มัสยิดหนิวเจีย
มัสยิดหนิวเจีย | |
---|---|
牛街清真寺 | |
ศาสนา | |
ศาสนา | มุสลิมนิกายซุนนี |
ที่ตั้ง | |
ที่ตั้ง | หนิวเจีย, ซีเจิง, ปักกิ่ง, ประเทศจีน |
พิกัดภูมิศาสตร์ | 39°53′04″N 116°21′29″E / 39.88444°N 116.35806°E |
สถาปัตยกรรม | |
ประเภท | มัสยิด |
รูปแบบ | จีน |
ลงเสาเข็ม | ค.ศ.996 |
ความจุ | 1,000 คน |
มัสยิดหนิวเจีย (จีนตัวย่อ: 牛街礼拜寺; จีนตัวเต็ม: 牛街禮拜寺; พินอิน: Niújiē lǐbàisì) เป็นมัสยิดที่เก่าแก่ที่สุดในปักกิ่ง ประเทศจีน สร้างขึ้นเมื่อ ค.ศ. 996 ได้บูรณปฏิสังขรณ์และต่อมาก็ได้ขยับขยายในรัชสมัยของจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิง
มัสยิดนี้ตั้งอยู่ในเขตเซวียนอู่ของปักกิ่ง เป็นศูนย์กลางทางศาสนาของมุสลิมกว่าหมื่นคนจากบริเวณใกล้เคียง และเป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ที่สุดในปักกิ่ง ทำให้เขตเซวียนอู่เป็นเขตที่มีมุสลิมอาศัยอยู่มากที่สุดในปักกิ่งด้วย
มัสยิดหนิวเจียครอบคลุมเนื้อที่ประมาณ 6,000 ตารางเมตร มัสยิดมีลักษณะวัฒนธรรมผสมระหว่างอิสลามกับจีน สถาปัตยกรรมภายนอกแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของวัฒนธรรมจีนแบบดั้งเดิม ในขณะที่ภายในส่วนใหญ่ตกแต่งในแบบของอิสลาม อาคารมัสยิดซึ่งสร้างด้วยไม้ซุงเป็นแหล่งที่ตั้งอนุสรณ์สถานและแผ่นจารึกต่าง ๆ เช่นแผ่นจารึกพระราชกฤษฎีกาของจักรพรรดิที่ประกาศใช้เมื่อ ค.ศ. 1694 ในช่วงราชวงศ์ชิง
ประวัติ
[แก้]มัสยิดหนิวเจียสร้างขึ้นเมื่อ ค.ศ. 996 ในช่วงราชวงศ์เหลียว เนื่องจากชุมชนมุสลิมในท้องที่ขณะนั้นถูกห้ามมิให้สร้างมัสยิดด้วยสถาปัตยกรรมอื่นนอกเหนือไปจากแบบจีนดั้งเดิม ซึ่งได้รับการยกเว้นเพียงอักษรวิจิตรของภาษาอาหรับที่ให้นำมาใช้ได้ มัสยิดนี้บูรณปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่เมื่อ ค.ศ. 1442 ในช่วงราชวงศ์หมิง และขยับขยายเพิ่มเติมเมื่อ ค.ศ. 1696 ในช่วงราชวงศ์ชิง ปัจจุบันเป็นมัสยิดหลักแห่งหนึ่งของประเทศจีนในแถบภาคเหนือ
มัสยิดนี้เคยบูรณปฏิสังขรณ์มาแล้วสามครั้งตั้งแต่การก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนใน ค.ศ. 1949 ได้แก่ ค.ศ. 1955, 1979 และ 1996 ตามลำดับ
-
ซุ้มประตูด้านหน้า
-
โถงกลาง
-
หลุมศพในบริเวณมัสยิด