ข้ามไปเนื้อหา

แซด (เพลงมารูนไฟฟ์)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
"แซด"
เพลงโดยมารูนไฟฟ์
จากอัลบั้มโอเวอร์เอกซ์โพสด์
บันทึกเสียง2012; คอนเวย์สตูดิโอส์ (ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย)
แนวเพลงป็อป
ความยาว3:14
ค่ายเพลงA&M/Octone
ผู้ประพันธ์เพลง
โปรดิวเซอร์
  • โนอาห์ "เมลบ็อกซ์" พาสโซวอย
  • แอดัม เลอวีน
  • เจมส์ วาเลนไทน์

"แซด" (อังกฤษ: Sad) เป็นเพลงลำดับที่เก้าของวงดนตรีอเมริกัน มารูนไฟฟ์ จากสตูดิโออัลบั้มที่สี่ โอเวอร์เอกซ์โพสด์ (2012) เพลงแต่งโดยแอดัม เลอวีน และเจมส์ วาเลนไทน์ พวกเขาผลิตเพลงร่วมกันกับโนอาห์ "เมลบ็อกซ์" พาสโซวอย วาเลนไทน์เริ่มแต่งเพลงด้วยเปียโนที่บ้านของเขา ก่อนจะนำทำนองไปเสนอให้เลอวีน ซึ่งเป็นผู้เขียนเนื้อเพลงและเขาถือว่าเป็นเพลงที่เป็นส่วนตัวมากที่สุดในอัลบั้ม "แซด" เป็นเพลงเปียโนบัลลาดที่คล้ายคลึงกับเพลงของนักร้องนักแต่งเพลงชาวอังกฤษ อะเดล เพลงได้รับคำวิจารณ์คละกันจากนักวิจารณ์เพลง นักวิจารณ์บางกลุ่มถือว่าเป็นเพลงที่ดีเยี่ยมเพลงหนึ่งในอัลบั้มโอเวอร์เอกซ์โพสด์ แต่นักวิจารณ์อีกกลุ่มตำหนิเรื่องเสียงร้องของแอดัม หลังจากอัลบั้มออกจำหน่าย เพลงขึ้นอันดับที่ 12 บนชาร์ตซิงเกิลในประเทศเกาหลีใต้ เนื่องจากยอดดาวน์โหลดสูง

เบื้องหลังและการผลิต

[แก้]
มันค่อนข้างเจ๋งและตั้งแต่คอร์ดจนถึงเวิร์สและผมแค่ร้องทำนองนั้นออกมา ผมร้องทำนองนั้นและมันไม่มีคำใด ๆ เลย มันเป็นแค่ทำนอง ผมอัดเสียงมันในโทรศัพท์และไม่ได้คิดถึงมันด้วย

—วาเลนไทน์พูดถึงการทำเพลง "แซด"[1]

"แซด" แต่งโดยนักร้องนำ แอดัม เลอวีน ร่วมกับมือกีตาร์ วาเลนไทน์[2] วาเลนไทน์กล่าวว่าขั้นตอนการทำเพลงเริ่มขึ้นตอนเช้า "ก่อนเขารู้สึกตื่น" เขากำลังฝันถึงห้องนั่งเล่น กำลังเล่นเปียโนเป็นทำนองเพลงนี้อยู่[1] เขากล่าวต่อไปว่า มันเจ๋งและเขาชอบตั้งแต่คอร์ดเพลงจนถึงท่อนเวิร์ส[1] ต่อมาเขาไปที่สตูดิโอที่เลอวีนคิดแนวคิดเพลงได้ รวมถึงท่อนคอรัส 2 ท่อน[1] เพลงผลิตโดยเลอวีน และวาเลนไทน์ ร่วมกับโนอาห์ "เมลบ็อกซ์" พาสโซวอย[2] ในบทสัมภาษณ์กับเอ็มทีวีนิวส์ เลอวีนบอกว่า "แซด" เป็นเพลงที่เป็นส่วนตัวที่สุดในอัลบั้ม แต่ไม่ได้เผยแรงบันดาลใจใด ๆ เกี่ยวกับเพลง[3] เพลงอัดที่คอนเวย์สตูดิโอส์ในลอสแอนเจลิส โดยโนอาห์ พาสโซวอย ขณะที่อีริก อายแลนส์เป็นผู้ช่วยปรับแต่งเสียง[2] เซอร์บัน เกเนีย ผสมเสียงที่มิกซ์สตาร์สตูดิโอส์ในเวอร์จิเนียบีช ร่วมกับจอห์น เฮนส์ และฟิล ซีฟอร์ด ซึ่งทำหน้าที่เป็นวิศวกรผสมเสียงและผู้ช่วยผสมเสียงตามลำดับ[2]

การจัดวางองค์ประกอบเพลง

[แก้]

"แซด" เป็นเพลงเปียโนบัลลาด ความยาว 3 นาที 14 วินาที[4][5] แต่งด้วยคีย์อีไมเนอร์ในอัตราจังหวะ 4 4 เทมโป 116 ครั้งต่อนาที[6] เสียงร้องของเลอวีนกว้างตั้งแต่โน้ตต่ำ D4 ถึงโน้ตสูง G5[6] "แซด" เน้นความโดดเด่นที่โทนเสียงของเลอวีนที่เต็มไปด้วยความรู้สึก[7] นิก เลอวีนจากนิตยสารเอ็นเอ็มอีเรียกเพลงนี้ว่า "เพลงที่ร้องคร่ำครวญเลียนแบบอะเดล" (Adele-apeing weepie)[8] เนต ชิเนน จากหนังสือพิมพ์เดอะนิวยอร์กไทมส์ ให้ความเห็นคล้ายกัน โดยเขาเปรียบเทียบกับซิงเกิล "ซัมวันไลก์ยู" ของอะเดล[9] ริก ฟลอริโน จากบริษัทอาร์ทิสต์ไดเรกต์ เขียนว่ามัน "สะท้อนให้นึกถึงเอลตัน จอห์นในเรื่องขอบข่ายมหากาพย์ และแสดงให้เห็นว่าเลอวีนเปราะบางได้เพียงใด"[10] ด้านเนื้อเพลง "แซด" เป็นเพลงที่เลอวีนประกาศจุดจบความสัมพันธ์และการเลิกราด้วยความเจ็บปวด[11] แจ็กกี สวิฟต์ กล่าวว่า เพลงนี้มีแรงบันดาลใจจากการเลิกรากับแอน เวียลิตซีนา นางแบบตราสินค้าวิกตอเรียส์ซีเคร็ต[12] เพลงเริ่มด้วยเนื้อร้องว่า "Man, it's been a long day stuck thinking 'bout it." (เป็นวันที่ยาวนานที่คิดแต่เรื่องนี้)[6] ท่อนคอรัสเรียบง่ายและมีท่อนที่เลอวีนร้องว่า "I'm so Sad" (ฉันเศร้าเหลือเกิน)[9]

การตอบรับ

[แก้]

เพลงได้รับการตอบรับทั่วไปจากนักวิจารณ์แบบคละกัน วิเวกกา แนร์ จากดิเออร์เบินไวร์ และซูซาน เบิร์น จาก RTÉ.ie เรียกว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่โดดเด่นจากอัลบั้มโอเวอร์เอกซ์โพสด์[7][13] แจ็กกี สวิฟต์ จากหนังสือพิมพ์เดอะซัน ติดป้ายเพลง "แซด" ร่วมกับ "บิวตีฟูลกูดบาย" และ "เลิฟซัมบอดี" ว่าเป็นชั่วขณะที่ทำให้เกิดอารมณ์ในอัลบั้ม[12] อเล็กซ์ ไล จากเว็บไซต์คอนแทกต์มิวสิก.คอม เรียกเพลงนี้ว่า "พอทนฟังได้" (bearable)[14] โรเบิร์ต คอปซีย์ จากเว็บไซต์ดิจิทัลสปาย กล่าวว่า เพลงขาดความซื่อสัตย์และอารมณ์ดิบอย่างซิงเกิล "ชีวิลบีเลิฟด์"[5] อีแวน ซอว์ดี จากนิตยสารป็อปแมตเทอส์เรียกเพลงว่าเป็นชั่วขณะที่ "คำนวณมาอย่างไร้ความรู้สึก" จากอัลบั้มโอเวอร์เอกซ์โพสด์ และเขียนต่อไปว่า เพลงเข้ากับเสียงของเลอวีนได้ไม่ดีนัก เขามองว่าเสียงของเลอวีนฟังดู "โอ้อวด" มากเกินที่จะทำให้ท่อนคอรัสเพลง "แซด" ฟังดูเป็นของจริง[15] บรูซ เดนนิล จากหนังสือพิมพ์เดอะซิติเซน วิจารณ์ถึงเสียงของเลอวีนคล้าย ๆ กัน และเขียนว่าเขา "ไม่ได้ปรับเสียงร้องให้เปลี่ยนอารมณ์ มันสูงและแหลมเท่ากับเพลงหลายเพลงที่เรียบเรียงมาอย่างสมบูรณ์กว่า"[16] ร็อบ เชฟฟิลด์ จากนิตยสารโรลลิงสโตนติดป้ายเพลง "แซด" ว่าเป็น "ชั่วขณะที่น่าเบื่อ" ในอัลบั้มที่มีชื่อเพลงเป็น "จำอวด" (droll)[17] เนต ชิเนน จากหนังสือพิมพ์เดอะนิวยอร์กไทมส์ วิจารณ์ท่อนคอรัสของเพลง และกล่าวว่า "ไม่มีใครอยากเพิ่มระดับท่อนเนื้อเพลง ในระหว่างการแต่งเพลง ไม่มีเครื่องมือใดที่สมบูรณ์แบบ"[9]


ผู้มีส่วนร่วมทำเพลง

[แก้]
การบันทึกเสียงและผสมเสียง
  • บันทึกเสียงที่คอนเวย์สตูดิโอส์ ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย ผสมเสียงที่มิกซ์สตาร์สตูดิโอส์ เวอร์จิเนียบีช
บุคลากร

คณะทำงานปรับปรุงจากโน้ตในอัลบั้มโอเวอร์เอกซ์โพสด์ สังกัดเอแอนด์เอ็ม/อ็อกโทนเรเคิดส์[2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Rosen, Steven (November 20, 2012). "Maroon 5's James Valentine: 'Adam Levine Is An Amazing Lead Player'". Ultimate Guitar Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-29. สืบค้นเมื่อ February 6, 2013.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Overexposed (inlay cover). Maroon 5. A&M/Octone Records. 2012.{{cite AV media notes}}: CS1 maint: others (ลิงก์)
  3. ↑ "'Sad' Is Adam Levine's Most Personal Song On Overexposed". MTV News. Viacom. June 26, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-09. สืบค้นเมื่อ February 6, 2013.
  4. ↑ "Overexposed by Maroon 5". iTunes Store (US). Apple. สืบค้นเมื่อ January 21, 2013.
  5. ↑ 5.0 5.1 Copsey, Robert (June 25, 2012). "Maroon 5: 'Overexposed' - Album review". Digital Spy. Nat Mags. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-17. สืบค้นเมื่อ February 8, 2013.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 "Maroon 5 - Sad". Musicnotes.com Universal Music Publishing Group. สืบค้นเมื่อ January 23, 2013.
  7. ↑ 7.0 7.1 Byrne, Suzanne (June 30, 2012). "Maroon 5 - Overexposed". RTÉ.ie. Raidió Teilifís Éireann. สืบค้นเมื่อ February 8, 2013.
  8. ↑ Levine, Nick (June 22, 2012). "Maroon 5 - 'Overexposed'". NME. IPC Media. สืบค้นเมื่อ February 8, 2013.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 Chinen, Nate (July 9, 2012). "Albums From Clare and the Reasons and Maroon 5". The New York Times. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ January 26, 2013.
  10. ↑ "Maroon 5 "Overexposed" Album Review — 5 out of 5 stars". Artistdirect. Peer Media Technologies. June 21, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-22. สืบค้นเมื่อ February 8, 2013.
  11. ↑ Arnold, Chuck (June 26, 2012). "Maroon 5's New Album Overexposed: Solid, Not Superior". People. Time Inc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-13. สืบค้นเมื่อ January 24, 2012.
  12. ↑ 12.0 12.1 Swift, Jacqui (June 29, 2012). "'It used to be uncool to like us but now it's OK'". The Sun. News International. สืบค้นเมื่อ February 8, 2013.
  13. ↑ Nair, Vivecka (July 18, 2012). "Rebirth of Maroon 5 with Overexposed". The UrbanWire. TriMedia Publishing. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-09. สืบค้นเมื่อ February 9, 2013.
  14. ↑ Lai, Alex. "Review of Overexposed Album by Maroon 5". Contactmusic.com. สืบค้นเมื่อ February 9, 2013.
  15. ↑ Sawdey, Evan (July 10, 2012). "Maroon 5: Overexposed". PopMatters. สืบค้นเมื่อ February 9, 2013.
  16. ↑ Dennill, Bruce (December 12, 2012). "Maroon 5 – Overexposed - Slow transformation". The Citizen. Caxton/CTP. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-21. สืบค้นเมื่อ February 9, 2013.
  17. ↑ Sheffield, Rob (June 26, 2012). "Overexposed - Album Reviews". Rolling Stone. Jann Wenner. สืบค้นเมื่อ January 28, 2013.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แซด_(เพลงมารูนไฟฟ์)&oldid=11624679"