Okyanus bölgesi
Okyanus bölgesi, suyun 200 metre derinliğinden itibaren başlayan bölgeye denir. Bu alan kıta sahanlığının ötesindeki açık deniz alanına karşılık gelir. Okyanus bölgesi, Everest Dağı yüksekliğine yakın ve daha derin yarıklar içerir. Okyanus derinliklerinde bulunan volkanik alanlar ve okyanus havzaları dahil olmak üzere denizaltı havzası geniş bir yelpazeye sahiptir. Bu bölge sürdürülebilir yaşam için zor olsa da bazı türler okyanus bölgesinde gelişirler.
Alt bölgeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Okyanus alanı içerisinde; epipelajik, mezopelajik ve batipelajik adında bölgeler bulundurur.
- Epipelajik bölgeye güneşli bölgede denilir. Bu alanda fotosentezin desteklenmesi için yeterli güneş ışığı bulunmaktadır. Bu bölgedeki herhangi bir yerin sıcaklığı 40 ile -3 °C aralığında yer alır.
- Mezopelajik bölge Epipelagic bölgenin altında yer alır. Bu bölgeden güneş ışığının geçmesi çok az miktarda olur. Bu alana güneş ışığının kıt olması nedeniyle alacakaranlık bölgesi de denir. Bu bölgenin sıcaklıkları 5-4 °C dolaylarındadır.
- Batipelajik bölgede okyanusun %90'ını kapsar ve bu bölgeye hiçbir ışık nüfuz etmez. Karanlık bölge ismi de verilir. Su basıncı çok fazladır ve buradaki su sıcaklığı donma derecesine yakındır. 0 ve -6 °C aralığındadır.
Deniz yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Okyanus bilimcileri bölgeye ne kadar ışık ulaştığıyla ilgili açıklamalarında bölünmüş durumdadırlar. Bu bölgede deniz canlıları hidrotermal delikler etrafında gelişir. Bu canlıların gelişmesinde mineraller ve bakteriler önemli rol oynar. Bu bakterilerin varlığı; mürekkep balığı, balta balıkları, ahtapotlar, dev istiridyeler, örümcek yengeçler ve diğer organizmaların hayata kalmasına izin verir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Knight, J.D. (1997) Sea an,d Sky 25 Ekim 2009
- "NatureWorks." New Hampshire Public Television - Engage. Connect. Celebrate. Web. 27 Ekim 2009..
- New Hampshire Public Television. "Ocean Zones." Nature Works. New Hampshire Public Television, 2009. Web. 27 Ekim 2009.
- The University Of Delaware Marine Graduate School. "Hydrothermal Vents." Voyage to the Deep. The University of Delaware, 2000.Web. 27 Ekim 2009
