறுப்பு

செவி (பெ)

ஒலிப்பு

(கோப்பு)

பொருள்

• ஒலியை கேட்டுணரும் உடல் உறுப்பு, புலன்; காது

மொழிபெயர்ப்புகள்

    ஒலியைக் கேட்கும் உறுப்பு

ஐரோப்பிய மொழிகள் ஆங்கிலம்: ear பிரான்சியம்: oreille (ஓபேய்) எசுப்பானியம்: oído இடாய்ச்சு: போர்த்துகீசியம்: இத்தாலியம்: உருசியம்: ухо (உஃகோ) நெதர்லாந்தியம்: இடேனியம்: கிரேக்கம்: இலத்தீன்: இந்திய-ஐரோப்பியம் சாரா ஐரோப்பிய மொழிகள் பின்லாந்தியம்: korva அங்கேரியம்: எசுத்தோனியம்: பாசுக்கு: செயற்கை மொழிகள் எசுப்பராண்ட்டோ: ஆப்பிரிக்க-ஆசிய மொழிகள் அரபி: எபிரேயம்: אוזן(ஒசென்) கிசுவாகிலி: sikio (சிகியோ) நடுகிழக்கு ஆசிய மொழிகள் பாரசீகம்: گوش (க3ச்5) கிழக்காசிய மொழிகள் சீனம்: 耳朵 (அர்.டுஒ) நிப்பானியம்: 耳 (みみ, மிமி) கொரியம்: 귀 ( க்வி)

இந்தியத் துணைக்கண்ட மொழிகள் மலையாளம்: ചെവി (செவி) கன்னடம் தெலுங்கு:: இந்தி: कान (கான்) மராத்தி: कान (கான்) குசராத்தி: வங்காளி: কান (கான்) ஒரியா: அசாமி: பஞ்சாபி: சிங்களம்: நேபாளி: சிறுபான்மை திராவிட மொழிகள் துளு: படுகு: கோண்டி: குயி: கோலாமி: தோடா: பிராகுயி:

விளக்கம்

• -

பயன்பாடு

• -

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

கேட்பினுங் கேளாத் தகையவே கேள்வியால்

தோட்கப் படாத செவி.

(திருக்குறள் 418)

(இலக்கணப் பயன்பாடு)

• -

சொல்வளம்

செவி

செவிப்பறை, செவிமடு, செவிசாய், செவிமடல்

உட்செவி, புறச்செவி

தலை, கண், புலன்

ஆதாரங்கள் ---செவி--- DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ +