voorzien

Dutch

Etymology

From voor- +‎ zien.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -in

Verb

voorzien

1. (transitive) to provide, to supply (optionally [with van ‘with’])
2. (transitive) to facilitate
3. (transitive) to foresee, to predict
4. (transitive) to envision [with in]

Conjugation

Conjugation of voorzien (strong class 5, irregular, prefixed)
infinitive	voorzien
past singular	voorzag
past participle	voorzien
infinitive	voorzien
gerund	voorzien n
	present tense	past tense
1st person singular	voorzie	voorzag
2nd person sing. (jij)	voorziet, voorzie2	voorzag
2nd person sing. (u)	voorziet	voorzag
2nd person sing. (gij)	voorziet	voorzaagt
3rd person singular	voorziet	voorzag
plural	voorzien	voorzagen
subjunctive sing.1	voorzie	voorzage
subjunctive plur.1	voorzien	voorzagen
imperative sing.	voorzie
imperative plur.1	voorziet
participles	voorziend	voorzien
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• onvoorzien
• voorzienig
• voorziening
• welvoorzien
• zelfvoorzienend

 

Descendants

• Afrikaans: voorsien

Participle

voorzien

1. past participle of voorzien

Declension

Declension of voorzien
uninflected	voorzien
inflected	voorziene
		positive
predicative/adverbial		voorzien
indefinite	m./f. sing.	voorziene
	n. sing.	voorzien
	plural	voorziene
definite		voorziene
partitive		voorziens