uznać

Polish

Etymology

From u- +‎ znać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.znat͡ɕ/

• Audio 1; “uznać”:

  (file)

• Audio 2; “uznać się”:

  (file)

• Rhymes: -uznat͡ɕ
• Syllabification: u‧znać

Verb

uznać pf (imperfective uznawać)

1. (transitive) to acknowledge, to recognize, to deem [with za (+ accusative) ‘as something’]
2. (transitive) to consider (to assign some quality to)
3. (reflexive with się) to consider oneself [with za (+ accusative) ‘as something’]

Conjugation

Conjugation of uznać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uznać
future tense	1st	uznam			uznamy
	2nd	uznasz			uznacie
	3rd	uzna			uznają
	impersonal	uzna się
past tense	1st	uznałem, -(e)m uznał	uznałam, -(e)m uznała	uznałom, -(e)m uznało	uznaliśmy, -(e)śmy uznali	uznałyśmy, -(e)śmy uznały
	2nd	uznałeś, -(e)ś uznał	uznałaś, -(e)ś uznała	uznałoś, -(e)ś uznało	uznaliście, -(e)ście uznali	uznałyście, -(e)ście uznały
	3rd	uznał	uznała	uznało	uznali	uznały
	impersonal	uznano
conditional	1st	uznałbym, bym uznał	uznałabym, bym uznała	uznałobym, bym uznało	uznalibyśmy, byśmy uznali	uznałybyśmy, byśmy uznały
	2nd	uznałbyś, byś uznał	uznałabyś, byś uznała	uznałobyś, byś uznało	uznalibyście, byście uznali	uznałybyście, byście uznały
	3rd	uznałby, by uznał	uznałaby, by uznała	uznałoby, by uznało	uznaliby, by uznali	uznałyby, by uznały
	impersonal	uznano by
imperative	1st	niech uznam			uznajmy
	2nd	uznaj			uznajcie
	3rd	niech uzna			niech uznają
passive adjectival participle		uznany	uznana	uznane	uznani	uznane
anterior adverbial participle		uznawszy
verbal noun		uznanie

Further reading

• uznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uznać in Polish dictionaries at PWN