rastgele

Turkish

Etymology

From rast (“coincidence, hitting the target”) +‎ gele (“archaic; let it come, may it come”).

Pronunciation

• IPA^(key): (standard) /ˈɾast.ɟe.le/, (colloquial) /ˈɾas.ɟe.le/

Adjective

rastgele

1. random

   Synonym: gelişigüzel

Declension

predicative forms of rastgele

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	rastgeleyim	rastgele miyim?	rastgele değilim	rastgele değil miyim?
sen (you are)	rastgelesin	rastgele misin?	rastgele değilsin	rastgele değil misin?
o (he/she/it is)	rastgele / rastgeledir	rastgele mi?	rastgele değil	rastgele değil mi?
biz (we are)	rastgeleyiz	rastgele miyiz?	rastgele değiliz	rastgele değil miyiz?
siz (you are)	rastgelesiniz	rastgele misiniz?	rastgele değilsiniz	rastgele değil misiniz?
onlar (they are)	rastgele(ler)	rastgele(ler) mi?	rastgele değil(ler)	rastgele değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	rastgeleydim	rastgele miydim?	rastgele değildim	rastgele değil miydim?
sen (you were)	rastgeleydin	rastgele miydin?	rastgele değildin	rastgele değil miydin?
o (he/she/it was)	rastgeleydi	rastgele miydi?	rastgele değildi	rastgele değil miydi?
biz (we were)	rastgeleydik	rastgele miydik?	rastgele değildik	rastgele değil miydik?
siz (you were)	rastgeleydiniz	rastgele miydiniz?	rastgele değildiniz	rastgele değil miydiniz?
onlar (they were)	rastgeleydiler	rastgele miydiler?	rastgele değildi(ler) / değillerdi	rastgele değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	rastgeleymişim	rastgele miymişim?	rastgele değilmişim	rastgele değil miymişim?
sen (you were)	rastgeleymişsin	rastgele miymişsin?	rastgele değilmişsin	rastgele değil miymişsin?
o (he/she/it was)	rastgeleymiş	rastgele miymiş?	rastgele değilmiş	rastgele değil miymiş?
biz (we were)	rastgeleymişiz	rastgele miymişiz?	rastgele değilmişiz	rastgele değil miymişiz?
siz (you were)	rastgeleymişsiniz	rastgele miymişsiniz?	rastgele değilmişsiniz	rastgele değil miymişsiniz?
onlar (they were)	rastgeleymişler	rastgele miymişler?	rastgele değilmiş(ler) / değillermiş	rastgele değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	rastgeleysem	rastgele miysem?	rastgele değilsem	rastgele değil miysem?
sen (if you)	rastgeleysen	rastgele miysen?	rastgele değilsen	rastgele değil miysen?
o (if he/she/it)	rastgeleyse	rastgele miyse?	rastgele değilse	rastgele değil miyse?
biz (if we)	rastgeleysek	rastgele miysek?	rastgele değilsek	rastgele değil miysek?
siz (if you)	rastgeleyseniz	rastgele miyseniz?	rastgele değilseniz	rastgele değil miyseniz?
onlar (if they)	rastgeleyseler	rastgele miyseler?	rastgele değilseler / değillerse	rastgele değil miyseler?

Adverb

rastgele

1. at random, by chance

Further reading

• “rastgele”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu