İçeriğe atla

Almanların Lüneburg Heath'te teslim olması

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mareşal Sir Bernard Law Montgomery (soldan ikinci) Alman heyetini karşılıyor (Soldan Sağa – Amiral von Friedeburg, General Kinzel ve Tuğamiral Wagner).
Mareşal Montgomery (sağdan ikinci oturan) Tuğamiral Wagner ve Amiral von Friedeburg tarafından izlenen teslim olma şartlarını imzalıyor.
Mareşal Montgomery, 4 Mayıs 1945'te Luneburg Heath'deki 21. Ordu Grubu Karargahında Alman heyeti tarafından imzalanan teslim belgesine imzasını ekliyor.

4 Mayıs 1945'te, İngiliz Yaz Saati ile 18:30'da, Hamburg'un güneyinde, Lüneburg Heath'de Mareşal Sir Bernard Law Montgomery, Hollanda'daki Alman kuvvetlerinin, Danimarka'daki tüm adalar dahil kuzeybatı Almanya'nın ve bu bölgelerdeki tüm donanma gemilerinin koşulsuz teslim olmasını kabul etti. Teslim olma belgesi, Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden önce gerçekleşti ve Montgomery'nin Wendisch Evern'deki Timeloberg tepesindeki karargahında halı kaplı bir çadırda imzalandı.

Teslim olma görüşmeleri ve imza töreni

[değiştir | kaynağı değiştir]
2019'da kurulan Timeloberg Anıtı'ndaki bilgi panoları

Lüneburg, 18 Nisan 1945'te İngiliz kuvvetleri tarafından ele geçirilmişti. Montgomery, karargahını Häcklingen köyündeki bir villada kurdu. Adolf Hitler'in son vasiyetnamesinde 29 Nisan'da Cumhurbaşkanı ve Alman Silahlı Kuvvetleri Başkomutanlığına aday gösterdiği Großadmiral Karl Dönitz'in gönderdiği bir Alman heyeti, 3 Mayıs'ta Timeloberg tepesindeki taktik karargahına arabayla geldiler. Dönitz, Almanların eline geçen bir plan sayesinde, Almanya'ya yönelik müttefik işgal bölgelerinin farkındaydı. Bu nedenle, uzayan kısmi ve teslim müzakerelerinin doğudaki askerler ve Alman mülteciler için Elbe Nehri'nin batı kıyısında gitmelerini sağlayarak Kızıl Ordu'yu oyalamayı umuyordu.[1]

Dönitz, Adolf Hitler'in ölümünün ardından devlet başkanı olduğu için bir mareşal ile şahsen görüşmeyi uygun görmedi. Bu nedenle, Alman donanmasının yeni Başkomutanı Amiral Hans-Georg von Friedeburg başkanlığındaki heyeti gönderdi. Montgomery, Kızıl Ordu tarafından doğuya doğru kıskaca alınan Ordu Grubu Vistül'ü teslim etme teklifini reddetti ve kuzey ve batı kanatlarındaki tüm güçlerin koşulsuz teslim olmasını istedi. Almanlar, Montgomery'nin şartlarını kabul etme yetkilerinin olmadığını belirterek, Dönitz'den izin almak için karargahlarına geri döndüler.

Alman subaylar, ertesi gün saat 18:00'de Oberkommando der Wehrmacht'ı (Alman silahlı kuvvetleri yüksek komutası) temsil eden bir delegeyle (Albay Fritz Poleck) geri döndüler.[2] Von Friedeburg, imza atmaya hazır olduklarının teyit ederek Montgomery'nin çadırına götürüldü. Teslim töreni için Montgomery, üzerine bir ordu battaniyesi örtülmüş ve önünde iki BBC mikrofonu bulunan bir masanın başına oturdu; her delegeyi sırayla 18.30'da teslim belgesini imzalamaya çağırdı.[3] Teslim olma töreni İngiliz Pathé News tarafından filme alındı ve BBC tarafından Avustralya savaş muhabiri Chester Wilmot'un yorumuyla birlikte radyoda yayınlanmak üzere kaydedildi.[4] Belge çevirisinin ve konuşma yorumunun özel ayrıntıları, Montgomery'nin kıdemli istihbarat subaylarından biri olan Albay James Oliver Ewart tarafından denetlendi.[5]

The New York Times'ta yeniden basılan bir raporda, CBS News savaş muhabiri Bill Downs teslim olma müzakerelerini şöyle anlattı:

Öğle yemeğinden sonra, Mareşal Montgomery daha fazla danışma için Almanları geri çağırdı ve orada ültimatomunu iletti ... Almanlara şunları söyledi: "Üç şeyi anlamalısınız: Birincisi, Hollanda'daki tüm Alman kuvvetlerini koşulsuz olarak bana teslim etmelisiniz, Friesen ve Frizya Adaları ve Heligoland ve Schleswig-Holstein ve Danimarka'daki diğer tüm adalar. İkinci olarak, bunu yaptığınızda, teslimiyetinizin sonuçlarını sizinle tartışmaya hazırım: teslim olan birlikleri nasıl bertaraf edeceğiz, teslim edilen toprakları nasıl işgal edeceğiz, sivillerle nasıl başa çıkacağımız vb. Ve üçüncü noktam: Eğer 1. maddeyi, yani teslim olmayı kabul etmezseniz, o zaman savaşa devam edeceğim ve bunu yapmaktan memnuniyet duyacağım." Montgomery sonradan şunu ekledi, "Tüm askerleriniz ve sivilleriniz öldürülebilir."[6]

Teslimiyet Aracı

[değiştir | kaynağı değiştir]

1) Alman Komutanlığı, FRİZYA ADALARI ve HELIGOLAND ve diğer tüm adalar dahil olmak üzere, kuzeybatı ALMANYA'daki HOLLANDA'daki tüm Alman silahlı kuvvetlerinin teslim olmasını kabul eder. SCHLESWIG-HOLSTEIN ve DANİMARKA'da C-in-C'ye. 21 Ordu Grubu. Bu, bölgelerdeki tüm donanma gemilerini içerecektir. Bu kuvvetler silahlarını bırakmaya ve kayıtsız şartsız teslim olmaya mecburdur.

2) Yukarıdaki bölgelerdeki Alman kuvvetlerinin karada, denizde veya havadaki tüm düşmanlıkları saat 08:00'de sona erecektir (5 Mayıs 1945 Cumartesi günü İngiliz Yaz Saati).

3) Müttefik Kuvvetler tarafından herhangi bir konuda verilecek diğer tüm emirleri derhal ve herhangi bir tartışma veya yorum olmaksızın tüm emirler yerine getirilecek.

4) Emirlere itaatsizlik veya bunlara uyulmaması, bu teslim şartlarının ihlali olarak kabul edilecek ve Müttefik Kuvvetler tarafından kabul edilen savaş kanunları ve teamüllerine göre ele alınacaktır.

5) Bu teslim belgesi, Müttefik Kuvvetler tarafından veya onlar adına uygulanan ve Almanya ile bir bütün olarak Alman silahlı kuvvetleri için geçerli olan herhangi bir genel teslim belgesinden bağımsızdır ve bunlara halel getirmeksizin onun yerine geçecektir.

6) Bu teslimiyet belgesi İngilizce ve Almanca olarak yazılmıştır. [The] İngilizce versiyonu orijinal metindir.

7) Teslim şartlarının anlamı veya yorumu konusunda herhangi bir şüphe veya anlaşmazlık ortaya çıkarsa, Müttefik Devletlerin kararı kesin olacaktır.[7]

İmza sahipleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Amiral von Friedeburg, 7 Mayıs'ta Fransa'nın Reims şehrinde, Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sona ermesine hazırlık niteliğindeki Alman Teslim Belgesine ve 8 Mayıs'ta Berlin'deki Kızıl Ordu Yüksek Komutanlığı, Fransız ve ABD temsilcileriyle birlikte yeniden imza attı. Hem Amiral von Friedeburg hem de General Kinzel teslimiyeti takip eden haftalarda intihar ettiler (von Friedeburg 23 Mayıs 1945'te ve Kinzel 25 Haziran 1945'te).[8][9] Savaştan sonra İngilizler tarafından günümüzde Zafer Tepesi dedikleri yere bir anıt dikildi. Anıt 1958'de sökülmüş ve Sandhurst Kraliyet Askeri Akademisi'nde yeniden inşa edilmiştir. Bugün bu nokta, sınırların dışında bir askeri alanda bulunuyor ve halka açık değildir. 1995'te Timeloberg'in kenarına, yasak bölgenin dışında başka bir anıt dikildi.[3] Müzakerelerden sağ kalan son kişi, 2014'te 91 yaşında ölen Montgomery'nin tercümanlarından Derek Knee[10] oldu.[11]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ The Surrender by John Keegan at Purnell's History of the Second World War (1975)
  2. ^ Surrender delegation at specialcamp11 4 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Retrieved 12 December 2012
  3. ^ a b Grube, Michael (4 Mayıs 2005). "4. Mai 1945 – Kapitulation auf dem Timeloberg bei Lüneburg" (Almanca). 16 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  4. ^ McDonald, Neil. "Wilmot, Reginald William Winchester (Chester) (1911–1954)". Australian Dictionary of Biography. 22 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  5. ^ "Military Histories - The Surrender on the Lüneburger Heide". www.militaryhistories.co.uk. 1 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  6. ^ Downs, Bill (4 Mayıs 1945). "Montgomery Scorns Nazis, Exults, 'This Is the Moment'". The New York Times. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  7. ^ "German Surrender Documents ending World War II". The University of Oklahoma College of Law. 17 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 July 2017. 
  8. ^ White, Peter; Huggins, Paul (20 Haziran 2010). "Jim White: Second World War veteran who took the Germans' message of surrender". The Independent. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  9. ^ More, Charles (2013). The Road to Dunkirk: The British Expeditionary Force and the Battle of the Ypres-Comines Canal, 1940. Londra: Frontline. s. 181. ISBN 978-1-84832-733-7. 
  10. ^ "Veteran remembers 'war of words'". BBC News. 4 Mayıs 2005. 22 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  11. ^ Derek Knee Daily Telegraph Obituary 9 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. retrieved 24 May 2014
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Almanların_Lüneburg_Heath%27te_teslim_olması&oldid=32619432" sayfasından alınmıştır