afrontować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From afront +‎ -ować. First attested in 1681.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.frɔnˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: a‧fron‧to‧wać

Verb

[edit]

afrontować impf

  1. (transitive, obsolete) to affront (to insult)
    Synonyms: czynić afront, robić afront; see also Thesaurus:obrażać

Conjugation

[edit]
Conjugation of afrontować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive afrontować
present tense 1st afrontuję afrontujemy
2nd afrontujesz afrontujecie
3rd afrontuje afrontują
impersonal afrontuje się
past tense 1st afrontowałem,
-(e)m afrontował
afrontowałam,
-(e)m afrontowała
afrontowałom,
-(e)m afrontowało
afrontowaliśmy,
-(e)śmy afrontowali
afrontowałyśmy,
-(e)śmy afrontowały
2nd afrontowałeś,
-(e)ś afrontował
afrontowałaś,
-(e)ś afrontowała
afrontowałoś,
-(e)ś afrontowało
afrontowaliście,
-(e)ście afrontowali
afrontowałyście,
-(e)ście afrontowały
3rd afrontował afrontowała afrontowało afrontowali afrontowały
impersonal afrontowano
future tense 1st będę afrontował,
będę afrontować
będę afrontowała,
będę afrontować
będę afrontowało,
będę afrontować
będziemy afrontowali,
będziemy afrontować
będziemy afrontowały,
będziemy afrontować
2nd będziesz afrontował,
będziesz afrontować
będziesz afrontowała,
będziesz afrontować
będziesz afrontowało,
będziesz afrontować
będziecie afrontowali,
będziecie afrontować
będziecie afrontowały,
będziecie afrontować
3rd będzie afrontował,
będzie afrontować
będzie afrontowała,
będzie afrontować
będzie afrontowało,
będzie afrontować
będą afrontowali,
będą afrontować
będą afrontowały,
będą afrontować
impersonal będzie afrontować się
conditional 1st afrontowałbym,
bym afrontował
afrontowałabym,
bym afrontowała
afrontowałobym,
bym afrontowało
afrontowalibyśmy,
byśmy afrontowali
afrontowałybyśmy,
byśmy afrontowały
2nd afrontowałbyś,
byś afrontował
afrontowałabyś,
byś afrontowała
afrontowałobyś,
byś afrontowało
afrontowalibyście,
byście afrontowali
afrontowałybyście,
byście afrontowały
3rd afrontowałby,
by afrontował
afrontowałaby,
by afrontowała
afrontowałoby,
by afrontowało
afrontowaliby,
by afrontowali
afrontowałyby,
by afrontowały
impersonal afrontowano by
imperative 1st niech afrontuję afrontujmy
2nd afrontuj afrontujcie
3rd niech afrontuje niech afrontują
active adjectival participle afrontujący afrontująca afrontujące afrontujący afrontujące
passive adjectival participle afrontowany afrontowana afrontowane afrontowani afrontowane
contemporary adverbial participle afrontując
verbal noun afrontowanie
[edit]
noun

References

[edit]
  1. ^ Teresa Sokołowska (16.02.2016) “AFRONTOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. ^ afrontować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]