İçeriğe atla

Hayko (1949 doğumlu şarkıcı)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hayko
DoğumHayık Aram Tataryan[1]
6 Şubat 1949 (75 yaşında)
Türkiye İstanbul, Türkiye
MesleklerŞarkıcı · Bestekār
Etkin yıllar1970-1992

Hayık Aram Tataryan ya da sahne adıyla Hayko (d. 6 Şubat 1949, İstanbul), Türkiye Ermenisi şarkıcıdır.

Türk Pop Müziği türünde şarkılar söyleyen ve besteleri de bulunan Hayko, "Buruk Acı" olarak da tanınan Acıyla Dolu adlı şarkısı ile özellikle 1980'li yıllarda meşhur olmuştur.[2]

Özel Feriköy Ermeni İlk ve Orta Okulu'ndan 1963 yılında mezun oldu. Şişli spor kulübünde basketbol oynadı. Futbolcu veya basketbolcu olmak isterken şarkıcı oldu. 1964 yılında düğünlerde şarkı söylemeye başladı. Askerliğini bahriyeli olarak yaptı. Askerde de şarkı söyledi. 26 ay askerlikten sonra da sahneden kopamadı. Yurdaer Doğulu’nun açmış olduğu "Dingo'nun Ahırı" dedikleri bir tavernada sahneye çıkmaya başladı. "Taverna kralı Hayko" unvanını da o yıllarda aldı. Safiye Ayla'nın kendisine referans olmasıyla 1968 yılından sonra Maksim Gazinoları başta olmak üzere, Lunapark, Bebek Belediye, Taksim Belediye, Belvü gibi dönemin en önemli gazinolarının yanı sıra Altın Balık Restoran, Gastonyalı Toma'nın Yeri, Yurdaer Doğulu'nun Dingo'nun Ahırı Gazinosu, Oflu İsmail'in Yeniköy Alabalık Gazinosu gibi ‘taverna’ tabir edilen eğlence yerlerinde programlar yaptı. Bu yıllarda büyük ün yapan Hayko, tiyatroculardan politikacılara birçok kesimden rağbet gördü.

70'li yıllarda Cenk Koray'ın TRT'deki programında TRT'de ilk kez Ermenice ve Rumca şarkılar okuyan Hayko, pek çok konuda öncülük etti. Tavernalarda tabak kırmayı ve peçete savurmayı o başlattı. Sahnede ilk kez tef kullanan şarkıcı oldu. Eğlence hayatının bugün dahi olmazsa olmazlarından biri olarak kabul edilen tef modasını başlatan da oydu. Kendine has kostümleri, bol paçalı dar pantolonları, fırfırlı kollu, geniş yakalı gömlekleriyle elinde tefi ve hep gülen yüzüyle kazındı bir kuşağın hafızasına.

Şöhretini de o yıllarda "Sude Sude (Yalan Yalan)" isimli Ermenice bir şarkıyla yakaladı.

Hayko, sahnelerde kazandığı başarıyı plak dünyasında pekiştiren şarkı, Ermenilerin adeta bir marş gibi ezbere bilinen ve söylenen “Sude Sude” adlı şarkısı oldu. Yetmişlerin başında şarkıyı Zührap Büyük’ün yazdığı Türkçe sözlerle “Her Şey Yalan” olarak plak yaptı. Bu plak, sonrasında yayımlanacak sayısız Hayko 45'liğinin habercisiydi aslında.

Daha sonra Ülkü Aker’in yazdığı sözlerle “Mavi Boncuk” olarak Kâmuran Akkor’un sesinden meşhur olacak ve Emel Sayın’ın aynı adlı filmiyle yıllar boyu unutulmayacak şarkıyı Türkçe olarak ilk söyleyen Hayko’ydu. Sözlerini yine Zührap Büyük’ün yazdığı “Nazlısın”, TRT denetiminden geçmeyince, yeterince duyulmadan bir köşede kaldı.

Hayko, Marmaris'in İçmeler beldesindeki evinde yaşamaktadır.[3]

Araksi Osepyan[4] ile evliliğinden olan Alex adlı oğlu şarkıcı, 2. evliliğini Türkiye Güzellerinden Yıldız Arhan ile yaptı. Bu evliliğinden olan kızı Aslı Mavitan ise bir spikerdir.[5] 3. evliliğini ise Serpil Tataryan ile gerçekleştirdi

  • Sude Sude / Arev Dur (Grafson-1970)[6]
  • Seğan Mer Arat / Ah İm Anuş Yar (Grafson-1970)
  • Ah Bu Ne Hayat / Böyle Bu Dünya (Grafson-1970)
  • Günlerdir Aldatıyorsun / Yalvarırım (Grafson-1970)
  • Yegur Yegur / Viştov Letzun (Grafson-1971)
  • Ahçıkneri Gıyapem (Eyvallah) / Gımernim Kez Hamar (Grafson-1972)
  • Ceylan Gibi / Eyvallah (Diskotür-1973)
  • İlk Göz Ağrım / Çoban Aşkı (Diskotür-1973)
  • Garmir Vartis / Hingala (Diskotür-1973)
  • Düğün Alayı / Her Şey Yalan (Diskotür-1973)
  • Nazlısın / İpek Olsam Yar Boynuna Sarılsam (Diskotür-1974)
  • Tun Mist Gulas / Karun, Karun Karunes (Diskotür-1974)
  • Sor Bana / Merhaba (Diskotür-1974)
  • Ah Seni Şaşkın / Aşkından Ölüyorum (Diskotür-1975)
  • Neriman / Vicdansız (Diskotür-1977)
  • Hayko Tavernada (Diskotür-1974)
  • Kupa Dörtlüsü Eşliğinde Volume 2 (Diskotür-1976)
  • Kupa Dörtlüsü Eşliğinde Volume 3 (Diskotür-1977)
  • Taverna Müzik (Grafson-1979)
  • Kral (Simge Kaset-19xx)
  • Bana Sevgili Çok (Avam-1987)
  • Hadi Yanalım (Göksoy-1992)
  1. ^ "MÜYORBİR Asil Üye Listesi" (PDF). muyorbir.org. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2017. 
  2. ^ "Hayko'nun oğluna TRT yasağı". Hürriyet. 12 Temmuz 2010. 1 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2014. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2016. 
  4. ^ "Alex'in en acı günü". Hürriyet. 1 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2014. 
  5. ^ Mavitan, Aslı; Tataryan, Alex (4 Temmuz 2010). "Baba bizi tanımanı çok isterdik". Hakan Gence tarafından görüşme yapıldı. Hürriyet. 1 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2014. 
  6. ^ "Hayko Diskografisi". diskotek. 23 Ocak 2016. 29 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2016.