ข้ามไปเนื้อหา

เวสต์เจ็ต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เวสต์เจ็ต
IATA ICAO รหัสเรียก
WS WJA WESTJET
ก่อตั้ง27 มิถุนายน ค.ศ. 1994 (30 ปี)
เริ่มดำเนินงาน29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1996 (28 ปี)
AOC #แคนาดา 8993,[1]
สหรัฐ WJ0F768F[2]
ท่าหลักแคลกะรี[3]
เมืองสำคัญเอดมันตัน
โทรอนโต - เพียร์สัน
แวนคูเวอร์
วินนิเพก
สะสมไมล์เวสต์เจ็ตรีวาร์ด
บริษัทลูกซันวิงแอร์ไลน์
เวสต์เจ็ตคาร์โก้
เวสต์เจ็ตเอนคอร์
เวสต์เจ็ตลิงค์
ขนาดฝูงบิน128
จุดหมาย104
บริษัทแม่โอเน็กซ์คอร์ปอเรชั่น
สำนักงานใหญ่แคนาดา แคลกะรี, แคนาดา
ผู้ก่อตั้งAlexis von Hoensbroech (ประธานและซีอีโอ)
พนักงาน
12,000 คน (มกราาคม ค.ศ. 2024)
เว็บไซต์www.westjet.com

เวสต์เจ็ต (อังกฤษ: WestJet) เป็นสายการบินราคาประหยัดสัญชาติแคนาดา โดยมีฐานการบินและสำนักงานใหญ่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติแคลกะรีในแคลกะรี รัฐแอลเบอร์ตา เวสต์เจ็ตเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดอันดับที่สองของประเทศรองจากแอร์แคนาดา ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1994 และเริ่มดำเนินงานใน ค.ศ. 1996 สายการบินเริ่มดำเนินการในรูปแบบสายการบินต้นทุนต่ำแทนสายการบินรายใหญ่ของประเทศ[4][5] เวสต์เจ็ตให้บริการเที่ยวบินตามกำหนดเวลาและเช่าเหมาลำไปยังจุดหมายปลายทาง 104 แห่งในทวีปอเมริกาเหนือ ยุโรป เอเชีย และอเมริกากลาง[6]

ประวัติ

[แก้]

เวสต์เจ็ตถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1994[7] โดยไคลฟ์ เบดโด, เดวิด นีลแมน, มาร์ค ฮิลล์, ทิม มอร์แกน และโดนัลด์ เบลล์ โดยเวสต์เจ็ตมีฐานธุรกิจเป็นสายการบินต้นทุนต่ำ ชื่อของสายการบิน "เวสต์เจ็ต" มาจากเส้นทางบินแรกเริ่มของสายการบินในทางฝั่งตะวันตกของแคนาดา

ในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1996 เวสต์เจ็ตให้บริการเที่ยวบินแรกของสายการบิน จากแวนคูเวอร์สู่แคลกะรี[8] โดยใช้เครื่องบินโบอิง 737-200

จากการปรับโครงสร้างในอุตสาหกรรมการบินในแคนาดาอันเป็นผลมาจากการเข้าซื้อแคเนเดียนแอร์ไลน์ของแอร์แคนาดาในปีค.ศ. 2000 เวสต์เจ็ตได้ขยายเที่ยวบินไปยังแคนาดาตะวันออก โดยเริ่มให้บริการไปยังเมืองแฮมิลตัน, ออตตาวา, ออนแทรีโอ, แฮลิแฟกซ์ และมอนทรีออล เป็นต้น สายการบินได้เลือกท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น ซี. มันโร แฮมิลตันให้ฐานหลักของการดำเนินงานในฝั่งตะวันออก

ในปีค.ศ. 2004 เวสต์เจ็ตเริ่มบริการเที่ยวบินระหว่างประเทศ โดยเริ่มให้บริการเที่ยวบินไปยังหลายเมืองในสหรัฐ เช่น ลอสแอนเจลิส, ซานฟรานซิสโก, ฟอร์ตลอเดอร์เดล, นิวยอร์กซิตี้ เป็นต้น[9] จุดหมายปลายทางระหว่างประเทศแรกของเวสต์เจ็ตที่ตั้งอยู่นอกแคนาดาและสหรัฐ คือ แนสซอ, บาฮามาส

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2010 เวสต์เจ็ตประกาศในให้บริการไปยังซานตาคลารา คิวบา, นิวออร์ลีนส์และแกรนด์เคย์แมน เป็นการเพิ่มจำนวนจุดหมายปลายทางทั้งหมดไป 71 แห่ง

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2017 เวสต์เจ็ตได้ประกาศแผนการที่จะเปิดตัวสายการบินต้นทุนต่ำใหม่ในปลายปีเดียวกัน[10] สายการบินใหม่จะดำเนินการโดยใช้เครื่องบินโบอิ้ง 737-800[11] โดยการเปิดตัวสายการบินใหม่ในชื่อ สวูป จะถูกเลื่อนออกไปเป็นเดือนมิถุนายน 2018[12]

กิจการองค์กร

[แก้]

บริษัทลูก

[แก้]

เวสต์เจ็ตเอนคอร์

[แก้]

เวสต์เจ็ตเอนคอร์เป็นสายการบินระดับภูมิภาคในเครือของเวสต์เจ็ต สายการบินเริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 2013 ด้วยเครื่องบินบอมบาร์ดิเอร์ คิว400[13]

แซ้บ 340 ของแปซิฟิกโคสตัลแอร์ไลน์ ดำเนินงานให้กับเวสต์เจ็ตลิงค์

เวสต์เจ็ตลิงค์

[แก้]

เวสต์เจ็ตลิงค์เป็นสายการบินลูกของเวสต์เจ็ตที่เปิดตัวในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2018[14] ดำเนินการโดยแปซิฟิกโคสตัลแอร์ไลน์ , เวสต์เจ็ตลิงค์ให้บริการจากฐานการบินหลักที่แคลกะรีและแวนคูเวอร์ ไปยังชุมชนขนาดเล็กในแคนาดา

สวูป

[แก้]

สวูปเป็นสายการบินต้นทุนต่ำพิเศษ (ULCC) ที่เวสต์เจ็ตเป็นเจ้าของ สวูปเริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2018 ปัจจุบันสวูปได้ควบรวมกิจการเข้ากับเวสต์เจ็ต สายการบินแม่

ผลประกอบการ

[แก้]

ผลประกอบการของเวสต์เจ็ต (รวมเวสต์เจ็ตเอนคอร์) ในช่วงปี 2011-2018 มีดังนี้:

2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
รายได้ (ล้านดอลลาร์แคนาดา) 3,427 3,662 3,977 4,029 4,123 4,507 4,733
กำไรสุทธิ (ล้านดอลลาร์แคนาดา) 242 269 317 368 295 279 91
จำนวนพนักงาน (FTE ณ สิ้นปี) 7,742 8,000 8,698 9,211 9,988 11,089 11,624
ผู้โดยสาร (ล้านคน) 17.4 18.5 19.7 20.3 22.0 24.1 25.5
อัตราเปลี่ยนแปลงของผู้โดยสาร 82.8% 81.7% 81.4% 80.0% 81.8% 83.6% 83.8
จำนวนอากาศยาน (ณ สิ้นปี) 100 113 122 140 153 168 177
อ้างอิง [15] [15] [15] [15] [15] [16] [17]

ตั้งแต่ปี 2019 เวสต์เจ็ตไม่ได้ประกาศผลประกอบการต่อสาธารณะ คาดว่าเกิดจากการเปลี่ยนเป็นบริษัทเอกชนของสายการบิน

จุดหมายปลายทาง

[แก้]

เวสต์เจ็ตให้บริการเที่ยวบินไปยัง 109 จุดหมายปลายทาใน 24 ประเทศ[18]

ข้อตกลงการบินร่วม

[แก้]

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เวสต์เจ็ตได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[19]

ข้อตกลงระหว่างสายการบิน

[แก้]

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เวสต์เจ็ตได้มีข้อตกลงการบินกับสายการบินดังต่อไปนี้:[19]

ฝูงบิน

[แก้]

ฝูงบินปัจจุบัน

[แก้]
ฝูงบินของเวสต์เจ็ต
โบอิง 737-700 ของเวสต์เจ็ต
โบอิง 737-800 ของเวสต์เจ็ต
โบอิง 737 แมกซ์ 8 ของเวสต์เจ็ต
โบอิง 787-9 ของเวสต์เจ็ต

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เวสต์เจ็ตมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[24][25][26]

ฝูงบินของเวสต์เจ็ต
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
J W Y รวม
โบอิง 737-700 39 12 122 134
โบอิง 737-800 36 12 162 174
10 189 189 เครื่องบินของสวูปในอดีต
โบอิง 737 แมกซ์ 7 32 รอประกาศ [27]
โบอิง 737 แมกซ์ 8 26 21 12 162 174
6 189 189 เครื่องบินของสวูปในอดีต[27]
โบอิง 737 แมกซ์ 10 54 12 200 212 คำสั่งซื้อพร้อม 22 ตัวเลือก[28]
โบอิง 787-9 7 16 28 276 320
ฝูงบินของเวสต์เจ็ตคาร์โก
โบอิง 737-800CF 3 สินค้า [29]
ทั้งหมด 128 107

เวสต์เจ็ตมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 11.1ปี

ฝูงบินในอดีต

[แก้]

เวสต์เจ็ตเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของเวสต์เจ็ต
เครื่องบิน จำนวน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ หมายเหตุ
โบอิง 737-200 25 1996 2006
โบอิง 737-600 13 2006 2021
โบอิง 757-200 1 2011 2011 เช่าจากนอร์ทอเมริกันแอร์ไลน์
7 2011 2015 เช่าจากทอมมัสคุกแอร์ไลน์
โบอิง 767-300อีอาร์ 4 2015 2020

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Transport Canada (2019-08-28), Civil Aviation Services (CAS) AOC. wwwapps.tc.gc.ca.
  2. "Federal Aviation Administration - Airline Certificate Information - Detail View". av-info.faa.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-29. สืบค้นเมื่อ 2019-06-27.
  3. Sherif, Omar. "Westjet says it will make Calgary its global hub in announcing pact with province". cbc.ca. cbc. สืบค้นเมื่อ 8 January 2023.
  4. "[1]." CAPA. Retrieved on October 3, 2017. "WestJet Airline Profile."
  5. "Canadian Low-Cost Carrier Departs From No-Frills Model". Wall Street Journal. 2015-07-28. สืบค้นเมื่อ 2015-11-17.
  6. "2017 WestJet Annual Report" (PDF).
  7. "WestJet Airlines Ltd. Profile". www.sedar.com.
  8. WestJet, "Our first flight!" Facebook, 2021-03-3
  9. "WestJet to begin flying to U.S cities in October". web.archive.org. 2009-03-22. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-22. สืบค้นเมื่อ 2022-02-15.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  10. http://www.macleans.ca/economy/business/westjet-plans-to-launch-new-discount-airline/
  11. http://www.cbc.ca/news/canada/calgary/west-jet-westjet-ultra-low-cost-carrier-airline-calgary-lower-fares-1.4077103
  12. http://www.cbc.ca/news/business/westjet-discount-airline-1.4230251
  13. Deveau, Scott (2012-11-07). "WestJet's new regional carrier Encore aims for mid-June takeoff". Financial Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-02-15.
  14. WestJet. "WestJet Link launch delayed". www.newswire.ca (ภาษาอังกฤษ).
  15. 15.0 15.1 15.2 15.3 15.4 "2016 Annual Report" (PDF). February 6, 2017. สืบค้นเมื่อ September 26, 2017.
  16. "Management's Discussion and Analysis of Financial Condition and Operating Results for the years ended December 31, 2017 and 2016" (PDF). www.westjet.com. สืบค้นเมื่อ 2018-03-22.
  17. "WestJet 2018 Annual Report" (PDF). สืบค้นเมื่อ 11 February 2019.
  18. List of WestJet destinations. (2022, 3 กุมภาพันธ์). ใน Wikipedia The free encyclopedia. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2022, จาก https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=List_of_WestJet_destinations&action (อังกฤษ)
  19. 19.0 19.1 "Our airline partners | WestJet official site". www.westjet.com (ภาษาอังกฤษ).
  20. "Air Transat To Codeshare With WestJet On Transatlantic Flights". Simple Flying. April 29, 2022.
  21. "WestJet Secures Virgin Atlantic Codeshare Agreement". Simple Flying. November 19, 2019.
  22. "Our airline partners". www.westjet.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 14 February 2024.
  23. "INTERLINE AND CODESHARE TRAVEL". Pakistan International Airlines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-08. สืบค้นเมื่อ 2022-02-15.
  24. System, Government of Canada; Transport Canada; Civil Aviation; General Aviation; Aircraft Registration and Leasing; Canadian Civil Aircraft Register; General Aviation System; Civil Aviation (2013-08-28). "Canadian Civil Aircraft Register". wwwapps.tc.gc.ca.
  25. "Boeing Commercial Airplanes – Orders and Deliveries – 737 Model Summary". boeing.com. Boeing. June 30, 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 21, 2018. สืบค้นเมื่อ August 4, 2016.
  26. "WestJet Fleet Details and History". www.planespotters.net.
  27. 27.0 27.1 "Boeing, WestJet Announce Order for 65 737 MAX Airplanes". MediaRoom.
  28. "WestJet Group inks deal with Boeing for an additional 42 737-10 aircraft plus 22 options". www.westjet.com (ภาษาอังกฤษ).
  29. Atkins, Eric (2022-01-03). "Canadian airlines seize new opportunity amid global supply chain delays". The Globe and Mail.
  30. Arnone, Annie (2018-01-05). "WestJet passengers evacuated after plane clips jet on Pearson tarmac". The Toronto Star (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). ISSN 0319-0781. สืบค้นเมื่อ 2022-02-15.
  31. Government of Canada, Transportation Safety Board of Canada (2018-07-11). "Air transportation safety investigation A18O0002 - Transportation Safety Board of Canada". www.tsb.gc.ca.
  32. "Air safety incidents for aircraft registration C-FUJR". www.aeroinside.com (ภาษาอังกฤษ).