voortdrijven

Dutch

Etymology

From voort +‎ drijven.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

voortdrijven

1. to propel, to impel, to drive forward
2. to urge, to spur on

Conjugation

Conjugation of voortdrijven (strong class 1, separable)
infinitive	voortdrijven
past singular	dreef voort
past participle	voortgedreven
infinitive	voortdrijven
gerund	voortdrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	drijf voort	dreef voort	voortdrijf	voortdreef
2nd person sing. (jij)	drijft voort, drijf voort2	dreef voort	voortdrijft	voortdreef
2nd person sing. (u)	drijft voort	dreef voort	voortdrijft	voortdreef
2nd person sing. (gij)	drijft voort	dreeft voort	voortdrijft	voortdreeft
3rd person singular	drijft voort	dreef voort	voortdrijft	voortdreef
plural	drijven voort	dreven voort	voortdrijven	voortdreven
subjunctive sing.1	drijve voort	dreve voort	voortdrijve	voortdreve
subjunctive plur.1	drijven voort	dreven voort	voortdrijven	voortdreven
imperative sing.	drijf voort
imperative plur.1	drijft voort
participles	voortdrijvend	voortgedreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• drijven voort