Aller au contenu

flamind

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Flamind.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do neyerlandès « Vlaming » (Flamind)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
flamind flaminds

flamind omrin

  1. (lingaedje) lingaedje do payis djåzé ezès deus Flandes (el Beldjike) ey el Flande francesse.
    • A nosse soçon curé, ele lyi a djåzé e
    • westvlaams, ki c’ est l’ flamind coinrece did vår la.
  2. (pa stindaedje do sinse) rifondou neyerlandès u ôte pitit lingaedje di Flande ou d’ Holande.
    • On aprind bén l’ flamind, et l’ walon, pocwè nén ?
    • Po fini, les Tchitcholyins nos ont savou fé des pidzas d’ djotes, et c’ esteut les seûs ki compurdént pår li flamind. — George Staelens.

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
flamind

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike flamind (lingaedje) so Wikipedia

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin flamind flaminds
femrin flaminde flamindes
flamindje flamindjes

flamind omrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

  1. a vey avou l’ lingaedje do minme no.
    • "crole", ça vént d’ on mot flamind.
  2. a vey avou l’ neyerlandès.
    • Dj’ inme mî aveur on no flamind et disfinde li walon k’ on no pår walon et leyî dcweli m’ lingaedje. Marcel Slangen (fråze rifondowe).
  3. a vey avou l’ Flande.
    • I vout k’ Tournai, ci fouxhe ene veye flaminde.

Ratournaedjes

[candjî]
flamind