İçeriğe atla

İlhan Berk

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İlhan Berk
İlhan Berk
Doğum18 Kasım 1918(1918-11-18)
Manisa, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm28 Ağustos 2008 (89 yaşında)
Bodrum, Muğla, Türkiye
MeslekŞair • öğretmen • yazar
Vatandaşlık Türkiye
EğitimAnkara Gazi Eğitim Enstitüsü
Dönem1935-2008
Edebî akımİkinci Yeni
Önemli ödülleriTürk Dil Kurumu Şiir Ödülü
Behçet Necatigil Şiir Ödülü
Yeditepe Şiir Armağanı
Sedat Simavi Edebiyat Ödülü

İlhan Berk (18 Kasım 1918 - 28 Ağustos 2008[1]), Türk şair, çevirmen.

Balıkesir Necatibey Öğretmen Okulundan mezun oldu, Espiye'de iki yıl ilkokul öğretmenliğinden sonra Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü'ne girdi. Enstitünün Fransızca bölümünden 1944'te mezun olan Berk, 1945-1955 yılları arasında Zonguldak, Samsun ve Kırşehir'de ortaokul ve liselerde Fransızca öğretmenliği yaptı. 1956 yılından itibaren 13 yıl boyunca Ankara'da Ziraat Bankası'nın Yayın Bürosu'nda çevirmenlik yaptı.

Bu süre içinde modern dünya şiirinin iki büyük şairi sayılan Arthur Rimbaud ve Ezra Pound'un şiirlerini çevirerek kitaplaştırdı. Bu tarihten sonra kendini tümüyle yazmaya verdi ve bir anlatı kitabı dışında, sadece şiir ve şiire ilişkin eserler üretti. Kül adlı kitabıyla 1979 yılında Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü ve İstanbul Kitabı ile de 1980 yılında ilk Behçet Necatigil Şiir Ödülünü kazandı. 1983'te Deniz Eskisi adlı kitabıyla, Yeditepe Şiir Armağanı'nın 1988'de de Güzel Irmak adlı kitabıyla Sedat Simavi Edebiyat Ödülü'nü aldı.

28 Ağustos 2008 tarihinde Bodrum'da 89 yaşında vefat etmiş, cenazesi burada defnedilmiştir.[2]

İlhan Berk, ilk şiirlerini Manisa Halkevi'nin dergisi Uyanış'ta yayımlamıştır. (1935) Berk, 17 yaşındayken Güneşi Yakanların Selâmı adıyla kitaplaştırdığı bu şiirlerinde "hece vezni" kullanmakta ve o dönemin şiir anlayışına özgü bir karamsarlık taşımaktaydı. "Sonsuzluk", "kızıl", "hulya", "ateş" en sevdiği sözcükler olarak görülmektedir. Sembolist şiirden esinlenilmiş izlenimi veren imgeler kullanmayı sevmektedir: "Bir karanlık gecenin masmavi seherinde / Kızıl başörtünle gül yüzlü bahçede görün".

Dil anlayışının henüz döneminden kopamamasını genç bir şair için doğal karşılamak gerekir: "Kıpkızıl hulyalı bir renge yükselmeden gün / Bir devrin neşesini taşımakta yüzün". Berk'in ilk kitabına adını veren şiirinin son kıtası da şöyledir: "Neler, neler beklenmez nihayetsiz bir yerden / Güneşi içelim mor şafaklar gecesinden / Selâm! Sonsuzluklara, hasret gönüllerden / Selâm, güneşe, göğü yakanlar bahçesinden!".

1940'lara doğru Yeni Edebiyat anlayışı içinde yer almış, Servet-i Fünûn (Uyanış), Varlık, Ses, Yığın, Yeryüzü, Kaynak gibi dergilerde yazmıştır. 1954’ten itibaren İkinci Yeni tarzında şiirler yazmaya başladı, “Salt Şiir” dediği bu tarzı savunan yazılar yazdı. “Galile Denizi” (1958) kitabından sonra, İkinci Yeni’nin en çok anılan şairlerinden biri oldu. 1960’ların başından itibaren peş peşe yayımladığı kitaplarıyla, “şiirin kırk türlü yazılabileceği”ni gösterdi. Dilin tüm olanaklarını deneyerek modernist şiirin ufkunu genişletti. Kadim uygarlıklardan cinselliğe, nesnelerden şehirlere, şifalı otlardan şairlere kadar “her şeyi” şiirin alanına dahil etti. .[3]

1982’de yayımlanan otobiyografisi “Uzun Bir Adam”dan sonra günlüklerini, kendine özgü bir “tür”e dönüştürdüğü “defterler”ini kitaplaştırmaya başladı. Türünün tek örneği “Şifalı Otlar Kitabı”nda doğaya bakışını saydamlaştırdı. 1985’te yayımlanan “Galata” ve 1990’da yayımlanan “Pera” kitaplarıyla İstanbul’un “kent belleği”ni kayda geçirdi. Şiir anlayışını anlattığı yazılarını ve aforizmalarını “Poetika” ve “Logos”ta bir araya getirdi.

Türk şiirinin en deneyci şairlerinden biri olan İlhan Berk, durmadan yatak değiştirerek, ama bazı sorunsallara hep bağlı kalarak şiirini günümüze kadar eskitmeden getirmeyi başarmıştır.

“Yazmak mutsuzluktur, mutlu insan yazmaz.
bu yeryüzünü olduğu gibi görmeme engel olan
ve bana bu yeryüzünü cehennem eden
bu yazmak eyleminden kurtulduğum,
mutlu olduğum bir tek şey var: resim yapmak.”
İlhan Berk

  • Güneşi Yakanların Selamı (1935)
  • İstanbul (1947)
  • Günaydın Yeryüzü (1952)
  • Türkiye Şarkısı (1953)
  • Köroğlu (1955)
  • Galile Denizi (1958)
  • Çivi Yazısı (1960)
  • Otağ (1961)
  • Mısırkalyoniğne (1962)
  • Âşıkane (1968)
  • Taşbaskısı (1975)
  • Şenlikname (1972)
  • Atlas (1976)
  • Kül (1978)
  • İstanbul Kitabı (1980)
  • Kitaplar Kitabı (1981) (Seçilmiş Şiirler)
  • Deniz Eskisi (1982) (Şiirin Gizli Tarihi'ni de içerir.)
  • Delta ve Çocuk (1984)
  • Galata (1985)
  • Güzel Irmak (1988)
  • Pera (1990)
  • Dün Dağlarda Dolaştım Evde Yoktum (1993)
  • Avluya Düşen Gölge (1996)
  • Şeyler Kitabı Ev (1997)
  • Çok Yaşasın Sayılar (1999)
  • Eşik, 1947 - 1975 Toplu Şiirler I (1999, Yapı Kredi Yayınları) ISBN 978-975-08-0152-0
  • Aşk Tahtı, 1976 - 1982 Toplu Şiirler II (1999, Yapı Kredi Yayınları) ISBN 978-975-08-0153-9
  • Akşama Doğru, 1984 - 2005 Toplu Şiirler III (1999, Yapı Kredi Yayınları) ISBN 978-975-08-0154-7
  • Tümceler Geliyorum (2008)

Otobiyografik Anlatı

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Uzun Bir Adam (1982)
  • Kanatlı At (1994)

Deneme/Günlük

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Şifalı Otlar Kitabı (1982)
  • Inferno (1994)
  • Logos (1996)
  • Arthur Rimbaud'dan Seçme Şiirler (1962)
  • Dünya Edebiyatından Aşk Şiirleri (1968)
  • Dünya Şiiri ve Ezra Pound: Seçme Kantolar (1969)
  • Asılı Eros (1996)
  • Başlangıcından Bugüne Beyit Mısra Antolojisi (1960)
  • Aşk Elçisi (1965-antoloji)
  • El Yazılarına Vuruyor Güneş (günlük) (1983)
  • E. Pound: Seçme Kantolar (1983)
  • Şairin Toprağı (1992)
  1. ^ "İlhan Berk". YKY Resmi Sitesi. 19 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2011. 
  2. ^ "Şair İlhan Berk toprağa verildi". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2015. 
  3. ^ "İlhan Berk". 19 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2023. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Önce gelen:
Bilinmeyen
İstanbul Kitap Fuarı'nda onur yazarı
21. İstanbul Kitap Fuarı
Sonra gelen:
Tahsin Yücel