nakryć

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.krɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -akrɘt͡ɕ
• Syllabification: na‧kryć

Etymology 1

From na- +‎ kryć.

Verb

nakryć pf (imperfective nakrywać)

1. (transitive) to cover, e.g. with cloth

   Synonym: przykryć

2. (transitive) to set a table

   nakryć do stołu ― to set a table

3. (transitive, colloquial) to walk in on, to catch in the act, to catch red-handed

   Synonym: przyłapać

4. (reflexive with się) to cover oneself

Declension

Conjugation of nakryć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nakryć
future tense	1st	nakryję			nakryjemy
	2nd	nakryjesz			nakryjecie
	3rd	nakryje			nakryją
	impersonal	nakryje się
past tense	1st	nakryłem, -(e)m nakrył	nakryłam, -(e)m nakryła	nakryłom, -(e)m nakryło	nakryliśmy, -(e)śmy nakryli	nakryłyśmy, -(e)śmy nakryły
	2nd	nakryłeś, -(e)ś nakrył	nakryłaś, -(e)ś nakryła	nakryłoś, -(e)ś nakryło	nakryliście, -(e)ście nakryli	nakryłyście, -(e)ście nakryły
	3rd	nakrył	nakryła	nakryło	nakryli	nakryły
	impersonal	nakryto
conditional	1st	nakryłbym, bym nakrył	nakryłabym, bym nakryła	nakryłobym, bym nakryło	nakrylibyśmy, byśmy nakryli	nakryłybyśmy, byśmy nakryły
	2nd	nakryłbyś, byś nakrył	nakryłabyś, byś nakryła	nakryłobyś, byś nakryło	nakrylibyście, byście nakryli	nakryłybyście, byście nakryły
	3rd	nakryłby, by nakrył	nakryłaby, by nakryła	nakryłoby, by nakryło	nakryliby, by nakryli	nakryłyby, by nakryły
	impersonal	nakryto by
imperative	1st	niech nakryję			nakryjmy
	2nd	nakryj			nakryjcie
	3rd	niech nakryje			niech nakryją
passive adjectival participle		nakryty	nakryta	nakryte	nakryci	nakryte
anterior adverbial participle		nakrywszy
verbal noun		nakrycie

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

nakryć n

1. genitive plural of nakrycie

Further reading

• nakryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nakryć in Polish dictionaries at PWN