αλεπού

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀλωπού (alōpoú), ἀλωπώ (alōpṓ), from Ancient Greek ἀλώπηξ (alṓpēx), from Proto-Hellenic *alōpēkos (similar to Old Armenian աղուէս (ałuēs)), diminutive of Proto-Indo-European *h₂wl(o)p ~ *h₂ulp (“(red) fox”) (compare Latin volpēs, Lithuanian lãpė, Albanian dhelpër, Persian روباه (rubâh)).

Noun

αλεπού • (alepoú) f (plural αλεπούδες)

1. fox
2. (figuratively) cunning or sly person

Declension

Declension of αλεπού

	singular	plural
nominative	αλεπού •	αλεπούδες •
genitive	αλεπούς •	αλεπούδων •
accusative	αλεπού •	αλεπούδες •
vocative	αλεπού •	αλεπούδες •

Synonyms

• αλώπηξ f (alópix)
• (obsolete): αλουπού f (aloupoú)

Derived terms

• αλεποπορδή f (alepopordí, “puffball”, literally “fox fart”)
• αλεπότρυπα f (alepótrypa, “foxhole”)
• αλεπουδάκι n (alepoudáki, “fox cub”)
• αλεπουδίσιος (alepoudísios, “vulpine, foxy”)
• αλεποφωλιά f (alepofoliá, “foxhole”)
• αλωπεκή f (alopekí, “foxfur”)

 

Further reading

• αλεπού, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• αλεπού on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el